Σήμερα, 9 Νοεμβρίου 2024, η Βαλύρα τιμά τον αγαπημένο της Άγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως, τον θαυματουργό, και ο σεπτός πατήρ Ιωάννης Φωτεινός λειτουργεί από πρωίας στον ιερό ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Αγίου Νεκταρίου και Οσίου Δαβίδ Ευβοίας. Η φίλη μας από τον Μελιγαλά, κα Βούλα Δημητρακοπούλου, έχει έθιμο κάθε χρόνο να πλέκει στεφάνι στη μνήμη του Αγίου Νεκταρίου που προστατεύει την ίδια και την όμορφη οικογένειά της, φωτίζοντας την ψυχή τους με τις θείες χάρες του και να το προσφέρει στην Ενορία της στον Μελιγαλά.
Φωτό: lyrasi.blogspot.com
Είθισται στη Βαλύρα να ετοιμάζονται με επιμέλεια τα πρόσφορα και οι γλυκύτατοι άρτοι από τις γυναίκες του χωριού και τους δύο φούρνους που λειτουργούν στην πλατεία της Βαλύρας, και να μεταφέρονται σε λευκοστόλιστα πανέρια προς ευλογία στη γραφική εκκλησία. Τα άνθη από τους δροσερούς κήπους και τις αυλές του χωριού προσφέρονται για τον στολισμό της Εφεστίου Εικόνας, συνδυαστικά με άνθη του εμπορίου. Κατά τον όρθρο οι πιστοί προσέρχονται στον πέτρινο βυζαντινού ρυθμού ναό που εγκαινιάστηκε στις 4-11-2007, αντικαθιστώντας το παλιό ξωκκλήσι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στον δρόμο προς τη Σκάλα Μεσσηνίας- τα ίχνη του χάθηκαν, μόνο μερικές λίθοι είχαν απομείνει μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι δε τόσο ευλογημένος ο νέος ναός, ώστε ο μακαριστός πατήρ Κωνσταντίνος Σφήκας , μου είχε πει τηλεφωνικώς ότι μειώθηκαν σημαντικά τα ατυχήματα και δυστυχήματα στη Βαλύρα, μετά την εγκαινίαση και λειτουργία του.
Φωτό: lyrasi.blogspot.com
Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε το 1846 στη Σηλυβρία της Θράκης. Μικρός πήγε στην Κων/πολη και από εκεί στη Χίο όπου εκάρη μοναχός, ονομασθείς Λαζαρος.’Επειτα χειροτονήθηκε διάκονος, ονομασθείς Νεκτάριος, και ανέλαβε τη Γραμματεία της Μητρόπολης. Το 1881 ήλθε στην Αθήνα και σπούδασε θεολογία. Όταν πήρε το πτυχίο του, πήγε στην Αλεξάνδρεια. Εκεί ο Πατριάρχης Σωφρόνιος τον χειροτόνησε πρεσβύτερο και αμέσως Μητροπολίτη Πενταπόλεως. Η δράση του ως Μητροπολίτου ήταν καταπληκτική και ένεκα αυτού ήταν υποψήφιος του Πατριαρχικού θρόνου Αλεξανδρείας. Διεβλήθη και για να μη λυπήσει τον γέροντα Πατριάρχη, επέστρεψε στην Ελλάδα και δέχθηκε τη θέση του ιεροκήρυκα Καρυστίας και έπειτα Λαμίας. Ανέλαβε και διηύθυνε τη Ριζάρειο Σχολή Αθηνών. Το 1904 ίδρυσε γυναικεία Μονή στην Αίγινα, της οποίας ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση. Έγραψε αρκετά συγγράμματα, κυρίως βοηθητικά του θείου κηρύγματος. Η ταπεινοφροσύνη και η φιλανθρωπία του υπήρξαν παροιμιώδεις. Εκδήμησε το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1920. Τόση δε ήταν η αγιότητά του, ώστε επιτελεί πολλά θαύματα, προ και μετά τον θάνατό του (βλπ Αγιολόγιον-Ημερολόγιον 2018, εκδόσεις Σαΐτης).
Νεκταρίου Αιγίνης. Απολυτίκιον. Ήχος α΄.
Της Αιγίνης προστάτην, Πενταπόλεως πρόεδρον και θαυματουργόν σε τιμώμεν, Ιεράρχα Νεκτάριε, ως έχων παρρησίαν προς Χριστόν, ικέτευε αεί υπέρ ημών, των τελούντων σου την μνήμην, αμαρτημάτων δούναι την συγχώρησιν πάντες γαρ προστάτην προς Θεόν οι δούλοι σου γινώσκομεν και ρύστην εν ταις νόσοις πλουτούμεν υπέρμαχον.
Είθε ο Άγιος Νεκτάριος να προστατεύει και να φωτίζει όσους τιμούν με ευλάβεια τη μνήμη του.
Χρόνια πολλά σε όλους σας!
Θερμές ευχαριστίες στην κα Βούλα Δημητρακοπούλου, και του χρόνου να είναι καλά να πλέξει στεφάνι στον προστάτη μας Άγιο Νεκτάριο.
Ο Θεός μεθ΄ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
9-11-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου