Τούτες τις άγιες ημέρες που ο βορριάς τα αρνάκια παγώνει, που σε μια σπηλιά στη μακρινή Βηθλεέμ, που στέγαζε αθώα ζώα, γεννιόταν ο Θεάνθρωπος Χριστός, που απόψε γιορτάζουμε, ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. Ας δούμε τους δυστυχισμένους συνανθρώπους μας που δεν έχουν μια δουλειά, που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίνε, που δεν έχουν ένα πιάτο φαγητό και ψάχνουν στα σκουπίδια, που φοράνε κουρελιασμένα ρούχα, που δεν έχουν τουλάχιστον μια κουβέρτα να σκεπαστούν στο παγκάκι που γέρνουν τις νύχτες το κουφάρι τους να κοιμηθούν.
Ας τους δώσουμε κάτι από το υστέρημά μας, ένα πιάτο φαγητό, ένα ρούχο που δεν το φοράμε πια, μια κουβέρτα, και αν δεν μας περισσεύει τίποτα από όλα αυτά, ας τους επισκεφθούμε για να τους δείξουμε την αγάπη μας και την συμπόνοια μας.Ας τους δώσουμε ένα χαμόγελο ελπίδας. Στα παιδιά τους ας τους δώσουμε ένα χάδι στα μαλλάκια τους και τουλάχιστον ένα παιχνιδάκι από εκείνα που είναι στοιβαγμένα στις αποθήκες μας από τα δικά μας παιδιά που τώρα πια δεν τα χρειάζονται.
Ας φέρουμε επίσης στο μυαλό μας και την δυστυχία των προσφύγων που εγκατέλειψαν λόγω του πολέμου τις εστίες τους. Σαν Έλληνες έχουμε πληγωθεί βαθιά από την προσφυγιά και μας αναλογεί μια ανθρώπινη αντιμετώπιση αυτών των ανθρώπων. Ας σκεφτούμε πόση δυστυχία υπάρχει επάνω στον πλανήτη, γη. Τι κι' αν αυτοί πιστεύουνε σε άλλο Θεό.
Ο Χριστός γεννήθηκε για όλους τους λαούς της γης και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου