Του Παναγιώτη Αντωνόπουλου
Σε τούτο τον καιρό που καίει και καίγεται μια ψυχή νεκρού βγαλμένη από τα συντρίμμια μου ψιθύρισε << μέμνησο >> την 28η Οκτωβρίου 1940 που ένας αιμοδιψής πόλεμος σαν ξυλοκόπος έκανε κομμάτια τον κόσμο με το τσεκούρι του . Κι αρχίζω, με κείνον τον άνεμο τον περασμένο να μου σκονίζει τις λέξεις, λέξεις γεμάτες αίμα, θανάτους, νεκρούς, χαμένες πατρίδες, αλυσοδεμένες ψυχές, εμβατήρια πολεμικά, πανανθρώπινα, λυτρωτικά. << Σπάμε την άτιμη την αλυσίδα που μας εμάραινε θανατικά, θέλουμε ελεύθερη εμείς την πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά. Διαβάστε περισσότερα »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου