Πολιτικός Μηχανικός
Κατ΄αρχή πρέπει να συμπληρώσω το ποίημα «Η διαθήκη μου» του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού, στην παρέμβαση μου στην ηλεκτρονική εφημερίδα μας,στις 3 Ιανουαρίου, (επειδή κάποιες εκδόσεις δεν αναγράφουν τους τελευταίους στίχους του ποιήματος και για να μην αδικήσουμε το έργο του δημιουργού)
«..Και συ λοιπόν στέκεσαι βουβός
με τόσες παραιτήσεις
από φωνή
από τροφή
από άλογο
από σπίτι
στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:
«..Και συ λοιπόν στέκεσαι βουβός
με τόσες παραιτήσεις
από φωνή
από τροφή
από άλογο
από σπίτι
στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΝΑΠΗΡΗ ΠΑΛΙ ΣΟΥ ΤΑΖΟΥΝ»
Η καταφυγή σε ποιήματα γίνεται γιατί μέσα σε σχετικά λίγες γραμμές ο ποιητής δίνει συμπυκνωμένα νοήματα και ιδέες, συναισθήματα, διαθέσεις, εικόνες και χρώματα που ο πεζογράφος θα ήθελε αρκετές σελίδες να αναπτύξει. Και έτσι μπορεί ο αναγνώστης με την φαντασία του, με την διάθεση του, με τις δυνατότητες του να ερμηνεύσει, να αποδώσει τα νοήματα του κάθε ποιήματος.
Η αναφορά μου στον στίχο του Οδυσσέα Ελύτη (1911 – 1996) από το «Άξιον Εστί» (που έχει μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη - ορατόριο) γίνεται επειδή τον άνθρωπο πάντα τον απασχολεί η σωτηρία της ψυχής. Προς τούτο όμως απαιτείται συνεχής και αγωνιώδης προσπάθεια εφ΄όρου ζωής. Κατ΄αρχή βέβαια είναι ο διαρκής αγώνας για την επιβίωση, για την καθημερινότητα, την ατομική και οικογενειακή προκοπή.
Όμως παράλληλα με τον αγώνα αυτό, ίδιας και ίσως μεγαλύτερης σπουδαιότητας ο αγώνας για την πνευματική καλλιέργεια, για την ικανοποίηση των όποιων πνευματικών ανησυχιών. Κι αυτό από τα σχολικά χρόνια για το χτίσιμο τη «δόμηση» της προσωπικότητας του καθενός από μας.
Πολύτιμος και ανεκτίμητος βοηθός και σύμβουλος, εκτός των άλλων, για τούτο είναι νομίζω η μελέτη. Μελέτη και εντρύφηση κλασσικών ή μη έργων (λογοτεχνικών, φιλοσοφικών, ιστορικών, κλπ) σε μια συνεχή αναζήτηση και βελτίωση του πνευματικού επιπέδου και προσπάθεια ολοκλήρωσης της προσωπικότητάς μας. Πιστεύω ότι ένα σωστό βιβλίο μόνο οφέλη μπορεί να προσφέρει στον αναγνώστη.
Ειδικότερα σήμερα ένα σωστό βιβλίο μπορεί να σταθεί ουσιαστικός και πιστός φίλος στο ξεπέρασμα του πειρασμού της συνήθως κακής ποιότητας τηλεόρασης. Η οποία τηλεόραση, στην κατά κανόνα κακή εκδοχή της, αποπειράται, θέλει να ανασύρει από τα βάθη του είναι μας πάθη, ένστικτα, ματαιοδοξίες, μικρότητες, τα οποία οι περισσότεροι αγωνιστήκαμε και αγωνιζόμαστε να τα διώξουμε να τα απωθήσουμε.
Επιπλέον το βιβλίο το θέλεις, το αναζητάς και το βρίσκεις εσύ ο ίδιος χωρίς κανένα καταναγκασμό, είναι δική σου καθαρά επιλογή, ενώ η τηλεόραση μας υπαγορεύει στο υποσυνείδητο, υποδόρια περνά μηνύματα, πολιτικές, παραστάσεις κ.α. φαινομενικά φιλικά προς εμάς, τους καταναλωτές κάθε είδους, αλλά στην ουσία εις βάρος μας και καταναγκαστικά, φασιστικά θα έλεγα, αφού μας οδηγεί σε συγκεκριμένους τρόπους σκέψης, συμπεριφοράς, κουλτούρας που έχουν αποφασισθεί από άλλους για μας χωρίς εμάς.
Και επειδή λοιπόν
«η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα
σαν ταξιδάκι αναψυχής μ΄ ένα κρυμμένο τραύμα»
και
«ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί»
έχει μεγάλη σημασία να μπορεί κανείς σε δύσκολους καιρούς να έχει εκείνα τα εφόδια και τις απαραίτητες αντιστάσεις για το ξεπέρασμα τους (σε ό, τι τον αφορά), ώστε να φτάνει σε απάνεμο λιμάνι με τις λιγότερες απώλειες.
Γιώργος Μιχάλη Λιοντήρης
Η καταφυγή σε ποιήματα γίνεται γιατί μέσα σε σχετικά λίγες γραμμές ο ποιητής δίνει συμπυκνωμένα νοήματα και ιδέες, συναισθήματα, διαθέσεις, εικόνες και χρώματα που ο πεζογράφος θα ήθελε αρκετές σελίδες να αναπτύξει. Και έτσι μπορεί ο αναγνώστης με την φαντασία του, με την διάθεση του, με τις δυνατότητες του να ερμηνεύσει, να αποδώσει τα νοήματα του κάθε ποιήματος.
Η αναφορά μου στον στίχο του Οδυσσέα Ελύτη (1911 – 1996) από το «Άξιον Εστί» (που έχει μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη - ορατόριο) γίνεται επειδή τον άνθρωπο πάντα τον απασχολεί η σωτηρία της ψυχής. Προς τούτο όμως απαιτείται συνεχής και αγωνιώδης προσπάθεια εφ΄όρου ζωής. Κατ΄αρχή βέβαια είναι ο διαρκής αγώνας για την επιβίωση, για την καθημερινότητα, την ατομική και οικογενειακή προκοπή.
Όμως παράλληλα με τον αγώνα αυτό, ίδιας και ίσως μεγαλύτερης σπουδαιότητας ο αγώνας για την πνευματική καλλιέργεια, για την ικανοποίηση των όποιων πνευματικών ανησυχιών. Κι αυτό από τα σχολικά χρόνια για το χτίσιμο τη «δόμηση» της προσωπικότητας του καθενός από μας.
Πολύτιμος και ανεκτίμητος βοηθός και σύμβουλος, εκτός των άλλων, για τούτο είναι νομίζω η μελέτη. Μελέτη και εντρύφηση κλασσικών ή μη έργων (λογοτεχνικών, φιλοσοφικών, ιστορικών, κλπ) σε μια συνεχή αναζήτηση και βελτίωση του πνευματικού επιπέδου και προσπάθεια ολοκλήρωσης της προσωπικότητάς μας. Πιστεύω ότι ένα σωστό βιβλίο μόνο οφέλη μπορεί να προσφέρει στον αναγνώστη.
Ειδικότερα σήμερα ένα σωστό βιβλίο μπορεί να σταθεί ουσιαστικός και πιστός φίλος στο ξεπέρασμα του πειρασμού της συνήθως κακής ποιότητας τηλεόρασης. Η οποία τηλεόραση, στην κατά κανόνα κακή εκδοχή της, αποπειράται, θέλει να ανασύρει από τα βάθη του είναι μας πάθη, ένστικτα, ματαιοδοξίες, μικρότητες, τα οποία οι περισσότεροι αγωνιστήκαμε και αγωνιζόμαστε να τα διώξουμε να τα απωθήσουμε.
Επιπλέον το βιβλίο το θέλεις, το αναζητάς και το βρίσκεις εσύ ο ίδιος χωρίς κανένα καταναγκασμό, είναι δική σου καθαρά επιλογή, ενώ η τηλεόραση μας υπαγορεύει στο υποσυνείδητο, υποδόρια περνά μηνύματα, πολιτικές, παραστάσεις κ.α. φαινομενικά φιλικά προς εμάς, τους καταναλωτές κάθε είδους, αλλά στην ουσία εις βάρος μας και καταναγκαστικά, φασιστικά θα έλεγα, αφού μας οδηγεί σε συγκεκριμένους τρόπους σκέψης, συμπεριφοράς, κουλτούρας που έχουν αποφασισθεί από άλλους για μας χωρίς εμάς.
Και επειδή λοιπόν
«η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα
σαν ταξιδάκι αναψυχής μ΄ ένα κρυμμένο τραύμα»
και
«ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί»
έχει μεγάλη σημασία να μπορεί κανείς σε δύσκολους καιρούς να έχει εκείνα τα εφόδια και τις απαραίτητες αντιστάσεις για το ξεπέρασμα τους (σε ό, τι τον αφορά), ώστε να φτάνει σε απάνεμο λιμάνι με τις λιγότερες απώλειες.
Γιώργος Μιχάλη Λιοντήρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου