Τα Μεσσηνιακά Τέμπη των θρύλων και της ιστορίας.*Ποταμός Βαλύρας*
Θυμάμαι ήταν Αύγουστος.Σχολιαρούδι τότες.Ξαπλωμένος στο πεζούλι , με τα πόδια κρεμασμένα ,ρέμβαζα στο μελιχρό εκείνο δειλινό.Ο ήλιος ξάπλωνε το πυραχτωμένο του κορμί στη κορυφή του Αγιό Βασίλη,σαν να ήθελε να ξαποστάσει.Αγάλι-αγάλι ανέβαινε ο ίσκιος στο βουνό ,σαλτάριζε τα ισιώματα.
Θεόρατα κυπαρίσσια στο Γοργόρεμα ,γέρναν
τις λιγερές κορφές τους να τον καλωσορίσουν. Λαμποκοπούσε ακόμα η Σιόριζα κι'ανάμεσα το ποτάμι με μυλαύλακο χαλί ξεδιπλωμένο,καταπράσινο.Η κοιλάδα των Τεμπών,έτσι την είχα βαφτίσει τότες και μου φαίνεται δε λάθεψα...
(Διαβάστε τη συνέχεια στο σύνδεσμο >>> http://storyval.blogspot.com/2010/01/blog-post_17.html )
Σημείωση από τη σύνταξη της ''Β΄΄.
Η όμορφη αυτή ιστορία είναι του αείμνηστου συμπατριώτη μας,Γεωργίου Ν.Γεωργακόπουλου,
ενός φιλοπρόοδου ανθρώπου και θερμού υποστηρικτή του προοδευτικού κινήματος της
Βαλύρας, που έφυγε από τη ζωή
τον Μάιο του 1984.
Πρωτοδημοσιεύτηκε δε στην εφημερίδα, ''Η Βαλύρα της Μεσσηνίας'',που εξέδιδε ο Σύλλογος Βαλυραίων της Αθήνας του οποίου υπήρξε ιστορικό μέλος.
***
Οι φωτογραφίες είναι του επίσης αείμνηστου Νίκου Γ.Περιβολάρη,
γραμματέα του Θάμυρη που έφυγε από τη ζωή στις 20/09/1985
στα 26 μόλις χρόνια του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου