Το καθάριο νερό της βρύσης της παλιάς ουδέποτε στέρεψε…

 

Το ζεύγος Γιώργος και Ελένη Φειδά 

και οι παράνυφοι Βάσω και Μαρία Φ. Ηλιοπούλου

Φωτό: lyrasi.blogspot.com

Τρεις θαυματουργές βρύσες τιμούσαν οι υποψήφιες νύφες και οι γαμπροί των γειτονικών χωριών με τη Βαλύρα, κατά τις δεκαετίες του 1950-70, και αυτές ήταν η πρώτη ψηλά στο Μαυρομάτι , στην Αρχαία Μεσσήνη της Ιθώμης, η δεύτερη στη γειτονική μας Λάμπαινα, και η τρίτη βρύση στο Χασάμπασα, στο σημερινό Αριστοδήμειο.  

Για τη βρυσούλα με το κρυστάλλινο νερό στο Αριστοδήμειο θα μιλήσουμε σήμερα, και πώς ξελόγιασε τον εικοσιπεντάχρονο Γιώργο Παρ. Φειδά, τον  ομορφονιό της Βαλύρας,  πότισε και φούντωσε τον έρωτά του για   την δεκαπεντάχρονη , την όμορφη Ελένη, μαθήτρια του Γυμνασίου της Ανδρούσας. Αλλά ας αφήσουμε τον παθόντα, τον Βαλυραίο γαμπρό , να μάς διηγηθεί το ειδύλλιο τού ευτυχισμένου γάμου του, που έφερε τρία παιδιά, έξι εγγόνια, και μεγάλη ευημερία στο σπιτικό του, στο Road Island  των Η.Π.Α. Σήμερα, 27^η Αυγούστου, στην εορτή του Αγίου Φανουρίου, το ζεύγος Γιώργος και Ελένη Φειδά τιμούν την 52η επέτειο του γάμου τους!

Λέγει ο κ. Γιώργος Παρ. φειδάς:

Το Καλοκαίρι του 1972 , όταν επέστρεψα στην Ελλάδα από τις Η.Π.Α. για διακοπές, κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με μία κοινή μας θεία  με τη σύζυγό  μου Ελένη, πραγματοποιήθηκε το προξενιό της ζωής μου!

-Έχω μία ανεψιά στο Χασάμπασα, την Ελένη, μού είπε, και αμέσως έξαψε τη φαντασία μου με τον ειλικρινή και ενθουσιώδη λόγο της. Με κινητοποίησε να πάω στο χωριό της και να γνωρίσω αυτή την κοπέλα…. Η διαίσθησή μου  έλεγε ότι δεν θα έπρεπε να το αναβάλλω, άλλωστε είχα μεγάλη εμπιστοσύνη στην άποψη και την κρίση της  καλής  θείας μας. Αρχικώς,  επισκέφθηκα διερευνητικά  το χωριό της γυναίκας μου και έμμεσα άρχισα να ρωτώ στην πλατεία για την Ελένη. Όλοι με κοίταζαν παράξενα και μού έλεγαν ότι είναι μικρή ακόμη,  πρόκειται για μία πολύ καλή κοπέλα, αλλά είναι   δεκαπεντάχρονη και ανήλικη  μαθήτρια, που φοιτά στο Γυμνάσιο της Ανδρούσας.

Για να την προτείνει η θεία μας, μάλλον πολύ καλή και ώριμη θα είναι για την ηλικία της σκέφτηκα, και δεν άργησα να επισκεφθώ το Γυμνάσιο της Ανδρούσας , να στηθώ έξω από τα κάγκελα του προαυλίου, με υπομονή και πλήθος ιδρώτα από την ένταση της προσμονής, για να την γνωρίσω δια ζώσης. Η πρώτη ματιά με κεραυνοβόλησε. Είπα μέσα μου, αυτή την κοπέλα μάλιστα! Σίγουρα δεν θέλω να τη χάσω. Με μάγεψε η ευγένειά της και το γλυκό της χαμόγελο, κι εκείνη αργότερα μού εκμυστηρεύτηκε ότι το ίδιο αισθάνθηκε…έτσι τα έφερε ο Παντογνώστης Θεός, να γνωρίσω τη σύντροφο της ζωής μου!

                                          H βρύση στο Αριστοδήμειο. Φωτό: Beneas.gr

Την επόμενη ημέρα με οδήγησε στη βρύση του χωριού της! Δροσερό νερό μού έδωσε να πιώ για να δεθούμε για πάντα και ουδέποτε να φύγω από το εσωτερικό και εξωτερικό της βασίλειο. Η κίνησή της αυτή μού έδωσε να καταλάβω ότι η Ελένη ήθελε να προχωρήσουμε σταθερά και με γέμισε μεγάλη ευτυχία.

Έχουν περάσει από τότε 52 ολόκληρα χρόνια και ακόμη αισθάνομαι σαν να  είναι σήμερα  που γνώρισα τη μικρή μου Ελένη, την όμορφη, εργατική και έντιμη περιστέρα μου, την κυρά και αρχόντισσα της ζωής μου. Εκείνη την εποχή δεν είχαν ακόμη στρώσει οι οικογενειακές μας επιχειρήσεις στο Road Island…. Τα αδέλφια μου, Θανάσης και Ανδρόνικος και όλα τα μέλη της πατρικής οικογενείας μου, μαζί με τις συντρόφους τους, ζούσαν σε ένα μεγάλο τριώροφο σπίτι, είχε δώδεκα κλίνες, δύο κουζίνες και τέσσερα μπάνια. Αυτό ήταν το ορμητήριό μας, μέχρι να εδραιώσει ο καθένας τις επιχειρήσεις του και να  προβεί στην αγορά της δικής του οικίας.

Αρχικώς ήθελα να εγκατασταθώ στην Ελλάδα, να μην ταλαιπωρήσω τη μικρή μου σύντροφο σε ξένη χώρα, μακριά από τους δικούς της. Όμως η Ελένη επέμενε…. ο νεανικός της ενθουσιασμός και η επιλογή της αυτή , τελικώς σε καλό μάς οδήγησε.

-Θα εργαστώ κι εγώ, μη σε φοβίζει , μου είπε, και άνοιξα τα φτερά μου διάπλατα για να κατακτήσω τον κόσμο, δημιουργώντας στο Road Island  την οικογενειακή  μας επιχείρηση, στο χώρο της εστίασης.

Στο Αριστοδήμειο  παντρευτήκαμε,  ο  μακαριστός πατήρ Κωνσταντίνος Σφήκας τέλεσε το μυστήριο του γάμου και στην πλατεία της Βαλύρας  έλαβε χώρο η γαμήλια δεξίωση, με καλεσμένα  και τα δύο χωριά! Η αείμνηστη αδελφή μου Βασιλική Φειδά-Βύνιου μάς είχε κλείσει ένα μπαγκαλό στην Καρδαμύλη, έξω από την Καλαμάτα, που ονομαζόταν το συγκρότημα  « Αηδόνια». Θυμάμαι ότι εκείνη την περίοδο γίνονταν οι Ολυμπιακοί αγώνες στο Βερολίνο. Η αείμνηστη θεία μου Ασπασία Ηλιοπούλου έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μάς φιλοξενήσει, εκείνον τον πρώτο καιρό του γάμου μας….μέχρι και τη νυφική της κλίνη είχε στολίσει και μάς την είχε  παραχωρήσει γενναιόδωρα. Επέστρεψα μόνος  στην Αμερική και επιδόθηκα σε ό,τι ήταν εφικτό για την επίσπευση του ερχομού της Ελένης στο Road Island. Ένας φιλέλληνας γερουσιαστής, όταν του  εξήγησα ότι η Ελένη είναι έγκυος, έδωσε εντολή  στην πρεσβεία και προχώρησαν άμεσα με την πρόσκληση του ερχομού της. Μέσα σε σαράντα ημέρες κρατούσα τη λατρεμένη γυναίκα  μου στην αγκαλιά μου!

Γιώργος Παρ. Φειδάς

Ακούραστη, συνεπής και πολύ εργατική αποδείχθηκε η κα  Ελένη Φειδά, αν και ήταν ένα τρυφερό παιδί μόλις δεκαπέντε χρόνων. Τελείωσε το Γυμνάσιο στην Αγγλική γλώσσα και έμαθε να γράφει καλά. Ποτέ δεν άφησε τον σύντροφό της  μετέωρο…ήταν και είναι μέσα σε όλα,   άριστη σύζυγος, πολύ καλή μητέρα-γιαγιά, και επιτυχημένη επαγγελματίας , στον χώρο της εστίασης. Εκτός αυτού, η κα Ελένη είναι ελεήμων και πάντα φροντίζει να προσφέρει το κατά δύναμη για το καλό του κοινωνικού συνόλου. Ο Θεός   χάρισε στο ζεύγος Φειδά τρία υγιέστατα παιδιά, μία κόρη τη Βασιλική και δύο γιούς, τον Παρασκευά και το Γιώργο. Ο Παρασκευάς  έχει δύο κόρες, τη Χένα και την Αλέξια, ο Γιώργος τρία παιδιά, το Γιώργο τη Σοφία και την Ελένη (τήρησε τη Μεσσηνιακή παράδοση και έδωσε κατά την Ορθόδοξη βάπτιση τα ονόματα των γονέων του), και η κόρη  τους Betsy έφερε μία μικρούλα πριν μερικά χρόνια, ένα παιδί θαύμα, που τη βάπτισαν Ελένη.

Θερμές ευχές από την ιστοσελίδα μας στο λαμπρό ζεύγος  Φειδά για την επέτειο του γάμου τους!

                      Η βρύση στην Αρχαία Μεσσήνη (Μαυρομάτι).Φωτό: Vikimapia

Το καθάριο νερό στις βρύσες στο Μαυρομάτι, Λάμπαινα και  Αριστοδήμειο ουδέποτε στέρεψε… εκεί παραμένει για να δένει αιώνια, με τα δεσμά τού κατά Θεόν γάμου,  και τις επόμενες γενιές…κάθε βρύση έχει να πει τις δικές της απίστευτες ιστορίες!

                                   

                                           Η βρύση της Λάμπαινας, στο lampaina .blogspot.com

 Ο Θεός μεθ΄ημών,

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

27-8-2024