Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

Όχι πια άλλα δάκρυα για αδικοχαμένους κυνηγούς…!!!


Eίναι πραγματικά συγκλονιστικό το συναίσθημα που νιώθεις όταν γνωρίζεις ότι εκεί που κυνηγάς ένας συνάδελφος σου έχει χάσει την ζωή του από μια ΄΄άδικη΄΄ τουφεκιά. 
Μια τουφεκιά  που κάποια κακιά μοίρα το έφερε έτσι ώστε να αφαιρέσει μια ανθρωπινή ζωή…
-Έχουν πια περάσει μερικά χρόνια από εκείνη την μέρα που ο   Βασίλης Λαμπρόπουλος  έχασε την ζωή του  στο κυνήγι που τόσο αγαπούσε… Δεν υπάρχουν λόγια ούτε μολύβια που θα κάνουν τον πόνο των δικών του ανθρώπων λιγότερο επώδυνο… Ας είναι όμως η  θυσία του και το μνημείο του, εκεί στο Μαίναλο, μια διαρκής υπενθύμιση για τους  νεότερους κυνηγούς ότι πρώτα και πάνω από όλα αυτό που έχει σημασία στο κυνήγι είναι η ασφάλεια η δική μας και των συναδέλφων μας.
 
Καμία τουφεκιά, όταν δεν είμαστε σίγουροι για το τι βρίσκεται πίσω, δίπλα ή κοντά στον στόχο μας. Και δεν αρκεί μόνο  αυτό…

-Πάντα πορτοκαλί γιλέκο ακόμα και στο κυνήγι των θηραμάτων που αυτό δεν επιβάλλεται….
-Και όχι μόνο πορτοκαλί γιλέκο αλλά και κάθε μέτρο ασφαλείας που θα προλάβει ατυχήματα για εμάς και τους γύρω μας…

-Αν σας φέρει ο δρόμος σας και τα κυνηγετικό σας πάθος στο Μαίναλο και στο Χρυσοβίτσι της Αρκαδίας ανάψτε ένα κερί σε αυτό το εικονοστάσι,  στην μνήμη του Βασίλη Λαμπρόπουλου και όσων κυνηγών χάθηκαν άδικα από μια επιπολαιότητα και από μια κακιά μοίρα…
mnimeio2
-Ρίξτε και μια τουφεκιά στον αέρα, έτσι σαν χαιρετισμό και υπόσχεση για διαρκή προσπάθεια να μην έχουμε πια άλλο νεκρό κυνηγό..

– Ίσως αυτή η τουφεκιά ακουστεί σε κάθε γωνιά της Ελλάδος, ίσως ακουστεί και στα κυνηγοτόπια του ουρανού από τους αδικοχαμένους συναδέλφους…

Δεν υπάρχουν σχόλια: