ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Το ποτάμι της Μαυροζούμενας για πολλά χρόνια ήταν σπουδαίος οικονομικός πόρος για πολλά επαγγέλματα και τόπος ψυχαγωγίας, μαθαίνοντας και κάνοντας μπάνιο μέχρι την εποχή του 1970. Μυλωνάδες, νερουλάδες, αγροφύλακες, κυνηγοί, ψαράδες, καλαθοπλέκτες, αγρότες, κακαβόστρες για τη λάτρα των σκουτιών, πότισμα ορυζώνων, κτημάτων, και μπαξέδων με 5 διαφορετικούς τρόπους. Τώρα είναι στα αζήτητα γιατί αχρηστεύτηκαν οι νερόμυλοι, το αυλάκι, οι καλαμωτές, το μπάνιο κυρίως στη λίμνη του Μύλου, το καλάμι, η λυγιά, η ιτιά, η πικροδάφνη, η μαρίτσα το βουτούμι, τα βούρλα που φτιάχναμε χελοκόφινα και βουρλιάζαμε τα αγριόσυκα και επικονιάζαμε τις ήμερες συκιές που τώρα δεν υπάρχουν μαζί με τις σταφίδες , και βάζαμε το λινάρι να μουλιάσει για 2 εβδομάδες, και μετά το στέγνωμα ο λάκκος ,λανάρια, ρόκα, αργαλειός, φτιάχναμε το λινό ύφασμα, και τα λούπινα να ξεπικρίσουν για τη διατροφή ανθρώπων και ζώων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου