Αφιερωμένο στους Βαλυραίους που
τιμούν ετησίως την Αγία Τριάδα πανηγυρικώς
O φιλάνθρωπος Τριαδικός Θεός, στο υπερώο του νου, στο ηγεμονικό μέρος του εαυτού των Αποστόλων, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ως πύρινες γλώσσες, εξαπέστειλε το Θείον αυτού Πνεύμα για να τους φωτίσει, ώστε να κηρύξουν το Ευαγγέλιο του Θεανθρώπου Χριστού σε όλα τα έθνη. Κι ενώ πριν τη σταύρωση του Διδασκάλου τους οι μαθητές μπορούσαν να δουν τον Κύριό τους και να συναναστραφούν μαζί Του, τώρα λαμβάνουν τη θεία χάρη τού φωτισμού στον νου και στην καρδιά τους. Το Άγιο Πνεύμα, ο Παράκλητος ο Αγαθός κατέρχεται, σκηνώνει εντός τους και τους βοηθεί να καλλιεργήσουν, ως πύρινο στάχυ της Τριαδικής Θεότητος, τον Υιό και Λόγο του Θεού, τον Χριστό στην ψυχή και στο σώμα τους. Η χάρη του Διδασκάλου τους, που έλαβε εκ Πατρός την εξουσία της Βασιλείας και του ορατού κόσμου, ουρανομύστες ανέδειξε τους μαθητές. Η πηγή του Αγίου Πνεύματος, ως πυρφόρος ποταμός, μεριζομένη νοητώς, φωταγώγησε δροσίζοντας. Νέφος δροσώδες, υετίζουσα φλοξ, είναι το πυρ της Θείας Χάριτος του Θεανθρώπου Χριστού εις τους αιώνας των αιώνων.
Με την ακένωτο χάρη του Αγίου Πνεύματος
του Πατρός, «ελάλησαν γλώσσαις, τον
Θεόγραφον νόμον ερρητόρευσαν» οι μαθητές. Το Άγιο Πνεύμα «ήν
εκπορευτόν εξ αγεννήτου φάους, το πανθενουργόφωτον άφθιτον σέλας, ου την δι΄ Υιού
πατρικής εξουσίας , νυν εμφανίζει συμφυή
φρυκτωρίαν (δέσμη πυρσών φωτός), πυρώδες ήχος εν Σιών (εκεί που κατοικεί ο Θεός
και άρχει του κόσμου) τοις έθνεσιν, λέγει το 2ο τροπάριο της Γ΄ Ωδής του Ιαμβικού Κανόνος της Πεντηκοστής. Ο
άναρχος Θεός καθίσταται αντιληπτός δια του λόγου Του και μέσα από την εκδήλωση
των ακτίστων ενεργειών Του. Δια του Αγίου Πνεύματος, καθιστά
τα αόρατα ορατά, και ζωοποιεί συνέχοντας δια του Λόγου Του τον
κόσμο όλο.
Δεν κατέρχεται το Άγιο Πνεύμα σε
εκείνους που δεν του το επιτρέπουν, κι όσο δεν κατέρχεται, τόσο οι αμαρτίες των
ανθρώπων παραμένουν ασυγχώρητες, υπό την επήρεια αλλότριων δυνάμεων. Στους θεόπτες
μαθητές κατέπεμψε Πνεύμα ευθές ο Παντοδύναμος Θεός και σαν κιθάρα μουσουργική
ετρανολόγησαν των θείω πλήκτρω μυστικώς. Μεγάλη η δέσμευση του να
συμπορεύεται ο άνθρωπος συνειδητά με τον Θεό εντός του! Αλλά και το μεγαλείο
ασύλληπτο είναι για τον νου ενός αγράμματου κατά Θεόν ανθρώπου, ενός ανθρώπου
που ζει μέσα στη φτώχεια και στο σκότος,
γιατί δεν ζήτησε με πόθο ψυχής, με ταπείνωση και αγάπη προς τον Θεό και τον
πλησίον , τη θεία του φώτιση, γιατί δεν απαρνήθηκε την αμαρτωλή ψυχή του για να
τη σώσει εν Κυρίω.
Της απεχθούς ύλης τα καυστικά
μολύσματα καθαρίζει το Άγιο Πνεύμα με τη φωσφόρο χάρη του Παρακλήτου του Αγαθού
, με τη φύση της τρισσοφεγγόφωτου, της Ομοουσίου και
Αδιαρέτου Αγίας Τριάδος. Ο βραδύγλωσσος και δύσηχος Μωυσής της Παλαιάς Διαθήκης
τον Θεό προσκύνησε προσομιλώντας με τον Θεό
δίπλα στην άφλεκτο βάτο στο όρος Σινά και ερρητόρευσε τον άγραφο νόμο. Βραδύγλωσσος
δεν ήταν ο Μωυσής γιατί είχε πρόβλημα τραυλισμού όπως διαπιστώνεται ιατρικά
όσον αφορά την έκφραση του εξωτερικού λόγου, αλλά σε συνάρτηση με τον ενδιάθετο,
εσωτερικό λόγο του. Ήταν επίσης δύσηχος, γιατί δεν ήταν ήρεμος και χαμηλών
τόνων εντός του, δεν πορευόταν εν σιωπεί, συλλαμβάνοντας τον λόγο του Θεού που έρρεε
εντός του, αλλά μιλούσε δυνατά, σαν τους πολιτικούς στα παραθύρια της εξουσίας
των ανθρώπων, θηρίο ήταν κι αυτός όπως όλοι οι αγράμματοι του κόσμου τούτου.
Ο άνθρωπος εντοπίζει με τους ορατούς οφθαλμούς του τον άλλο άνθρωπο και λέγει αυτός είναι, αυτός
φταίει, αυτός…αυτός! Δεν κατανοεί ότι ο άνθρωπος είναι έρμαιο των παθών του και
των διαβολών που τον χτυπούν αλύπητα και καταδυναστεύουν το ταλαιπωρημένο του κορμί
και την ψυχή του. Αντί να δώσουμε χείρα
βοηθείας στον συνάνθρωπό μας, ορθώνουμε κι εμείς σατανικά είτε
τον λόγο είτε τη ράβδο μας και τον λακτίζουμε αλύπητα. Όσο εμείς αντιδρούμε με
αυτόν τον τρόπο, τόσο το κακό επιστρέφει σε εμάς τους ίδιους. Χρειάζεται να επιμένουμε σταθερά στο καλό, όσο μικρό κι αν είναι, ώστε να κτίσουμε και να εδραιώσουμε μία κοινωνία
αγάπης γύρω από αυτό. Αγάπη, ειρήνη και μακροθυμία είναι ο Θεός, φως αληθινό και τυχερός είναι εκείνος που συνειδητοποίησε
πόσο σημαντικό είναι στη ζωή του το Φως
το Θείον της Πατρικής Αρχής.
Στις γονυκλισίες του Εσπερινού του
Αγίου Πνεύματος, που τελούνται την
Κυριακή της Πεντηκοστής, ζητήσαμε, με κατάνυξη ψυχής, από τον Παντοδύναμο Θεό
να μάς συγχωρήσει και αναιρέσει την αιχμαλωσία των ψυχών μας. Να
διαγράψει τις αμαρτίες της νεότητας και της αγνοίας μας, τα εκούσια και ακούσια
αμαρτήματά μας. Να μάς επισκεφθεί και καθαρίσει από την καταδυνάστευση του διαβόλου,
να ασφαλίσει τη ζωή μας με τους άγιους νόμους Του και να διαλύσει του
μηχανισμούς των πραγματικών εχθρών μας, με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.
Παρακαλέσαμε γονυπετείς να μη μάς απορρίψει στα γηρατειά μας, Άγγελο πιστό φύλακα να μας χαρίσει, που να μας
συντροφεύει αιωνίως, όπως έταξε στους μαθητές του ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, στην ομιλία της Μ. Πέμπτης.
Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε Χριστόν ενδεδύσασθε, αλληλούϊα! Η ζωή του Χριστού προσφέρεται δια του Αγίου Πνεύματος σε αυτόν που αναγεννήθηκε εν Χριστώ στην Αγία Κολυμβήθρα. Αν μην αφήνουμε τους αδαείς και φιλόδοξους αυτού του πλανήτη, με τις εντυπωσιακές σοφιστίες και μισάνθρωπες μεθοδεύσεις τους, να διαρρηγνύουν τα θεία ιμάτια της βαπτίσεώς μας. Φθεγόμενοι με Πνεύμα Άγιο, ας πορευθούμε κι αυτό το δύσκολο έτος μονιασμένοι στη Βαλύρα μας , με ένα στόμα και μία ψυχή για το προσωπικό μας καλό και το καλό του τόπου μας.
Χρόνια Πολλά σε όλους σας!
Ο Θεός μεθ΄ ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
23-6-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου