Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2022

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ ΕΝ ΤΩ ΟΡΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΜΟΝΑΧΕΣ

 




                                        Φωτο:gethsimani.blogspot.com


Στις 14 Φεβρουαρίου, το παγκόσμιο εμπόριο εορτάζει τον Άγιο Βαλεντίνο του και συσσωρεύει εκατομμύρια δολάρια, πουλώντας αγάπη σε μεταξωτές κορδέλες, άοσμα τριαντάφυλλα και σοκολάτες που δεν αντέχουν στο χρόνο. Την ίδια όμως  ημέρα, η Ορθόδοξη εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Αυξεντίου εν τω όρει, τον οποίο Άγιο οι περισσότεροι από μας δεν γνωρίζουν ιδιαίτερα.

Κι όμως, ήταν ένας νυμφίος κατά Θεόν, στο σώμα και στη ψυχή, ένα πλάσμα που όμοιό του ο κόσμος δεν είχε δει ξανά. Ήταν ίδιος ο θείος έρωτας, σε τέτοιο βαθμό, που συγκλόνισε συθέμελα τις αγνές ψυχές εβδομήντα γυναικών, τη μία μετά την άλλη, τις οποίες υιοθέτησε ως πνευματικός τους πατέρας, τους έδωσε το μοναχικό σχήμα, έκτισε Μοναστήρι για να στεγαστούν και να ασκητέψουν και τις οδήγησε με τη τακτική και φωτισμένη διδασκαλία του στην Ουράνια Βασιλεία, χαρίζοντάς τους   θείο ένδυμα ψυχής.

Ο Όσιος Αυξέντιος έζησε κατά τους χρόνους της βασιλείας του Θεοδοσίου του Μικρού, το 408-450 μ.Χ. καταγόταν από τη Συρία και είχε το αξίωμα του σχολάριου του στρατηλάτου (saint.gr). Όταν έγινε μοναχός, ανέβηκε σ ένα βουνό, καλούμενο Οξεία Πέτρα, κοντά στη Χάλκη, στη Κωνσταντινούπολη. Ήταν πολύ πιστός στην Ορθοδοξία και καρτερική ψυχή. Είχε βαθιά θεολογική μόρφωση και σπάνιες αρετές. Έλαβε μέρος στη Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο και έλεγξε τη κακοδοξία του  Ευτυχούς΄, που κήρυττε ότι ο Θεός έχει μόνο μία φύση, τη θεία και δεν είναι θεάνθρωπος. Τον σέβονταν πολύ οι βασιλείς και αξιώθηκε από τον Θεό να κάνει θαύματα, με τη δύναμη του Ιησού Χριστού και τις χάρες του Αγίου Πνεύματος( Μ. Συν. 1950, μην. Φεβρ.).

Ο Όσιος Αυξέντιος εξάγνιζε το σώμα και τη ψυχή του με συνεχείς προσευχές, νηστεία των τροφών και των παθών και πολύ φιλανθρωπία. Όσοι τον επισκέπτονταν , άνδρες και γυναίκες, τον ερωτεύονταν, έβλεπαν τον τέλειο διδάσκαλο στο πρόσωπό του και ξυπνούσε μέσα τους  η επιθυμία να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια και να ακολουθήσουν το λαμπρό παράδειγμά του. Ήταν αγχίνους, σώφρων, έπραττε σταθερά το αγαθό και δεν παλινδρομούσε ,όσο κι αν τον κτυπούσαν ανελέητα οι δαίμονες. Δεν ήταν συνδεδεμένος με το φθαρτό σώμα, αλλά πολιτευόταν  τα αιώνια αγαθά. Βοηθούσε άνδρες και γυναίκες να απαλλαγούν από τις σωματικές ηδονές και με τους διδακτικούς του λόγους λάμβαναν τροφή για τη ψυχή τους. Διάφοροι ευγενείς και πλούσιοι πήγαιναν τακτικά να τον συμβουλευτούν  , να  λάβουν την ευλογία του, και του προσέφεραν πλούσιες τροφές και δώρα. Εκείνος μόνο λαδάκι και κεριά δεχόταν. Όλα τα υπόλοιπα τα συγκέντρωνε και τα  μοίραζε στους φτωχούς.

Όσους οδηγούσε στον μοναχισμό, τούς έδινε ένα τρίχινο ή δερμάτινο στιχάριο να φορέσουν και τους έλεγε “πορεύσου αδελφέ και ο Κύριος θα σε οδηγήσει.

Ο Όσιος Αυξέντιος μπορούσε να δει με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος τα αόρατα της ψυχής.

Κάποτε ήταν μαζεμένοι αρκετοί αδελφοί γύρω του και τους είπε το εξής:

-Ο εν Αγίοις πατήρ ημών Συμεών, ο στύλος της εκκλησίας, εξεδήμησε προς τον Κύριον και η θεία αυτού ψυχή εμένα τον ανάξιο δεν απαξίωσε. Όλοι σημείωσαν την ημέρα που το ανακοίνωσε ο  Όσιος για να θυμούνται τη μετάσταση του Αγίου Συμεών.

 Μία γυναίκα , καλούμενη Στεφανία, που είχε χρηματίσει θεράπαινα της Βασίλισσας Πουλχερίας, ανέβηκε στο βουνό για να λάβει την ευχή του. Το κάλλος του Οσίου Αυξεντίου, σωματικά και ψυχικά, η υψηλή πνευματικότητα και η σταθερή αφοσίωσή του στον νυμφίο Χριστό τη γοήτευσαν. Ο δε διδακτικός του λόγος την έστειλε αδιάβαστη και αισθάνθηκε το μέγεθος της ένδειας της δικής της ψυχής. Φούντωσε μεγάλος έρωτας μέσα της για τον Νυμφίο Χριστό και δεν ήθελε πλέον να φύγει από το βουνό, που ασκήτευε ο Όσιος. Τον πρώτο καιρό κρατούσε τα προσχήματα και ανέβαινε τακτικά ν΄ ακούσει τον διδακτικό λόγο τού φωτισμένου  Οσίου και να  λάβει την ευλογία του. Όταν είδε ότι δεν αντέχει να ζει μακριά του, άρχισε να του ζητάει με επιμονή να της δώσει το μοναχικό σχήμα.


                               
 Η Χάλκη στην Κωνσταντινούπολη

Ο Όσιος την ψυχολόγησε και είδε ότι έχει τη διάθεση να μονάσει, αλλά έπρεπε να της δώσει χρόνο για να μην παλινδρομήσει στην απόφασή της, γι΄ αυτό της είπε:

-Δύνασαι αδελφή μου και μέσα στον κόσμο, με τη θεάρεστη διαγωγή σου να ευχαριστήσεις τον Κύριο.

Η Στεφανία όμως ήταν ανένδοτη. Τελικά, ο Όσιος της έδωσε αρκετό χρόνο πριν ενδυθεί το μοναχικό σχήμα. Εκείνη  εγκαταστάθηκε σ΄ ένα προάστιο, στους πρόποδες του βουνού, και άρχισε να μελετάει ανελλιπώς τις Άγιες Γραφές. Τότε παρουσιάστηκε και δεύτερη γυναίκα, που πήγε και βρήκε τον Όσιο στο  δύσβατο  Όρος. Ήταν η Κοσμία, η οποία συζούσε με άνδρα.  Εκείνος φρόντισε να μείνει μαζί με τη Στεφανία και να μελετούν οι δυο τους τις Άγιες Γραφές. Στη συνέχεια κατασκεύασε ο Όσιος τρίχινους ποδήρεις χιτώνες και μεγάλα ωμοφόρια και τις έντυσε μοναχές. Ακολούθησαν όμως και άλλες παρθένες κοπέλες , όταν είδαν τις δύο μοναχές,  επίσης ευγενείς γονείς,   πήγαιναν τις ανύπαντρες κόρες τους στον Όσιο να τις  ενδύσει μοναχές για να σώσουν τη παρθενία τους. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Έφυγαν κι αρκετές νέες γυναίκες από τα χαμαιτυπεία που ήθελαν να μετανοήσουν και να αποτινάξουν τον διάβολο της πορνείας από επάνω τους και να γίνουν μαθήτριες του χαρισματικού διδασκάλου. Και αυτές τις δέχτηκε ευχαρίστως ο Όσιος και αγωνίστηκε σκληρά ο ίδιος να κτίσει έναν ιερό ναό και μεγάλη Μονή για να στεγάσει όλες τις μαθήτριες- μοναχές, που τελικά έφθασαν τον αριθμό εβδομήντα. Ένα ωραίο Μοναστήρι, καλούμενο  Τριχαναρία, ιδρύθηκε στους πρόποδες του βουνού, με κελιά και αρκετούς χώρους να ασκητεύουν οι προστατευόμενες του Οσίου . Ο Όσιος Αυξέντιος αποδείχτηκε ο ιδανικός πατέρας και θείος διδάσκαλος για τις εβδομήντα παρθένες του Χριστού. Κάθε Παρασκευή και Κυριακή, κατέβαινε από το βουνό ανελλιπώς , τις δίδασκε και τις νουθετούσε.

-Να μην φυλακίζεστε στις επιθυμίες της σάρκας και να απέχετε από τη πρόσκαιρη ευχαρίστηση τους τόνιζε.

Αντί γάμου φυσικού και χηρεία, συνάψατε γάμο μυστικό και αιώνιο και ενωθήκατε με τον Νυμφίο Χριστό. Με τον νυμφίο σας θα κερδίσετε ανεκλάλητο χαρά και αφθαρσία. Όποιες όμως λιποτακτήσουν, τις περιμένει η κόλαση.

Προσέχετε μήπως καμιά σας μιάνει τη παρθενία της και χωρίσει από τον θείο νυμφίο της.

Αυτό το έγκλημα είναι κάκιστο. Οι παρθένες-μοναχές είναι κατ΄ εικόνα Θεού και φέρουν τον Κύριο εγεγραμμένο στη καρδιά τους. Γι΄ αυτό, είναι μιαρότερη η φθαρμένη παρθένος -μοναχή, το έγκλημα είναι μεγαλύτερο ,συγκριτικά μ΄ εκείνη που είναι έξω στον κόσμο και εκπορνεύονται διαρκώς. Ακούστε να ελευθερωθείτε ως άγαμοι και μεριμνάτε τα του Κυρίου κατά τον θείο Απόστολο Παύλο. Να προστατεύετε τον εαυτόν σας ,ως αγνές παρθένες του Χριστού, για ν απολαύσετε τα αιώνια αγαθά και τη χάρη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Με θεία διδασκαλία αύξανε ο Όσιος Αυξέντιος τη πνευματική ηλικία των μαθητριών του, κατερχόμενος αγόγγυστα από το βουνό δύο φορές την εβδομάδα, ακόμη και στο βαθύ γήρας του.

Όταν δεν μπορούσε, ανέβαιναν και οι εβδομήντα μαθήτριες του να τον ακούσουν και να οικοδομηθούν κατά Θεόν.

Πάντα ήταν γελαστός και δεκτικός. Ποτέ δεν τον είδαν ράθυμο και οκνηρό, ακόμη κι όταν πλησίαζε ο θάνατος ήταν ακμαίος, σφριγηλός και φαινόταν νεανίας.

Κατά τη βασιλεία του Λέοντος του Μεγάλου, μετά από βραχεία νόσο, μετέστη ο Όσιος προς την άφθαρτη ζωή, στις 14 Φεβρουαρίου, το 47ο ή 472. Το τίμιο λείψανό του ήθελαν πολλοί να το έχουν, όπως στο Μοναστήρι του Μακαριωτάτου Υπατίου και στον ιερό ναό του Αγίου Ζαχαρίου. Όμως, οι αγαπημένες  μοναχές του Οσίου, με δάκρυα, και πολλές δεήσεις, κατάφεραν να το πάρουν στη Μονή που έκτισε ο ίδιος, ο πνευματικός πατέρας τους. Η Σύναξη του Οσίου Αυξεντίου τελείτο στη Μονή Καλλιστράτου, εντός της Κωνσταντινουπόλεως.

Το ιερό λείψανο του Οσίου νόσους θεράπευσε, πάθη δάμασε, έφερε τη λύτρωση από τις αμαρτίες και κόσμησε τις ψυχές των εβδομήντα παρθένων με ένδυμα αρετής, αντάξιο του ουράνιου γάμου τους.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ὥσπερ φοῖνιξ ηὐξήνθης Πάτερ ὑψίκομος, δικαιοσύνης ἐκφέρων τοὺς ψυχοτρόφους καρπούς, σὺ γὰρ βίον ἱερὸν πολιτευσάμενος, τῆς Ἐκκλησίας στηριγμός, καὶ θαυμάτων αὐτουργός, Αὐξέντιε ἀνεδείχθης, διὰ παντὸς ἱκετεύων, ἐλεηθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.

Η αγιογράφηση του Οσίου Αυξεντίου




Εντόπισα τον Όσιο Αυξέντιο σε ασπρόμαυρη εικόνα στον Μέγα Συναξαριστή 1950, του μηνός Φεβρουαρίου. Ο Όσιος εικονίζεται με τρίχινο ποδήρη χιτώνα και μαύρο μανδύα, που τον εξομοιώνει με τους ουράνιους αγγέλους. Στη κεφαλή φέρει φαλάκρα και μεγάλο μέτωπο, που δηλώνουν τις νοητικές κατά Θεόν διεργασίες που υφίσταται ο φωτισμένος νους του. Τα χέρια του είναι σηκωμένα σε σχήμα δεήσεως προς τον ύψιστο, και το βλέμμα του διαπεραστικό, αφού ορά τα απόρρητα της ψυχής. Το περίφροντι ύφος του δείχνει τη βαθύτατη αίσθηση της φιλανθρωπίας για τον συνάνθρωπο. Τα  χαρακτηριστικά του και η καλλιγραφική,   γενειάδα του,  δηλώνουν λόγιο, υψηλής διανόησης άνθρωπο.

Η αγάπη και η αφοσίωση προς τον συνάνθρωπο του Οσίου Αυξεντίου να φωτίζει τον δρόμο όλων μας.


Ο Θεός μαζί σας!

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

13/2/2022


Δεν υπάρχουν σχόλια: