Φωτο: κος Αθανάσιος Στασ. Μπόβης
Το άστρο της κορυφής και τα πολύχρωμα στολίδια θα καθίσουν και φέτος στα δροσερά κλαδιά του Χριστουγεννιάτικου δένδρου της Βαλύρας. Ο κύριος Αθανάσιος Στασ. Μπόβης, καθηγητής μαθηματικών, απαθανάτισε λεπτομερώς τούς άνδρες του χωριού μας, κατά τις προετοιμασίες στησίματος του δένδρου στην πλατεία της όμορφης Βαλύρας. Μαγνήτισε το βλέμμα μας ευχάριστα, και άνθισε το χαμόγελο στην καρδιά μας, με την ενδιαφέρουσα εορταστική ανάρτησή του στο facebook , και τον σοφό λόγο του, ότι “τα γέρικα άλογα δεν τα σκοτώνουν, παραμένουν σε δράση”!
Είθισται, από τα προπολεμικά χρόνια στη Βαλύρα, ο πατέρας να φέρνει το Χριστουγεννιάτικο δένδρο στο σπίτι και η μητέρα με τα παιδιά να το στολίζουν. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, οι γεροί, μυαλωμένοι, και προκομμένοι άνδρες του χωριού μας, κάποιοι εξ αυτών παππούδες, έστησαν με υπομονή το δένδρο της Χρονιάς, για να γιορτάσει σύσσωμη η γενέτειρά μας τα Χριστούγεννα, και να υποδεχτεί με υγεία , αγάπη, ομόνοια και αισιοδοξία το νέο έτος 2023.
Δεν είναι κάποιο φαντασμαγορικό δένδρο τεχνικής κατασκευής, αυτά η Βαλυραίοι ανέκαθεν τα απωθούσαν. Μικρά παιδιά, κατά τις δεκαετίες 1950-1970, ονειρευόμασταν ένα πραγματικό δένδρο να μπει στο σπίτι μας, έλατα δεν είχαμε, αλλά μπόλικα κυπαρίσσια είχε η Βαλύρα στον Μυλόλακκα, που ικανοποιούσαν το Χριστουγεννιάτικο όνειρο των παιδιών. Μαζεύαμε όλη τη χρονιά χρυσά χαρτάκια από τις γεμιστές καραμέλες και τα σοκολατάκια, και με αυτά τυλίγαμε τα κυπαρισσόμηλα του Χριστουγεννιάτικου δένδρου μας. Παίρναμε το βαμβάκι που είχε συνήθως μπόλικο η γιαγιά στο φαρμακείο του σπιτιού, το ξαίναμε πολύ απαλά, να γίνει αραχνοΰφαντο, και το απλώναμε πάνω στα πράσινα κλαδιά. Χρυσές γιρλάντες δεν υπήρχαν στη διάθεσή μας, όμως φτιάχναμε χρυσά κορδόνια από τις κλωστές κεντήματος που είχαν μπόλικες για τα εργόχειρά τους οι μητέρες μας, και με αυτά δέναμε κόκκινα υφασμάτινα φιογκάκια. Επίσης, μικρά νηστίσιμα σταυροκούλουρα από λάδι και κανέλλα τοποθετούσαμε στα κλαδιά τού ονειρεμένου δένδρου μας.
Φωτο: κος Αθανάσιος Στασ. Μπόβης
Όταν αποκτήσαμε ηλεκτρικό ρεύμα, προς το τέλος της δεκαετίας του 1960, κατά τα επόμενα χρόνια αγοράσαμε λαμπάκια για να φωτιστεί το εορταστικό δημιούργημά μας. Παλιότερα ανάβαμε κεράκια, τοποθετημένα μέσα σε ,καλοσχεδιασμένα με λαδομπογιές, πήλινα κεσεδάκια από γιαούρτι. Συνήθως ζωγραφίζαμε εορταστικά μοτίβα επάνω στον πηλό, όπως φυλλαράκια από γκι, τους καρπούς του πουρναριού, κουκουναράκια και καμπανούλες, στερεώναμε τα κεράκια με πέτρες που τις είχαμε βάψει σε μπλε-ασημί ή χρυσαφένια απόχρωση, και τα αφήναμε να καίνε στα πλατιά πρεβάζια των παραθύρων του σαλονιού όλη τη νύχτα. Η φάτνη, για τους πιο εργατικούς μαθητές του Δημοτικού Σχολείου τής Βαλύρας, ήταν μία ολοκληρωμένη ξυλοκοπτική εργασία, με ζωγραφισμένες τις φιγούρες της γέννησης, κατασκευασμένες με το σχολικό πριονάκι πάνω σε κόντρα πλακέ. Οι λιγότερο καλλιτεχνικές φύσεις, δεν παραμελούσαν την τοποθέτηση τής φάτνης στη βάση του δένδρου, ήταν είτε μία ευλογημένη βυζαντινή εικόνα της οικογένειας , είτε μία χάρτινη εικόνα κολλημένη μέσα σε ένα ανοιχτό καφέ κουτί, για να δίνει την αίσθηση του βάθους τής φάτνης.
Φωτο: κος Αθανάσιος Στασ. Μπόβης
Ιεροτελεστία ήταν η προσμονή της γέννησης του κοσμοσωτήρα Χριστού στα παιδικά μάτια μας. Πίσω από το Χριστουγεννιάτικο δένδρο αναδυόταν ο κάμπος της Βαλύρας, και ο επιβλητικός Ταΰγετος. Προσμέναμε ολονυχτίς, φορώντας τα ζεστά μάλλινα τερλίκια και τις καλόγουστες ζακέτες που έπλεκαν τα αεικίνητα χέρια των μανάδων μας, να φανεί το άστρο της γέννησης στο βουνό, και να πάει να καθίσει πάνω στην εικόνα του Χριστού, που ο μακαριστός πατήρ Δημήτριος Ξυδόπουλος τοποθετούσε στο προσκυνητάρι του ιερού ναού του Αγίου Αθανασίου, από το πρωί της παραμονής της μεγάλης για τη Χριστιανοσύνη εορτής.
Φωτο: κος Αθανάσιος Στασ. Μπόβης
Χάρμα οφθαλμών είναι οι συγχωριανοί μας Βαλυραίοι, με τα γερά μπράτσα και τη μεγάλη καρδιά, οι οποίοι έδωσαν εορταστικό χρώμα στην πλατεία της γενέτειράς μας, στήνοντας με επιμέλεια το Χριστουγεννιάτικο δένδρο. Τώρα, αναμένεται να ολοκληρώσουν τη διαδικασία του στολισμού οι δραστήριες και καλαίσθητες κυρίες, του Συλλόγου Γυναικών Βαλύρας.
Χρόνια Πολλά, με πίστη στον Θεό, υγεία, ευημερία, τάξη, ασφάλεια, και πολλή αγάπη. Ο Θείος Λόγος να φωλιάζει εντός όλων και να στολίζει το όμορφο δένδρο της ψυχής σας.
Θερμές ευχαριστίες στον κύριο Αθανάσιο Στασ. Μπόβη, καθηγητή μαθηματικών, που επιφύλαξε για όλους μας αυτή την εορταστική έκπληξη, και σε όλους τους εργατικούς και προκομμένους άνδρες της Βαλύρας, που μάς έδωσαν μεγάλη χαρά.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
10/12/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου