Βαλύρα:(+) Αυτοί που φεύγουν...

Αλέξανδρος Γεωργίου Λιοντήρης, 82 ετών 

Έφυγε χθες από τη ζωή, στη πόλη Brisbane της Αυστραλίας, σε ηλικία 82 ετών, ο συμπατριώτης μας  Αλέξανδρος Γεωργίου Λιοντήρης. Από παιδί το 1957,  ξενιτεύτηκε σε Αυστραλία και Αμερική όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του. Ήταν ένα αυθεντικό ταλέντο της ζωγραφικής και όλοι τον θυμόμαστε γι΄αυτό. Είχε χαρίσει το πρωτότυπο έργο του την σιδερένια γέφυρα της Βαλύρας, που ανατινάχθηκε στον πόλεμο, στην κοινότητα του χωριού μας και στόλιζε για χρόνια πολλά το γραφείο της πριν τον ¨Καποδίστρια¨ και τον ¨Καλλικράτη¨.

Η κηδεία του θα γίνει σήμερα στην μακρινή Αυστραλία.Ο Θεός να τον αναπαύει και να είναι ελαφρύ το χώμα της ξενιτιάς που θα τον σκεπάσει.Στους οικείους του εκφράζουμε τα ολόθερμά μας συλλυπητήρια .

-Διαβάστε στην συνέχεια ένα μικρό αφιέρωμα στον αείμνηστο και αγαπητό συντοπίτη μας,Αλέξανδρο Γεωργίου Λιοντήρη

Γεννήθηκε στις 25/2/1930 στην Βαλύρα Μεσσηνίας και απεβίωσε στις 8/11/2012 στη πόλη Brisbane της Αυστραλίας. Ήταν το προτελευταίο παιδί της οικογένειας του Γεωργίου και της Ευτυχίας Λιοντήρη. Ο Γιάννης, ο Μιχάλης και ο Παναγιώτης έχουν αποβιώσει. (Ο Γιάννης ήταν παιδί της πρώτης γυναίκας του Γεωργίου Λιοντήρη το γένος Μακρή). Τα υπόλοιπα παιδιά όλα κορίτσια Νίκη, Κατίνα, Ηλέκτρα και Μαρίκα βρίσκονται εν ζωή.

Από μικρός ξενιτεύτηκε, όπως χιλιάδες ελληνόπουλα, για μια καλύτερη ζωή στην Αυστραλία στην πόλη του Σίδνευ. Ήταν το 1957 τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια όταν έφυγε και από εκεί βοηθούσε την οικογένεια του προσκαλώντας αδέλφια και ανίψια στην γη της ¨Επαγγελίας¨. Ειδικεύτηκε σαν μάγειρας και δούλεψε μέχρι το 1971, όπου επαναπατρίζεται για να παραβρεθεί στον θάνατο της μητέρας του Ευτυχίας.

Μετά από ένα χρόνο μεταναστεύει τώρα πια στην Αμερική και στην πόλη της Νέας Υόρκης, όπου εργάζεται για άλλα δέκα επτά χρόνια. Ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας τον αναγκάζει να επιστρέψει στην Αυστραλία για καλύτερη περίθαλψη. Με κλονισμένη την υγεία του αποσύρεται συνταξιούχος για καλύτερο κλίμα στην πόλη Brisbane της Αυστραλίας βόρεια του Σίδνευ με ήπιο χειμώνα και θερμό καλοκαίρι σαν της Μεσσηνίας, όπου χθες απεβίωσε ήσυχα. Ήταν απόφοιτος του γυμνασίου Μελιγαλά με πολλούς συμμαθητές της περιοχής μεταξύ των οποίων ήταν και ο αρχιμανδρίτης Νεόφυτος Παντζής. 

Ήταν ένα αυθεντικό ταλέντο της ζωγραφικής και όλοι τον θυμόμαστε γι΄αυτό. Είχε χαρίσει το πρωτότυπο έργο του την σιδερένια γέφυρα της Βαλύρας, που ανατινάχθηκε στον πόλεμο, στην κοινότητα του χωριού μας και στόλιζε για χρόνια πολλά το γραφείο της πριν τον ¨Καποδίστρια¨ και τον ¨Καλλικράτη¨. Ήταν λάτρης της αγροτικής και βουκολικής ζωής και την μετέφερε στην μνήμη του όλα τα χρόνια της ζωής. 

Στα γράμματα του μίλαγε για τα σιταροχώραφα, τον θέρο, τις ελιές, τις ράχες, την Τσούκα, τις γανιές, τα ποτιστικά, τα αγρίλια, τον άπλαγο, την ξελότζα και τα ζωντανά (πρόβατα, γαιδουράλογα, κότες κ.λ.π.). Οι παιδικές μνήμες τον κράτησαν αγαθό και άκακο σ΄ όλη του την ζωή και έφυγε από τούτη την ζωή με την νοσταλγία της πατρίδας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της ξένης γης που τον σκεπάζει. 

Το προσεχές Σαββατοκύριακο 17 & 18 Νοεμβρίου 2012 θα τελέσουμε μνημόσυνο στην μνήμη του στην γενέτειρα Βαλύρα. 

Ο ανιψιός του 

Γιάννης Μιχαήλ Λιοντήρης