Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος γεννήθηκε στη Νίσβη της Μεσοποταμίας περί το 306 μ.Χ. και ανετράφη από τον επίσκοπο της πόλεως Ιάκωβο. Βαπτίστηκε σε ηλικία 18 ετών και έζησε ασκητικά στην Έδεσσα της Μεσοποταμίας, όπου και απεβίωσε το 378 ή 379.Την μνήμη του εορτάζει η εκκλησία μας στις 28 Ιανουαρίου. Επισκέφτηκε τον Μέγα Βασίλειο στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, από τον οποίο χειροτονήθηκε διάκονος, Διακρίθηκε για την φιλανθρωπία και την ηθική του αυστηρότητα. Έγραψε πλήθος συγγραμμάτων, που τον κατατάσσουν μεταξύ των πρώτων δασκάλων της εκκλησίας. Ο Μ. Βασίλειος μαρτυρεί ότι ήταν “ο ελλογιμώτερος” πάντων κατά τους χρόνους εκείνους και ο αδελφός του Μ. Βασιλείου, Άγιος Γρηγόριος Νύσσης τον αποκαλεί “μέγαν της οικουμένης διδάσκαλον”, ενώ κατά τον ιερό Χρυσόστομο ο Άγιος Εφραίμ “ο πολύς” είναι “η παραμυθία των αθυμούντων, η παιδαγωγία των νέων, η χειραγωγία των μετανοούντων, η κατά των αιρετικών ρομφαία, το δοχείον του Αγίου Πνεύματος” ( Αγιολόγιον Σαϊτης, 2018). Ο συγκλονιστικός λόγος του Οσίου Εφραίμ για τη Δευτέρα Παρουσία, παρατίθεται στον Μέγα Συναξαριστή 1950, ( Μεγ. Συν. 1950, Μην. Φεβρ. σελ. 3-16). Μέσα σε λίγες σελίδες, όπου κάθε λέξη και φράση κατέρχεται στο ευλογημένο δοχείο, τον Όσιο Εφραίμ, από το Άγιο Πνεύμα , αναφέρονται λόγια ανείπωτα και αφάνταστα για την κρίση επί του φοβερού βήματος και τα επίπεδα της κολάσεως, για τις ψυχές των κεκοιμημένων και την εδραίωση της Ουράνιας Βασιλείας.Ο Όσιος Εφραίμ αναλύει την Αγία Γραφή και συγκεκριμένα εδάφια, συνθέτει θείο λόγο και καταλήγει σε συμπεράσματα με ένα μοναδικό τρόπο, ο οποίος διαπνέεται από τη θεία αλήθεια.
Παραθέτουμε επιλεκτικά εδάφια από τον “Λόγο Περί της Δευτέρας Παρουσίας “, του Οσίου Εφραίμ, για ψυχοπνευματική οικοδόμηση.
Ω! πόσα αναγκάζομαι να είπω δια την ωφέλειαν σας ,αλλ΄ο φόβος με αναγκάζει να σιωπώ (σελ 4).
Πώς θα υποφέρομεν όταν ακούσωμεν την φωνήν της σάλπιγγος, η οποία θα σαλπίζη από τον Ουρανόν δυνατώτερα από πάσαν βροντήν δια να ξυπνήση τους απ΄αιώνος κοιμηθέντας δικαίους και αδίκους;
Τότε από τον Άδην τα οστά των ανθρώπων, ακούοντα της φωνής της σάλπιγγος περιτρέχουσι μετά σπουδής· προσπαθούσι να ενωθώσι· τότε πάσα πνοή ανθρώπου εν ριπή οφθαλμού ανίσταται εκ του τόπου αυτής και συνέρχεται από τα τέσσερα πέρατα της γης, εις το κριτήριον. Διότι προστάζει ο Μέγας Βασιλεύς όστις έχει εξουσίαν πάσης σαρκός και ευθύς μετά τρόμου και η γη θα δώση τους νεκρούς αυτής και η θάλασσα τους νεκρούς αυτής και είτε θηρία εσπάραξαν, είτε ιχθύες κατέφαγον, είτε όρνεα διήρπασαν αυτούς, όλοι εν ριπή οφθαλμού θα παραστώσι και μία θριξ (τρίχα) δεν θα χαθή.
Οι ουρανοί θα σαλευθώσι, καθώς είναι γεγραμμένον. Θα προτρέχωσιν οι Άγγελοι και θα συντρέχωσιν οι χοροί των αρχαγγέλων και τα πολυόμματα χερουβείμ και τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ με ισχύν και δύναμιν να κράζωσιν. Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ, όστις είναι και ήτο και έσεται Παντοκράτωρ· διότι παν κτίσμα εν Ουρανώ και επί της γης και υποκάτω αυτής με τρόμον και ισχύν θα φωνάξη. “Ευλογημένος ο ερχόμενος Βασιλεύς εν ονόματι Κυρίου”.
Τότε θα σχιθώσιν οι Ουρανοί και θα παρουσιαστή ο Βασιλεύς των βασιλεόντων, ο άχραντος και ένδοξος Θεός ημών, ως αστραπή φοβερά με δύναμιν πολλήν και δόξαν ακατανόητον, καθώς και ο Άγιος Ιωάννης Θεολόγος εκήρυξε λέγων: “ Ιδού έρχεται επί των νεφελών του Ουρανού και θέλει είδει αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν και θα θρηνήσωσιν επ΄αυτόν πάσαι αι γενεαί της γης”.
Μέγας φόβος, αδελφοί, θα κυριεύσει ημάς κατά την ώραν εκείνην και φρίκη και έκστασις, όταν καθίση Εκείνος ο απροσωπόλητος Κριτής και ανοιχθώσιν αι φοβεραί εκείναι βίβλοι, όπου είναι γεγραμμένα και τα έργα ημών και οι λόγοι, όσα ελαλήσαμεν και επράξαμεν εν τω βίω τούτω και ενομίσαμεν ότι ηπατάτο ο Θεός..... “ Αι τρίχες της κεφαλής ημών είναι όλαι ηριθμημέναι”· ήγουν οι διαλογισμοί και τα ενθυμήματα, περί των οποίων θέλομεν δώσει λόγον εις τον Κριτήν.
Ω! Πόσων δακρύων έχομεν ανάγκην δια την ώραν εκείνη και αμελούμεν.....την φοβεράν ώραν της κρίσεως ουδείς θέλει δυνηθή να βοηθήση ουδένα. Έκαστος θέλει ζητηθή δια την ομολογίαν της πίστεως και την συνταγήν του Βαπτίσματος και την αμίαντον πίστιν από πάσης αιρέσεως και την σφραγίδα άθραυστον και τον χιτώνα αμόλυντον, κατά το γεγραμμένον. “Εις ον τινα εδόθη πολύ, πολύ θέλει ζητηθή παρ΄αυτού”· και με ποίον μέτρον μετρά έκαστος, θέλει αντιμετρηθεί εις αυτόν”.....Εννοήσατε την δύναμιν του μυστηρίου της Κολυμβήθρας και την άρνησιν ημών κατά του διαβόλου;
Την ώραν του Αγίου Βαπτίσματος απαρνούμαστε τον Σατανά και πάντα τα έργα αυτού. Ποιά έργα; Άκουσον· πορνείαν, μοιχείαν, ακαθαρσίαν, ψεύδος, κλοπήν, φθόνον, μαγείαν, μαντείαν, γοητείαν, θυμόν, οργήν, βλασφημίαν, έχθραν, έριδα...μέθην, αργολογία, υπερηφάνειαν, οκνηρίαν, αστεϊσμούς, κιθαρισμούς, δαιμονικά άσματα, παιδοφθορίας, επερωτήσεις ακάθαρτων πνευμάτων, πεταλογραφίας, ειδωλόθυτα, αίματα, τα πνικτά και θνησιμαία (για λήψη τροφής)....πάντα τα οποία είναι αισχρόν και να λέγωμεν....Ηκούσατε φιλόχριστοι.. είναι γεγραμμένον.”Εκ των λόγων σου θέλεις δικαιωθή” και πάλιν ο Κύριος λέγει: “Εκ του στόματός σου θέλω σε κρίνει, πονηρέ δούλε”...ομοίως και οι πρεσβύτεροι θέλουσι δώσει λόγον υπέρ της Εκκλησίας αυτών.
Άκαρποι δε είναι όσοι παρώξυναν τον Ποιμένα τον καλόν, όσοι δεν προσέχουσιν εις τας φωνάς του Αρχιποιμένος, οι αγέρωχοι, οι απαίδευτοι, οι παίζοντες και τρυφώντες κατά τον καιρόν τούτον της μετανοίας, ως ερίφια, οίτινες εδαπάνησαν εκ κραιπάλη και μέθη και ασπλαχνία ολόκληρον τον χρόνον της ζωής αυτών, ως εκείνος ο πλούσιος, όστις ποτέ δεν ελέησε τον πτωχόν Λάζαρον· δια τούτο κατεδικάστηκαν να σταθώσι μετά των εξ ευωνύμων (αριστερά, στα πεδία της κολάσεως) ως ανελεημόνες και άσπλαχνοι και μη έχοντες καρπούς μετανοίας, ουδέ έλαιον εις τας λαμπάδας των.
Διάφοροι τόποι κολάσεως υπάρχουν...όπως λέγει το Ευαγγέλιο “ Πορεύεσθε απ΄εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον, το ητοιμασμένον δια τον διάβολον και τους αγγέλους αυτού”.
Αφού είναι σκότος εξώτερον, είναι φανερόν, ότι είναι και άλλο εσώτερον (σελ.8).
Ο Όσιος Εφραίμ αναφέρει στον Λόγο του ως τόπους κολάσεως τους ακόλουθους:
α. Το σκότος τον εξώτερον
β. Το σκότος το εσώτερον
γ.Τη γέενα του πυρός
δ.Τον βρυγμό των οδόντων
ε.Τον σκώληκα τον ακοίμητο
στ.Τη λίμνη του πυρός
ζ. Το άσβεστο πυρ της κολάσεως
η.Τα καταχθόνια
θ.Τον τόπο της απώλειας
ι.Τα κατώτατα της γης
κ. Τον Άδη όπου ρίπτονται οι αμαρτωλοί
λ.Τον πυθμένα του Άδου όπου είναι ο φοβερώτερος τόπος.
Σε αυτές τις τιμωρίες διαμερίζονται οι αμαρτωλοί καθώς είναι γεγραμμένον· “έκαστος θέλει σφίγγεται με τα σχοινία των αμαρτιών του” και “ο μεν θέλει δαρή πολλά, ο δε ολίγα”.
Όσοι έχουν έχθρα μεταξύ των, εάν συμβεί να αποθάνωσιν εχθρευμένοι αναπόφευκτον καταδίκην θα εύρωσιν. Εν ημέρα κρίσεως και ως μεμισημένοι θα σταλώσιν εις το εξώτερον πυρ και εις το ατελεύτητον σκότος, διότι κατεφρόνησαν την εντολήν του Κυρίου ήτις λέγει “Αγαπάτε Αλλήλους” και “Συγχωρείτε έως εβδομηκοντάκις επτά”.
Έκαστος δε ,αφού αμαρτήση ,χρεωστεί να μην αδιαφορή ούτε πάλιν ν΄απελπίζεται, διότι έχομεν μεσίτην προς τον Πατέρα, τον Κύριο ημών Ιησούν Χριστόν, τον δίκαιον Θεόν, όστις είναι ιλασμός των αμαρτιών, ουχί εκείνων, οίτινες αδιαφορούσι και αναβάλλουσι την μετάνοιάν των, μήτε εκείνων, οίτινες τρυφώσι και γελώσι, αλλ΄εκείνων, οίτινες πενθούσι και μετανοούσι, και επικαλούνται ημέραν και νύχτα την άφεσιν των αμαρτιών των, οι οποίοι και θα παρηγορηθώσιν υπό του Παρακλήτου (Αγίου Πνεύματος).
Προσέχετε, μη τολμήση να είπη τις, ότι δεν ημάρτησε, Όστις λέγει τούτο είναι τυφλός και απατά τον ευατόν του και δεν γνωρίζει ότι ο σατανάς κυριεύει αυτόν και με λόγους και με έργα και δια της ακοής και δια της οράσεως και δια της αφής και δια των λογισμών. Διότι τις θα καυχηθή ότι έχει αγνήν την καρδία και πάσας τας αισθήσεις του καθαράς; Ουδείς είναι αναμάρτητος, ουδέις είναι καθαρός από ρύπον, ουδέις είναι εντελώς ανεύθυνος μεταξύ των ανθρώπων, ειμή μόνος εκείνος, όστις πλούσιος ων, επτώχευσε δι΄ ημάς. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι μόνον αναμάρτητος, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου.
Έλθετε πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ θέλω αναπαύσι υμάς, όπου είναι ατελεύτητος ζωή και η ευφροσύνη πάσης αγαθότητος.
Έλθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και εγώ θέλω αναπαύσει υμάς όπου είναι το μόνον εράσμιον, το διηνεκές αγαλλίασμα, η αϊδιος ευφροσύνη, το ανέσπερον φως, ο άδυτος ήλιος. Άρατε τον ζυγόν μου εφ΄υμάς και μάθετε ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία και θέλετε εύρει ανάπαυσιν εις τας ψυχάς υμών· όπου είναι ο ήχος των εορταζόντων, όπου οι απόκρυφοι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως αποκαλύπτονται (σελ.15).
Έλθετε προς με πάντες και εγώ θέλω σας αναπαύσει, όπου είναι μεγάλη δωρεά, ακατανόητος χαρά, αμετάτρεπτος ευφροσύνη, άληκτος υμνολογία, ασίγητος δοξολογία, ακατάπαυστος ευχαριστία, αδιάλειπτος θεολογία, ατελεύτητος βασιλεία, άπειρος πλούτος, απέραντοι αιώνες, άβυσσος οικτιρμών , ελέους πέλαγος και φιλανθρωπίας, τα οποία δεν δύναται να λαλήσωσιν ανθρώπινα στόματα, αλλά φανερούνται μόνον δι΄αινιγμάτων. Εκεί είναι μυριάδες Αγγέλων, πρωτοτόκων πανηγύρεις , Αποστόλων Θρόνοι, προφητών προεδρίαι, σκήπτρα Πατριαρχών, Μαρτύρων στέφανοι, δικαίων έπαινοι. Εκεί πάσης αρχής, εξουσίας και τάξεως ο μισθός απόκειται και ο τόπος ητοιμάσθη.
Έλθετε προς με πάντες οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην και εγώ θέλω εμπλήσει υμάς αγαθών, τα οποία εποθήσατε, τα οποία οφθαλμός δεν είδε και ους δεν ήκουσε και ανθρώπινος νους δεν εννόησεν. Διότι ταύτα ητοίμασα εις τους μετανοούντας εκ της πονηράς οδού αυτών. Ταύτα ητοίμασα εις τους ελεούντας και εις τους πτωχούς κατά το πνεύμα , ταύτα ητοίμασα εις τους πενθούντας εν μετανοία, ταύτα ητοίμασα εις τους ειρηνοποιούς, ταύτα ητοίμασα εις τους διωκομένους δι΄εμέ και συκοφαντουμένους και ονειδιζομένους.
Έλθετε προς με πάντες οι πεφορτισμένοι και αποτινάξατε και απορρίψατε αφ΄υμών τον φόρτον των αμαρτιών. Διότι ουδείς όστις κατέφυγε προς με, δεν έμεινε πεφορτισμένος, αλλ΄απέρριψε την κακήν συνήθειαν και ελησμόνησε την τέχνην, την οποίαν κακώς έμαθε παρά του διαβόλου, έμαθε δε παρ΄εμού τέχνην καλήν. Οι μάγοι προσελθόντες προς με, απέρριψαν την μαγείαν και έμαθον θεογνωσίαν. Οι τελώναι αφήκαν τα τελώνια και εσύστησαν τας εκκλησίας. Οι διώκται έπαυσαν από του νου να διώκωσι και κατεδέχθησαν να διώκωνται. Αι πόρναι εμίσησαν την πορνείαν και ηγάπησαν την σωφροσύνην. Ο ληστής παρήτησε τους φόνους, λησμονήσας την ληστρικήν τέχνην και ανέλαβε την ειλικρινή πίστιν και έγινε κάτοικος του Παραδείσου.
Έλθετε λοιπόν προς με, διότι τον ερχόμενον προς με δεν θέλω εκβάλει έξω....(σελ.16).
Αυτός είναι ο Θεός των μετανοούντων· ο Πατήρ και ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα. Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Είθε ο Λόγος του Οσίου Εφραίμ του Σύρου να φωτίσει τον νου και την ψυχή όλων μας.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
31/1/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου