Του Παναγιώτη Αντωνόπουλου
Στον Αγρίλη είχε τα λημέρια του ο Μάνος ο ψαράς και μοιραζότανε χρόνια τις μέρες και τις νύχτες του στη στεριά και στη θάλασσα, αφού του τα ‘φερε έτσι η ζωή να παλεύει με τα κύματα και τους αέρηδες για να βγάζει << τον άρτον τον επιούσιον >> πουλώντας τα ψάρια που έπιανε στα παραγάδια του, στους εύπορους ευγενείς και γαιοκτήμονες της περιοχής.
Με τον ήλιο μια να φαίνεται και μια να χάνεται πίσω από τα βουνά της Κυπαρισσίας και πέρα στον ορίζοντα από το Τετράζι ως το Κατάκωλο να ροδίζει μέσα στην πρωινή ανταύγεια, κινούσε με τον ερχομό της μέρας ο Μάνος ο ψαράς και μ’ όλα τα σύνεργα της ψαρικής στο μεγάλο καλάθι του, τραβούσε για το λιμάνι να συναντήσει << την κόρη του >> τη μικρή του βάρκα για ν’ ανοιχτεί μαζί της στο πέλαγο. Διαβάστε περισσότερα »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου