Από το 2009 και μετέπειτα, εκατοντάδες
άνθρωποι γράφουν σε εκατοντάδες ιστότοπους εκατοντάδες
άρθρα-αναλύσεις-γνώμες-απόψεις για όλα τα βάσανά μας.
Χιλιάδες άρθρα έχουν συσσωρευτεί μέχρι
σήμερα. Αν μπορέσει κανείς και κάνει την τιτάνια προσπάθεια να τα μαζέψει σε ένα
μυθικό ηλεκτρονικό αρχείο, που υποτεθείσθω εκδίδονταν σε τόμους, ούτε η
βιβλιοθήκη του Κονγκρέσου δε θα το χωρούσε…Χιλιάδες άρθρα που προειδοποιούν, αναλύουν,
κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου να προετοιμαστούμε, να αφυπνιστούμε, να
εργαστούμε, να μαζέψουμε τρόφιμα, να μετανοήσουμε, να…, να…, να… Χιλιάδες άρθρα
που τα διαβάζουν ακόμη περισσότεροι τώρα που το διαδίκτυο είναι πανταχού παρόν.
Όλα τα άρθρα και οι φωνές έχουν απόλυτο και
εκκωφαντικό δίκιο!
Καυτά θέματα όλα: Λαθρομετανάστευση,
εμφύτευση υποδόριου chip,
κάρτες, πλαστικό χρήμα, διαφθορά στην κυβέρνηση, στις ΕΔ, στην αστυνομία, πείνα
στα σχολεία, κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία, εκκωφαντικές μειώσεις
μισθών-συντάξεων, απολύσεις, κλείσιμο επιχειρήσεων, ηλεκτρονική
διακυβέρνηση-κατασκοπεία του πολίτη, προδοσία εκ των έσω σε θέματα εδαφικής
κυριαρχίας, Codex Alimentarius,
αεροψεκασμοί στα κεφάλια μας, νοθεία τροφίμων, σατανικά παιχνίδια-video games,
Bildeberg,
Ιλλουμινάτι, CERN,
Trilateral Committee,
«ρεπτίλιανς», τραπεζίτες, Federal Reserve,
Βατικανό, Βασίλισσα Ελισάβετ και νέα τάξη πραγμάτων, το (τραπεζικό)
City του Λονδίνου, ο Πάπας με την πανθρησκεία του,
ο Ομπάμιας (όπως τον λέει κι ο Stranger!), το «Κρισλάμ», πορνεία-ομοφυλοφιλία στους
ιερείς, σκάνδαλα στην Εκκλησία, ηλεκτρονική ταυτοποίηση προσώπων, παρακολούθηση
στο Facebook…
Τι
άλλο να πούμε βρε παιδιά; Σκεφτείτε το κι εσείς λιγάκι…
Ιλιγγιά ο νους του μέσου ανθρώπου στη χοάνη
που απορροφά τα πάντα ενώ η ψυχοσύνθεσή του διαλύεται καθημερινά. Φόβος,
ανασφάλεια, φόβος, ανασφάλεια, φόβος και πάλι φόβος. Πανζουρλισμός και Βαβέλ. Ο
νεοέλληνας χάθηκε στο χείμαρρο της νέας τάξης πραγμάτων και ώρες-ώρες δείχνει
τόσο αποπροσανατολισμένος από όλ’ αυτά που δεν ξέρει πια πως ν’ αντισταθεί και
που να αμυνθεί!
Οι
φωνές που αρθρογραφούν-προειδοποιούν αυξάνονται.
Φωνές ανθρώπων που κάποιοι ίσως τους θεωρούν
γραφικούς πια. Πολλά ιστολόγια θεωρούνται «εναλλακτικά» και ηγούνται στη μάχη
της ουσιαστικής – πίσω του παρασκηνίου – ενημέρωσης.
Ξαναλέω, εκατοντάδες και χιλιάδες άρθρα που
προειδοποιούν, αναλύουν, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου να προετοιμαστούμε, να
αφυπνιστούμε, να εργαστούμε, να μαζέψουμε τρόφιμα, να μετανοήσουμε, να αλλάξουμε
ζωή και συνήθεις και μυαλά…
Ο
γράφων θεωρεί κατά το κουτό μικρό κρανίο του ότι έβαλε κι αυτός ένα λιθαράκι
σύμφωνα με το οπλοστάσιο που είχε στη διάθεσή του και είναι μία μικρή από τις
εκατοντάδες φωνές που προαναφέρθηκαν. Λιθαράκι μικρό, άσημο, που ίσως αποδειχθεί
ωφέλιμο. Ίσως όχι. Αν αποδειχθεί ωφέλιμο θα δείξει ο χρόνος. Αν αποδειχθεί
άχρηστο θα το δείξει κι αυτό ο χρόνος.
Τόση ώρα γράφω όμως γιατί έρχεται ένα οδυνηρό
συμπέρασμα που εξήχθη τα τελευταία χρόνια που παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς τα
πάντα. Όπως και τη ζωή μου. Πορίσματα που εξήχθηκαν με τη μέθοδο της επαγωγής,
της παρατήρησης και της «εκ των πραγμάτων» πραγματικότητας. Ταυτόχρονα εγείρεται
κι ένα εξίσου μεγάλο ερωτηματικό…
Το
συμπέρασμα είναι ότι: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΝ…
Το
ερωτηματικό είναι: ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΑΡΑΓΕ ΜΕΤΑ ΑΠ’ ΌΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ;
Το
κακό προχωράει αλλά εμείς δεν ακούμε! Προχωράνε τα σχέδια περί chip,
κάρτας, διάλυσης του κράτους, της θρησκευτικής συνείδησης, παγκοσμιοποίησης
κλπ., πλην όμως εμείς ΜΟΝΟ μιλάμε γι’ αυτά. Τα βλέπουμε, τα παρακολουθούμε,
μιλάμε και αναλύουμε γι’ αυτά, πλην όμως ΑΥΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
Μοιάζουμε σαν τα πρόβατα του μαντριού που,
κάποια απ’ αυτά, υποτίθεται πιο ενημερωμένα απ’ τα άλλα (είναι οι φωνές που
φωνάζουν), βλέπουν τις κινήσεις των αφεντικών και το ακόνισμα των μαχαιριών
τους, που προορίζουν για τα πρόβατα. Και τα «ενημερωμένα» πρόβατα» φωνάζουν στα
άλλα: «Ξυπνάτε ρε, θα μας σφάξουν, ΔΕ ΒΛΕΠΕΤΕ που ετοιμάζουν τα μαχαίρια τους
χρόνια τώρα; Δες το, δες το!» Τα κοιμώμενα πρόβατα όμως ΔΕΝ ΑΚΟΥΝ και συνεχίζουν
να μηρυκάζουν αμέριμνα. «Άσε μας» ρε φίλε, λένε μερικά… «Κι εσένα τι σε νοιάζει
ρε φίλε, ό,τι είναι να γίνει ας γίνει, όταν έρθει η ώρα θα δούμε τι θα κάνουμε,
μη μας τρομοκρατείς». «Όλο τρόμο είστε» λένε άλλοι… «Ναι, ναι, κι εσύ που το
ξέρεις;» ρωτάνε άλλοι…
Τα
άρθρα λοιπόν που προειδοποιούν τα διαβάζουν όλοι, μπαίνουν στην πρώτη σελίδα του
ιστότοπου, τα διαβάζουν χιλιάδες ίσως αναγνώστες, λένε: «ουάου» σε κάθε
αποκάλυψη, και μετά πάμε γι’ άλλα!
Την άλλη μέρα ψάχνουμε να δούμε αγωνιωδώς τι
να διαβάσουμε. Τι νέο υπάρχει, ποιος είπε τι, τι έκανε ο Τσίπρας κλπ. Συνεχώς
νέες αποκαλύψεις, νέες φωνές, νέες προειδοποιήσεις, νέες αναλύσεις. Χάνουμε ώρες
να δούμε όλα τα ιστολόγια μήπως και βρούμε κάτι καλό, συνταρακτικό,
αποκαλυπτικό. Να’ χουμε να λέμε μετά στην καφετέρια και το παίζουμε ενημερωμένοι
και το συζητάμε και το διυλίζουμε και, και, και…
Η
πρώτη σελίδα των ιστότοπων αλλάζει καθημερινά με νέα τροφή. Τη διαβάζουμε για
1-2 μέρες, μετά την ξεχνάμε και κάνουμε surfing για άλλο. Μοιάζουμε με τους αρχαίους
Αθηναίους στην αγορά που δεν κάναν τίποτ’ άλλο όλη μέρα απ’ το να συζητούν για
κάτι νέο, μια νέα θεωρία κλπ. Όπως όταν άκουσαν τον Απ. Παύλο να δημηγορεί στην
αγορά τους…
Όλ’ αυτά τα αναμασούμε στις συζητήσεις μας
μετά ή να αναμεταδίδουμε-κοινοποιούμε σε άλλα δίκτυα… Και ούτω καθεξής. Αέναα.
Σκέφτεστε τι εννοώ εδώ; Σκεφτείτε το λίγο πιο
βαθιά σας παρακαλώ, σε φιλοσοφικό, κβαντικό, μοριακό και υπαρξιακό επίπεδο.
Και τι έγινε λοιπόν που όλ’ αυτά τα χρόνια
έχουν προειδοποιήσει πολύ σωστά ο «Stranger»
με τα Katohika
του, o
Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός, η Καλλιόπη Σουφλή με το Attikanea
της, η Μαρκέλα Τουφεξή με το Volcanotimes,
η Triklopodia.gr,
το Thesecretrealtruth.blogspot,
το Pentapostagma,
το Tromaktiko,
η Atheatignosi,
ο Λιακόπουλος με το Prisonplanet του και την Atheatignosi του (που συνεχώς φωνάζει ότι δικαιώθηκε ΞΑΝΑ
ο Λιακόπουλος), ο Δημήτρης Καζάκης με τα οικονομικά του, ο ANARGYROS,
η Κλασσικήπερίπτωση, ο Βασίλης Λαμπρόπουλος, ο Κυριάκος Βελόπουλος (παλαιότερα),
η Ελεύθερη Ώρα, το Ας Μιλήσουμε Επιτέλους, το Hellasforce,
η Φιλονόη, το AegeanTimes,
το Ellinokoforoum,
και εκατοντάδες άλλα έγκυρα ιστολόγια;;
ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ που δικαιώθηκε ΞΑΝΑ ο
Λιακόπουλος;
ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ που ο Alex Jones
κάνει θραύση στις ΗΠΑ με το Infowars
του και την εναλλακτική ενημέρωση που προσφέρει; Όλος ο πλανήτης αναμασά σε θέμα
λεπτών τις αποκαλύψεις του για τη σαπίλα της ελίτ αλλά μετά…
ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ; Επί του πρακτέως;
Έχουμε εθιστεί στο σοκ, στις αποκαλύψεις, στα
σκάνδαλα και στην ανάλυση της διαφθοράς, αλλά ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΝ ουσιαστικά
πέρα απ’ αυτό! Δεν πράττουν ορθά για να ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ αυτό για το οποίο συζητάνε ή
διαβάζουν. Να πράξουν βρε αδερφέ πάνω σ’ αυτό για το οποίο διαβάζουν και
προειδοποιούνται.
Μου λένε π.χ. για επερχόμενη κακοκαιρία ή
ηλιοφάνεια. Ετοίμασα τα ζεστά ρούχα μου ή το αντηλιακό, αντίστοιχα; Μου λένε ότι
φέτος το ελαιόλαδο, π.χ. θα είναι ακριβότερο. Έτρεξα να βρω λάδι έγκαιρα ή το
αφήνω όταν έρθει και βλέπω τι θα κάνω τότε;; Δηλαδή πράττω ανάλογα για ό,τι με
προειδοποιούν ή μόνο το συζητάω και στρουθοκαμηλίζω;
Όπως τα πρόβατα στο παράδειγμα παραπάνω:
Λέμε, λέμε, αναλύουμε, φωνάζουμε για τα εις βάρος μας τεκταινόμενα αλλά ΤΙ
ΓΙΝΕΤΑΙ πρακτικά;
Έβραζε το διαδίκτυο, π.χ. για τις καταθέσεις.
ΠΟΙΟΣ πήγε να βγάλει τα χρήματά του έξω από τις τράπεζες; ΠΟΤΕ μαζεύτηκαν
ομάδες-ομάδες να πάνε για Bankrun;;
Τι είν’ αυτό θα πουν μερικοί τώρα… Έλα ντε, τι είναι το Bankrun;;
Είν’ αργά για δάκρυα Στέλλα, τα capital controls μας πρόλαβαν και ούτε Bankrun δε
μπορούμε να κάνουμε!
Εμ
πώς να το κάνουμε αφού ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έψαξε, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ΑΚΟΥΓΕ όταν φώναζαν οι
φωνές εδώ και μερικά χρόνια. Υπόψη ότι, φώναξαν οι φωνές και φέτος το καλοκαίρι
ΠΡΙΝ τα capital controls
και πριν τις κάρτες.
Τώρα ας τα φάμε στη μούρη τα Capital controls
και ας μας πάρουν όλο το σανό που μηρυκάζουμε μέσα στο μαντρί μας…
Η
Σουηδία καταργεί τα μετρητά, σου λένε οι φωνές και η πραγματικότητα, και μετά
λένε «καλομελέτα κι έρχεται». Και που το λένε τα blogs ή
όποια άλλη φωνή ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;
Ποιος θα συλλογιστεί το βράδυ μόνος του ή για
πολλά βράδια, να δει τι θα κάνει; Αν θα τα ξαναβρεί με το Θεό του και ίσως τη
γλιτώσει; ΑΝ όντως ζούμε στις έσχατες μέρες;
Ειπώθηκε σε κάποιους κάποτε από μια «φωνή»
ότι ζούμε στις έσχατες μέρες. «Ε κι αν οι έσχατες μέρες κρατήσουν 100 χρόνια;”
σου λέει ο ακροατής. «Εγώ τι θα κάνω, δε θα ζήσω τη ζωή μου; Παιδιά έχω,
δουλειά, σπίτι».
Όταν έρθει η ώρα όμως που θα του… πάρουν τα
παιδιά θα είναι αργά για δάκρυα Στέλλα…
Σου λένε οι φωνές θα μας παίρνουν τα σπίτια.
Ε, και; ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ; ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ; Θα μαζευτεί μήπως ο κόσμος ως ζωντανό τείχος
να αποτρέψει το κακό ή θα λένε μετά: «Α τον καημένο, έμεινε στο δρόμο». Μέχρι να
του πάρουν και το δικό του σπίτι! Αυτά μόνο στην Ισπανία γίνονται, εδώ ασφάλεια
του καναπέ…
Έβραζε το διαδίκτυο για αποχή πριν τις
εκλογές και το δημοψήφισμα ώστε να γίνει πολιτικός σεισμός και να τρίξει όλο το
σύστημα. Πόσα εκατομμύρια πρόβατα πήγαν να ψηφίσουν και έκαναν τη ζημιά;
Tι
φταίνε οι υπόλοιποι που έπραξαν σωστά αλλά ήταν, δυστυχώς, λιγότεροι από τους
προβατοειδείς;;
Απορούν και φωνάζουν ηλιθιωδώς χιλιάδες για
τα κακά που μας συμβαίνουν… Αφού βγάλαμε το Θεό επίσημα απ’ όλες τις πτυχές της
ζωής μας, τι περιμέναμε δηλαδή;; Άθεο Πρωθυπουργό στην, θεωρητικά, πιο αμιγή
ορθόδοξη χώρα του κόσμου;; Ούτε στο Ισλάμ δεν κάνουν έτσι οι ψηφοφόροι. Μόνο τα
χρήματα μας νοιάζουν και η καλοπέραση. Γι’ αυτό ψηφίσαμε άθεο Πρωθυπουργό. Τώρα
ο άθεος Πρωθυπουργός προχωράει στην άθεη ατζέντα του. Κλάψε Στέλλα…
Μας τα πήραν οι πράσινοι και οι μπλε και τώρα
δώσαμε μια ευκαιρία, ηλιθιωδώς, στους κόκκινους, μήπως μας τα επιστρέψουν…
Αυτός ο λαός δε βάζει μυαλό βρε φίλε…
«Να δώσουμε ευκαιρία και σ’ αυτόν» λέει ο
άλλος… Δεν δίνουμε ευκαιρίες σε πολιτικούς βρε φίλε, δεν είναι προπονητής στη
Liverpool να του δώσουμε κι αυτουνού μια ευκαιρία. Εδώ
μιλάμε για ένα ολόκληρο κράτος, ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων παίζονται και
καταστρέφονται από κάθε κυβέρνηση! Έτσι δίνουμε «ευκαιρίες» στον κάθε τυχάρπαστο
που επαγγέλεται «σκίσιμο των μνημονίων» και «λεφτά υπάρχουν;;;».
Τι
λογική είν’ αυτή βρε παιδιά, πες τε μου να καταλάβω ο χαμένος!
Κι
αν σας έλεγαν ότι ο άθεος Πρωθυπουργός που εκλέξατε είναι Ματζουριανός
Υποψήφιος; Τι θα λέγατε βρε παιδιά;; Θα πει ο άλλος τώρα, «και τι είναι
Ματζουριανός Υποψήφιος;». Άντε να εξηγήσεις τώρα στον προβατοειδή ψηφοφόρο ότι η
συμπεριφορά του – εκ του πουθενά προερχόμενου – κ. Τσίπρα έχει ΟΛΑ τα
χαρακτηριστικά του «τσιπαρισμένου» και ελεγχόμενου από μακριά ανθρώπου. Μιας
κούκλας που μόνο μιλάει, στερούμενης συναισθημάτων. Έχει προσέξει κανείς πόσο
«κενός» συναισθηματικά, χωρίς ίχνος αγωνίας-έντασης-φόβου-συναισθημάτων είναι
ΠΑΝΤΟΥ ο Πρωθυπουργός μας; O άθεος που έκλεξαν 10.000.000 ορθόδοξοι
Χριστιανοί;
Αυτή ήταν η κατάντια και η τιμωρία μας ΤΩΡΑ.
Γιατί κλαίμε; Γιατί κλαίς Στέλλα;
Τρέλα είναι, λένε οι ειδικοί, να κάνεις το
ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και ξανά και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα.
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΛΥΘΕΙ ΕΝΑ
ΤΙΤΑΝΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ;
Μα
τι λαός είμαστε τέλος πάντων;
Σκεφτείτε το σας παρακαλώ…
ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ που οι φωνές κρούουν τον κώδωνα
του κινδύνου για όλα όσα μας ετοιμάζουν;
ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ που ο γράφων «φώναξε» τύποις
φωνή βοώντος εν τη ερήμω για τον Ευρωστρατό, τα τατουάζ στις ΕΔ, την Παύση των
αποστράτων, το Babylon Code,
τις τραπεζικές καταθέσεις, την ποινικοποίηση των μετρητών, την αμεριμνησία και
αμέλεια των στρατιωτικών, το θέμα του Μέντορα για τους στρατιωτικούς, τον διωγμό
των χριστιανών σε Ευρώπη και Ελλάδα;
ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ που γράψαμε – για να δώσουμε
ερεθίσματα σε κάποιους γνωστούς και γνώριμους μήπως συνειδητοποιήσουν τις
πράξεις τους και την πίκρα που προκαλούν σ’ αυτούς που τους αγαπούν! -- για τον
σοφό Ινδιάνο φύλαρχο και τον εγωισμό μας να ψάχνουμε, να ρωτάμε, να ανησυχούμε,
να μην ντρεπόμαστε να ζητήσουμε βοήθεια;
ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ που στείλαμε σε διάφορα
blogs ένα ανώνυμο κείμενο και το δημοσίευσαν αμέσως
γιατί είναι όντως καυτό:
Το
ξεκίνησε και το έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου από το 2009-2010… Πρωθυπουργός μιας
σοσιαλιστικής παράταξης, μαχόμενος εναντίον της προηγούμενης δεξιάς (ΝΔ)… Έλεγε
ότι την έχουμε ανάγκη…
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Εν
έτει 2015, μετά από 5 χρόνια και μετά από ατέρμονες εκλογικές διαδικασίες και
εναλλαγή ΟΛΩΝ των ιδεολογιών-κομμάτων στην εξουσία… Μετά από, υποτίθεται,
εναλλαγές ηγεσίας που ΟΛΟΙ τους ήθελαν το καλό του τόπου και των κοινωνικών
στρωμάτων…
Καταλήξαμε στο ΙΔΙΟ πράγμα!
ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΟΝ ΟΗΕ:
Το
επιβεβαίωσε και ο «πλανητάρχης» ξανά:
OBAMA
ΣΤΟΝ ΟΗΕ
Ας
το ξαναδούμε για να το εμπεδώσουμε τι ψηφίζαμε!
ΤΣΙΠΡΑΣ (53ο – 54ο δευτερόλεπτο)
ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ που στείλαμε άρθρο (καθαρά
προσωπική εκτίμηση αλλά τα γεγονότα άρχισαν να το επιβεβαιώνουν!) σε διάφορα
blogs για το… νερό της Κύπρου και το θέμα του
Κυπριακού, πλην όμως ελάχιστα blogs το δημοσίευσαν;
Φοβόντουσαν κάτι; Τι;
Την «κακή» ακροαματικότητα; Το ανυπόστατο
μήπως του άρθρου;
Το
άρθρο εστάλη σε περίπου 40 ιστολόγια αλλά ελάχιστα το δημοσίευσαν, ενώ εστάλη σε
50-60 Κύπριους παραλήπτες: ΚΑΝΕΝΑΣ δεν απάντησε, δεν σχολίασε, δεν ενδιαφέρθηκε,
δεν ανταπάντησε, δεν ρώτησε… ΚΑΝΕΝΑΣ. Έστω ότι είσαι λάθος βρε αδερφέ και
γράφεις μπούρδες των μπουρδών.
Ξαναρωτάω, ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ που όλες οι φωνές της
λογικής, της αλήθειας, της πνευματικής αφύπνισης φωνάζουν και προειδοποιούν
αρκετά χρόνια τώρα;
Οι
συμπολίτες μας με τις προβατοειδείς ιδιότητες έκαναν το κακό πάλι και ήρθε στην
κυβέρνηση ο λύκος με άλλη μάσκα! Χιλιάδες φωνές προειδοποίησαν ΠΡΙΝ τις εκλογές
του 2010, του 2012, του 2015 αλλά το κακό έγινε! Φώναζε ο Stranger,
φώναζε ο Λαμπρόπουλος και πολλές άλλες φωνές πριν τις εκλογές και πριν το
δημοψήφισμα. Ο λαός έκανε πάλι το θαύμα του.
ΟΙ
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑΝ!
Σκεφτείτε το σοβαρά παρακαλώ πολύ άλλη μια
φορά και μην το προσπερνάτε επιπόλαια.
Το
άλλο εξαχθέν συμπέρασμα όλου του συλλογισμού είναι: ΑΝ άκουσαν κάποιοι, ΑΝ
συνειδητοποίησαν τι συμβαίνει, ΑΝ έπραξαν ορθοφρόνως και άλλαξαν κάτι στη ζωή
τους (μυαλά, απόψεις, συνήθειες, καθημερινή ζωή κ.ά.), αυτοί είναι
ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ!
Ένας στους εκατό, πέντε στους χίλιους, δέκα
στους τρεις χιλιάδες. Χίλιοι στα δέκα εκατομμύρια. Μακάρι αυτοί οι λίγοι να
βρουν όλα τα καλά στη ζωή τους και να τους πάνε όλα καλά. Είθε ο Θεός να τους
προστατέψει και να τους στρέψει σε όλο και πιο αγνά λιβάδια και λουλούδια.
Το
ποσοστό αποχής στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού με αντικρούει και με βγάζει
ψεύτη, ίσως, γιατί πρώτη φορά στην ιστορία υπήρξε τέτοια αποχή. Αυτό είναι καλό
σημάδι. Πολύ καλό θα έλεγα και πολύ ενθαρρυντικό. Το αποτέλεσμα μετράει όμως:
Ξανά ο λύκος με άλλη προβιά ο οποίος το μόνο που έκανε ήταν να προάγει ταχύτατα
το ηλεκτρονικό χρήμα, τις κάρτες και την τελευταία κλωτσιά στο γκρεμό…
Ενισχυτικός παράγοντας στα συμπεράσματά μου
είναι και τα… σχόλια των αναγνωστών σε όλα τα άρθρα αφύπνισης. Απόδειξη του
επιπέδου των συμπατριωτών μας: Χλευασμός, κατηγορίες, κοροϊδίες, «εξυπνάκηδες»,
αθυρόστομοι… Αντί να πουν ένα «ευχαριστώ» που υπάρχουν άνθρωποι που τους
ταρακουνούν, αυτοί λένε χιλιάδες ασυναρτησίες και, στο τέλος, ανταπαντά
κοροϊδευτικά ο ένας στον άλλον, έχοντας εκτροχιαστεί τόσο από το αρχικό νόημα
του άρθρου όσο και από την ουσία του!
Μάχονται με ανώνυμα emails –
οι περισσότεροι, λίγοι είναι οι επώνυμοι – και χάνουν το δάσος, πολεμώντας την
άποψη του 8ου, π.χ. κατά σειρά
σχολίου, μετά ο 9ος σχολιάζει
υβριστικά τον 8ο , μετά σχολιάζει
ο 12ος και ανταπαντά άλλος
εξυπνάκιας στο 14ο σχόλιο… Έχει
χαθεί η μπάλα με άλλα λόγια και χάθηκε και η ουσία του άρθρου του
αρθογράφου.
Καταλαβαίνετε τι λέω;;;;
Ειδικά σε θέματα άμυνας, στρατού και
στρατιωτικών, η κατάσταση είναι μπαρούτι. Μπορώ να πω χειρότερη, γιατί όλοι οι
άντρες αυτού του τόπου, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο έχουν σχέση με το
στράτευμα. Είτε ως κληρωτοί, είτε ως συγγενείς κληρωτών, είτε ως εν ενεργεία
είτε ως εν αποστρατεία.
Τα
θέματα περί στρατού είναι καυτή πατάτα για τα blogs και το διαδίκτυο!
Στις 2 Ιουν 2013 εστάλη στην ΕΑΑΣ γραπτή
επιστολή που ποτέ δεν τόλμησε να την δημοσιεύσει στην εφημερίδα ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ, ούτε
καν να την αναφέρει οπουδήποτε.
Δυο-τρία χρόνια μετά φαίνεται ότι οι
απόστρατοι είναι αμετανόητοι. Δεν παιζόμαστε τελικά. Μας δουλεύουν κατάμουτρα
ψιλό γαζί κι εμείς γλύφουμε ακόμα τον εμετό μας. Μιλάνε πάλι για κινητοποιήσεις,
συγκεντρώσεις, συναντήσεις με την ηγεσία κι άλλα τέτοια… Συγγνώμη για τη φράση,
χίλια συγγνώμη και με συγχωρείτε αλλά εκρήγνυμαι συνειδησιακά… χιέστηκε η φοράδα
στ’ αλώνι με τις κινητοποιήσεις των αποστράτων!
Θα
τους πατήσουν όλους αλύπητα και τότε να δεις κλάμα η Στέλλα…
ΔΕΝ ΑΚΟΥΝΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ τελικά…
Τα
«αμυντικά» ιστολόγια χρυσώνουν την πραγματικότητα και κουκουλώνουν την ουσία.
Δημοσιεύουν μόνο αερολογίες, άχρηστα πράγματα, ανούσια, στερούμενα ουσιαστικής
ποιότητας και των πραγματικών αναγκών των στελεχών. Στρέφουν την προσοχή των
αναγνωστών σε αερολογίες και «παρακολουθούν» τις αντιδράσεις τους… Δεν
επιτρέπουν ανώνυμα σχόλια παρά μόνο μέσω ελεγχόμενων δικτύων (Facebook,
Twitter κλπ.) τα οποία παρακολουθούνται, όπως και οι
γράφοντες στρατιωτικοί σ’ αυτά με τις γνώμες τους.
Αν
τολμήσει κανείς να στείλει προς δημοσίευση άρθρο που καίει, ΔΕΝ το δημοσιεύουν,
συνεχίζοντας παράλληλα να κοιμίζουν τους στρατιωτικούς με ειδήσεις τύπου: «Ο
τάδε επισκέφτηκε το τάδε Φυλάκιο…..», «Η τάδε επίσκεψη του Χ», «Ο ΑΚΑΜ της
Ζιμπάμπουε επισκέφτηκε τον Ψ…», «Η Άσκηση Χ έγινε εκεί», και ούτω καθεξής…
Άρθρα, αναλύσεις, απόψεις, βιβλία, αλήθειες
προς συμμόρφωση-διόρθωση πάνε στον ηλεκτρονικό κάλαθο ΌΛΩΝ των αμυντικών
ιστότοπων. Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή χρόνια τώρα!
Το
παρατηρώ συνειδητά πλέον και είναι ατράνταχτο γεγονός.
Βιβλία ανωτάτων μπαίνουν στην πρώτη γραμμή
ενώ βιβλία κατωτέρων-υπαξκών θάβονται να μην τα δει κανείς! Σου λέει, δε
συμφέρει να τα δει κανείς μήπως και τους μπαίνουν άλλες ιδέες… Μόνο των ανωτάτων
θα προβάλουμε γιατί αυτά «προβλέπονται»…
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΜΕ ΠΙΑ.
Κουραστήκαμε να λέμε, να φωνάζουμε, να
ξαναλέμε, να ξαναφωνάζουμε, να ξαναγράφουμε (τι μας έμεινε άλλωστε; Μια «πέννα»
κι ένα πληκτρολόγιο Η/Υ να γράφουμε, μέχρι να μας το πάρουν κι αυτό…).
Έχουν σταλεί παράλληλα όλ’ αυτά τα χρόνια και
εκατοντάδες emails στα προσωπικά γραμματοκιβώτια στρατιωτικών,
αλλά ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ανταποκρίνεται σε τίποτα!
Ο
γράφων έχει στείλει δεκάδες emails για επαγγελματική και προσωπική βελτίωση
στους «δικούς» του, προειδοποιήσεις για τις εξελίξεις, μεγαλύτερη προσοχή σε
τούτο ή σε κείνο, τροφή για συλλογισμό, ιδέες καριέρας, ψυχοπνευματικής
διέγερσης και πρόληψης…
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ενδιαφέρεται, δεν ενδιαφέρθηκε,
δεν ρώτησε, δεν έψαξε, δεν ανταποκρίθηκε, δεν είπε ούτε ΕΝΑ συλλογισμό ή
προβληματισμό.
Να
μην πω και για το απλό «ευχαριστώ», τον στοιχειώδη κανόνα ευγένειας μεταξύ
ανθρώπων βρε παιδί μου. Ένα «ευχαριστώ» για όλα τα ερεθίσματα! Μόνο ΕΝΑΣ το
έκανε αυτό, ένας χαμηλόβαθμος υπαξκός, ένας ταπεινός ΕΠΟΠ πλην όμως με μυαλό
Ταξιάρχου...
Οι
λοιποί; ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΑΠΝΟΙΑ. Ο ύπνος του δικαίου.
Υπάρχει πλέον ο ζωντανός κίνδυνος να μας
κατηγορήσουν, μηνύσουν, χλευάσουν, κοροϊδέψουν. Να μας πουν γραφικούς. Να μας
απειλήσουν. Να ορθώσουν τοίχο: «Άσε με ήσυχο! Εσένα τι σε νοιάζει! Σε ρώτησε
κανείς; Δική μου είναι η ζωή. Με ρώτησες αν θέλω να σ’ ακούω;» Ειδικά το
τελευταίο, συνέβη στον γράφοντα το 2002, από έναν 23χρονο Υπαξκό, όταν του είχα
γίνει «κολλιτσίδα» και επέμενα να πάει να μάθει αγγλικά να δει καμιά άσπρη μέρα
στο στρατό…
Νιώθω έντονα πια ότι ήρθε η ώρα της απόσυρσης
από όλο αυτό.
Τέρμα πια, κουραστήκαμε και πρέπει να
φυλάξουμε τον εαυτό μας και να ασχοληθούμε σοβαρά με τη σωτηρία μας.
Το
σκέφτομαι καιρό τώρα και το παρατηρώ όλο και πιο έντονα, παράλληλα με τα
τεκταινόμενα στην Ελλάδα και παγκοσμίως. Είναι χαμένος χρόνος που θα’ πρεπε να
διατίθεται σε πιο «σωστικές» ενέργειες. Για μένα…
Έχω κι εγώ προβλήματα κι έχω έρθει σε έντονη
αντιπαράθεση με αγαπημένα μου πρόσωπα που λέγαν όλοι: «Άστους, τι σε νοιάζει
εσένα τι κάνουν οι άλλοι!» Κι η ειρωνεία είναι ότι έχουν δίκιο, γιατί το βλέπω
εμπράκτως live σε πρόσωπα του κοντινού περιβάλλοντός μου.
Ό,τι κι αν τους λες, ό,τι κι αν προειδοποιήσεις, όπως κι αν το φέρεις, όσο πιο
απ’ έξω και γλυκά να το παρουσιάσεις, όσες φορές και το επαναλάβεις καλυμμένα με
χρυσόσκονη μήπως και ακούσουν, αυτοί είναι στον ΚΟΣΜΟ τους!
Ακούν μόνο αυτό που έχουν στο κεφάλι τους.
Αυτό που τους λέει το κρανίο τους. Τα ώτα έχουν βουλώσει.
Έχω προειδοποιήσει φίλους και συγγενείς για
πολλά θέματά αλλά η εκκωφαντική απουσία τους και έλλειψη ενδιαφέροντος με λυπεί
αφάνταστα, με πληγώνει και μ’ αφήνει άδειο, κενό. Μου στερεί τη χαρά μου.
Νόμιζα κι εγώ ο χαζός ότι είμαι κάποιος, ότι
αν τα πω κι εγώ θα με ακούσουν. Εγώ τα έκανα αυτά που «κηρύττω»; Τα έπραξα πρώτα
και μετά να τα πω στους άλλους; Τι έκανα εγώ προληπτικά για τα όσα γράφω
δημόσια; Πρόλαβα; Προφυλάχτηκα; Έκανα κάτι να κρυφτώ ή να πολεμήσω με
οποιοδήποτε τρόπο την οποιαδήποτε λαίλαπα που ετοιμάζουν; Προφυλάσσω τον εαυτό
μου και την οικογένειά μου;
Τι
είμαι εγώ τελικά για να προειδοποιώ; Ο Θεός; O Θεός ο ίδιος δεν πιάνει απ’ το αυτί κανέναν,
παρά μόνο περιμένει την μετάνοια του ανθρώπου. Δεν πιέζει, δεν προειδοποιεί, δεν
αυθαδιάζει σε κανέναν να του πει με θυμό: «Ξύπνα βρε! Ξύπνα! Δε βλέπεις τι
γίνεται;;;»
Στο κάτω-κάτω της γραφής, τι με νοιάζει εμένα
αν θέλει να σωθεί ο άλλος, αν θέλει να ΑΚΟΥΣΕΙ, αν θέλει να αφυπνιστεί; Έχω
μάθει και έχω πιστοποιήσει στη ζωή μου ότι, ο καθένας γράφει τη μοίρα του ΜΟΝΟΣ
του. Το ίδιο ισχύει για όλους τους Έλληνες και το ίδιο ισχύει και για την
Ελλάδα. Όπως στρώσαμε τόσα χρόνια έτσι κοιμόμαστε, είτε σαν άτομα είτε σαν
έθνος.
Τι
με νοιάζει εμένα αν θέλει ο άλλος να μείνει «Δεκανέας» για πάντα ενώ μπορεί να
φτάσει «Στρατηγός»;
ΑΝ
ΘΕΛΕΙ, θα ψάξει να βρει! ΑΝ δεν θέλει, άσ’τον να πάει από εκεί που ήρθε.
Με
συντάραξε αυτό που άκουσα από έναν πολύ πνευματικό άνθρωπο αλλά δεν το πήρα
σοβαρά: «Οι καμπάνες φωνάζουν και καλούν τον κόσμο στην Εκκλησία, αλλά στο τέλος
μένουν απ’ έξω απ’ την Εκκλησία…». Κι ο λαός λέει ότι το έξυπνο πουλί απ’ τη
μύτη πιάνεται.
Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να είμαι ούτε η
καμπάνα ούτε το «έξυπνο» πουλί! Ο νοών νοείτω…
ΟΙ
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΝ.
Ας
με αντικρούσει κάποιος με στοιχεία και επιχειρήματα…
Αλλά μάλλον δε θ’ απαντήσω γιατί δε γράφω με
τέτοια πρόθεση το παρόν. Αποσύρομαι από τα άρθρα και όλες αυτές τις μπούρδες
που’ χω καταθέσει δημόσια. Ας γράψει άλλος, ευχαρίστως να τις διαβάσω. Θα τα
διαβάζω. Γράψτε κι άλλο, γράψτε κι άλλοι, άντε να δούμε ΑΝ ΑΚΟΥΣΟΥΝ οι άνθρωποι
ή ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ.
Κι
ετοίμαζα ένα μεγάλο και καλό για τον ΟΗΕ, τον Πάπα, την επερχόμενη πανθρησκεία
και την επικείμενη… διάλυση του Χριστιανισμού, μαζί με τον… Χριστό που
«ετοιμάζουν», τόσο στην ΕΕ όσο και τη χώρα που δεν ακούει ποτέ τίποτα και
λέγεται Ελλάδα.
Έχει να κλάψει κόσμος και κοσμάκης αλλά τι
να κάνουμε, ας τα βρει ο καθείς μόνος του και τρέξει όταν βρεθεί προ εκπλήξεως…
Μαζί κι εγώ, αν προλάβω και με σώσει η Χάρη
Του.
Σας το λέω μαζί με το παρόν τελευταίο άρθρο:
Η Εκκλησία έχει παραιτηθεί από το ρόλο της! Συμπράχθηκε με τη νέα τάξη πραγμάτων
και προετοιμάζουν τον α……, αλλά δεν το λένε στους πιστούς να μην τους χαλάσουν
τον ύπνο.
Αφού έτσι κι αλλιώς ΔΕΝ ΑΚΟΥΝ.
Ευτυχώς δηλαδή που παύω και δεν θα το
ολοκληρώσω ποτέ το άρθρο, δε θα το στείλω ποτέ σε κανέναν, μόνο κοινοποίηση στο
δικό μου email box,
από εμένα σε μένα!
Έτσι κυνηγούσαν και οι Εβραίοι στην αρχαία
ιστορία τους προφήτες τους που τους μιλούσαν εξ ονόματος του Θεού, αλλά αυτοί
ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΑΝ. Στρουθοκαμήλιζαν, τους ενοχλούσαν οι προειδοποιήσεις για μετάνοια
και επιστροφή στο Θεό. Γι’ αυτό και πάθαν τόσες εξοντώσεις στην ιστορία και τους
διέλυσαν οι εχθροί τους…
Επιτρέψτε μου να είναι το τελευταίο άρθρο που
δημοσιεύεται ΔΗΜΟΣΙΑ, όποιος ιστότοπος έχει την ευγενή καλοσύνη να το
δημοσιεύσει…
Ίσως και να σταλεί στα email boxes πολλών.
Όποιος θέλει κάτι ας ψάξει να το βρει. Αν
θελήσει κάτι κάποιος από μένα θα ψάξει να με βρει, αν όχι ας με αφήσει κι εμένα
ήσυχο να πορευθώ όπως μπορώ στη φτωχή και άσημη ζωούλα μου…
Αυτός που θα θελήσει να (με) ψάξει, ξέρει που
θα (με) βρει…
Μπορεί και να τον βρω εγώ ή να του στείλω
«διαφημίσεις», αλλά θα είναι light,
όχι βαρύ, μήπως και του χαλάσουμε τον ύπνο…
Δυστυχώς ή ευτυχώς, υπάρχει «στίγμα» στο
διαδίκτυο. Το «δυστυχώς» ανήκει σε μένα γιατί «υπάρχουν» στο διαδίκτυο οι
απόψεις και ανησυχίες και ιδέες μου, το «ευτυχώς» ανήκει σε όλους όσους θελήσουν
να ψάξουν με ευγενή άμιλλα και ανησυχία να (μου) ζητήσουν αυτά για τα οποία
κόπιασα κι εγώ να μάθω και ν’ αποκτήσω…
Αυτοί που (με) ξέρουν καταλαβαίνουν τι
εννοώ…
ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ λοιπόν που γράφουμε κι αυτό το
άρθρο; Μάλλον ματαιοδοξία κι αυτό…
OI AΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΝ!
Οκτώβριος 2015
Γιώργος Αθανασίου
Λγός ε.α.
georgeatha@rocketmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου