Στις 26 Σεπτεμβρίου η εκκλησία μας εορτάζει τη μετάσταση του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Αποστόλου εκ των δώδεκα μαθητών του Κυρίου και Ευαγγελιστού. Επίσης τιμά τη μνήμη του Αγίου στις 8 Μαϊου. Ο Άγιος Ιωάννης Θεολόγος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης και αδελφός του Ιακώβου. Όταν ο Κύριος τον κάλεσε άφησε τον πατέρα του και το πλοίο που ψάρευαν και ακολούθησε τον Χριστό. Εγκατέλειψε την αλιεία των αφώνων ιχθύων και διδάχτηκε πώς να ελκύσει με τη διδασκαλία του λογικές ψυχές ανθρώπων.Ανέβηκε με τον Κύριο στο Θαβώριον Όρος και ενέπεσε στο στήθος του δασκάλου του στον Μυστικό Δείπνο. Όταν συνελήφθη ο Κύριος υπό των Ιουδαίων ο θείος Ιωάννης τον ακολούθησε και μπήκε στην αυλή του Αρχιερέως ως γνωστός του Χριστού και όταν σταυρώθηκε παρίστατο στον Σταυρό μετά της Θεομήτορος. Η Θεοτόκος άκουσε από τον Κύριο “ Γύναι, ίδε ο υιός σου” και ο Ιωάννης “Ιδού η μήτηρ σου”. Ο Απόστολος παρέλαβε τη Θεοτόκο στον οίκο του, είδε τον Κύριο αναληφθέντα και την του Παρακλήτου επιφοίτηση , και δέχτηκε το Πνεύμα το Άγιον ως πύρινη γλώσσα κατά την ημέρα της Πεντηκοστής. Μετά την Ανάληψη του Χριστού μαζεύτηκαν οι Απόστολοι στην Ιερουσαλήμ, όπου τον λόγο είχε ο Άγιος Πέτρος. Έριξαν κλήρο τόσο για το μέρος του κόσμου στο οποίο θα μεταβούν για να διδάξουν όσο και ποιόν από τους εβδομήντα Αποστόλους θα πάρουν μαζί τους ως βοηθό στο έργο τους. Ο Απόστολος Πρόχορος έτυχε στον Άγιο Ιωάννη.- Ήταν 56 ετών ο Άγιος Ιωάννης όταν μετέστη στους ουρανούς η Θεοτόκος. Ταξίδεψε στην Έφεσο και κήρυξε αρχικά για 9 χρόνια. Επί Δομιτιανού εξορίστηκε στην Πάτμο για 15 χρόνια, όπου δέχτηκε με θεία έμπνευση το Άγιο Ευαγγέλιο. Όταν θέλησε να γράψει το Ευαγγέλιο ακούστηκε βροντώδης φωνή λέγουσα¨Έν αρχή ήν ο Λόγος.... και Θεός ήν ο Λόγος”. Επέστρεψε στην Έφεσο, έζησε 26 επιπλέον έτη και στο βαθύ γήρας του έλεγε μόνο “ αγαπάτε αλλήλους”. Κοιμήθηκε σε ηλικία 105 ετών και 7 μηνών. Όταν έλαβε πληροφορία ότι θα πεθάνει, ζήτησε να σκάψουν τον τάφο του και να τον θάψουν . Μετά από τρεις ημέρες μετέστη στους ουρανούς. Ο τάφος του ήταν άδειος, μόνο τα υποδήματά του βρέθηκαν. Από τον τάφο του βγαίνει λεπτή θεραπευτική σκόνη (Σαϊτης, Αγιολ.2018 ). Σε αυτή την εργασία θα παρουσιάσουμε την πορεία του Αγίου Ιωάννου στη Μικρά Ασία με τον συνέκδημό του Άγιο Πρόχορο, ο οποίος είναι συν τοις άλλοις και συγγραφέας του έργου του Αγίου Ιωάννου, και θα αναλύσουμε τον συμβολισμό του αετού, σύμβολο το οποίο αποδίδεται στον Άγιο Ιωάννη τον Ευαγγελιστή.
Παραθέτουμε περιληπτικά το μεταφρασμένο κείμενο του έργου του Αγίου Προχόρου με τίτλο “Αι Περίοδοι του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ηγαπημένου Ιωάννου του Θεολόγου” .Θα ταξιδέψουμε τόσο στην Έφεσο, όσο και στη Πάτμο για να δούμε τη δράση την οποία ανέπτυξε ο αγαπημένος μαθητής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Μεγ. Συν. 1987, τομ. Θ΄. σελ. 550-623).
Μελετώντας, έστω και περιληπτικά την ακόλουθη εργασία η ωφέλεια είναι πολύ μεγάλη, γιατί επέρχεται κάθαρση του νου και της ψυχής. Προκειμένου να οικοδομηθούμε κατά Θεόν, προτείνεται όπως μελετηθεί σταδιακά , με προσοχή και χωρίς βιασύνη το έργο του Αγίου Ιωάννου, όπως το έγραψε ο Άγιος Πρόχορος. Τα αποτελέσματα της θείας φώτισης είναι τάχιστα καθώς και η προστασία σωματικά και ψυχικά, που μας παρέχει η ευλογία και η ενεργός παρουσία στη ζωή μας των δύο Αγίων.
Ι. Οι περιοδείες του Αγίου Αποστόλου και
Ευαγγελιστού Ιωάννου στη Μικρά Ασία
Α΄ΜΕΡΟΣ
α.Ο κλήρος της Ασίας
Μετά την Ανάληψη του Κυρίου μαζεύτηκαν όλοι οι Απόστολοι στη Γεθσημανή και είπε ο Άγ. Πέτρος προς αυτούς:
-Γνωρίζετε αδελφοί ότι ο Κύριος και διδάσκαλός μας διέταξε ημάς, όπως πορευθώμεν εις όλην την οικουμένην δια να κηρύξουμε και βαπτίσουμε εις το όνομα της Τριαδικής Θεότητος.
Έβαλαν κλήρο οι Απόστολοι και έλαχε ο κλήρος της Ασίας στον Ιωάννη, ο οποίος το δέχτηκε με βαριά καρδιά, γιατί αισθανόταν ότι θα κινδύνευε στη θάλασσα, αλλά ζήτησε συγχώρηση από τους αδελφούς του λέγοντας:
-Ο Κύριος είπε ότι και οι τρίχες της κεφαλής υμών ηριθμημέναι εισί” και μία μόνη από αυτές δεν χάνεται άνευ της θελήσεως του Θεού. Παρακαλέσατε αγαπημένοι αδελφοί υπέρ εμού τον Θεόν, όπως συγχωρήση εις εμέ το αμάρτημα τούτο.
Στάθηκαν όλοι ανατολικά, ζήτησαν από τον Ιάκωβο, τον αδελφό του Κυρίου να κάνει ευχή, ασπάστηκαν μεταξύ τους και ο καθένας έλαβε με κλήρο έναν από τους εβδομήντα Αποστόλους ως βοηθό του. Ο Άγιος Πρόχορος έλαχε στον Άγιο Ιωάννη.
β. Η αναχώρηση και το ναυάγιο
Αναχώρησαν ο Άγ. Ιωάννης με τον Άγ. Πρόχορο από τα Ιεροσόλυμα , έφτασαν στην Ιόππη (Γιάφα του Ισραήλ) , έμειναν τρεις ημέρες στον οίκο της Ταβιθά και όταν έφτασε και εκφόρτωσε εμπορικό πλοίο από την Αίγυπτο, εισήλθαν σε αυτό και κάθισαν στην κοιλιά του πλοίου. Ο Αγ. Ιωάννης έκλαιγε και έλεγε:
“ Τέκτον Πρόχορε θλίψις μεγάλη και θαλάσσιος κίνδυνος με περιμένει και θα τιμωρηθεί το πνεύμα μου, εάν όμως ζήσω ή πεθάνω κατά τον κίνδυνο αυτό δεν αποκάλυψε σε μένα ο Θεός. Αν εσύ σωθείς να πας στην Έφεσο, να μείνεις τρεις μήνες και αν έλθω κι εγώ θα εκτελέσουμε την υπηρεσία μας. Αν δεν έλθω να επιστρέψεις στα Ιεροσόλυμα και ό,τι σε διατάξει ο Ιάκωβος, ο αδελφός του Κυρίου να πράξεις. Ήταν δύο ώρες πριν δύσει ο ήλιος και ξαφνικά έγινε μεγάλη τρικυμία με βροχή που κόντεψε να συντρίψει το πλοίο. Τρεις τη νύχτα μεγάλα κύματα διέρρηξαν το πλοίο και βρέθηκαν όλοι στη θάλασσα ,κρατώντας σκεύη για να κολυμπήσουν. Ο Θεός τους οδήγησε σαν σε ρεύμα ποταμού , εκτός από τον Αγ. Ιωάννη, και το μεσημέρι τους ξέβρασε το κύμα στην Αντιόχεια ,στη Σελεύκεια. Σώθηκαν 42 ψυχές.
γ. Η εκ των πειρασμών διάσωσις του Αγ. Ιωάννου και Αγ. Προχόρου
Όταν τους ξέβρασε το κύμα στη ξηρά πεινούσαν, φοβόντουσαν και ήταν αδύνατον να μιλήσει ο ένας στον άλλο από την εξάντληση. Έμειναν εκεί από την έκτη έως την ενάτη ώρα. Μετά κάπως συνήλθαν, πήγαν στη Σελεύκεια και ζήτησαν να φάνε. Οι άνθρωποι του πλοίου εγέρθηκαν εναντίον του Αγ. Προχόρου λέγοντας ότι ο Αγ.Ιωάννης που δεν ήταν μαζί τους ήταν μάγος, τους μάγεψε γιατί ήθελε να πάρει το εμπόρευμα του πλοίου και εξαφανίστηκε , επίσης ο Αγ. Πρόχορος είναι μάγος και ένοχος θανάτου. Εξήγειραν όλη την πόλη εναντίον του και τον φυλάκισαν. Την επόμενη ημέρα τον ανέκριναν οι εξουσιαστές και τους είπε όλη την αλήθεια. Εκεί παρευρισκόταν και ένας αξιωματικός ο Σέλευκος, διευθυντής στη γραμματεία του Βασιλιά. Όταν άκουσε τους λόγους του Αγ. Προχόρου διέταξε τον Πολιτάρχη να τον απολύσει. Μετά από 40 ημέρες έφτασε ο Αγ. Πρόχορος σε ένα μέρος στην Ασία, καλούμενο Μαρεώτη, που ήταν κοντά στη θάλασσα. Κατέλυσε σε ένα πανδοχείο στη παραλία. Αποκοιμήθηκε και όταν ξύπνησε είδε ένα μεγάλο κύμα, που έριξε με σφοδρό ήχο ένα ναυαγό στη γη. Δεν γνώριζε ποιος ήταν και πήγε να τον βοηθήσει. Αναγνώρισε τον Αγ. Ιωάννη και όταν συνήλθε του διηγήθηκε ότι για 40 ημέρες και νύχτες περιφερόταν στη θάλασσα και αντίστοιχα ο Αγ. Πρόχορος του περιέγραψε τα δικά του παθήματα.
Β΄ΜΕΡΟΣ
α. Άφιξις εν Εφέσω και εν αυτή ανάληψις υπηρεσίας εν λουτρώ
Αφού έφαγαν στη Μαρεώτη πήγαν στην Έφεσο, στον τόπο της Αρτέμιδος. Υπήρχε ένα λουτρό της πόλεως ονόματι Διοσκορίδου. Ο Αγ.Ιωάννης συμβούλεψε τον Αγ. Πρόχορο να μην φανερώσει τον λόγο της επίσκεψής τους στους κατοίκους της πόλης μέχρι να έχουν ένα θείο σημάδι. Εκεί υπεύθυνη ήταν η Ρωμάνα, μία αυταρχική γυναίκα η οποία κακομεταχειριζόταν τους εργαζομένους στο λουτρό. Πρότεινε στον Αγ. Ιωάννη και στον Αγ. Πρόχορο να εργαστούν στο λουτρό. Ο μεν Αγ. Ιωάννης να ετοιμάζει την κάμινο να καίει και ο Αγ.Πρόχορος να χύνει νερό στους λουόμενους. Η Ρωμάνα τους κακομεταχειριζόταν και με παράνομο τρόπο, με τη βοήθεια ενός δικολάβου φίλου της, ετοίμασε επίσημα έγγραφα και τους κατέστησε δούλους της. Κάλεσε τρεις μάρτυρες εμπρός στον ναό της Αρτέμιδος και υπέγραψαν τα χαρτιά της αγοράς τους. Τους έδινε λίγο φαγητό ημερησίως και πολύ λίγα χρήματα για τα έξοδά τους. Ο Αγ.Ιωάννης εντόπισε ότι το λουτρό είχε δαιμονική ενέργεια, γιατί στα θεμέλια του είχαν σκοτώσει και θάψει μία δεκαπεντάχρονη παρθένα. Τρεις φορές τον χρόνο παρουσιαζόταν ένας δαίμονας και έπνιγε έναν νέο στα λουτρά. Ο Διοσκορίδης είχε έναν μοναχογιό τον Δόμνο, τον οποίο δεν άφηνε ο πατέρας του εκείνες τις ημέρες του χρόνου να πηγαίνει στα λουτρά. Εκείνος όμως πήγε μία απαγορευμένη ημέρα κρυφά. Και ενώ ο Αγ.Πρόχορος ήταν μαζί με τους υπηρέτες του Δόμνου στο λουτρό ,τον έπνιξε ο δαίμονας. Η Ρωμάνα θρήνησε με πολλή λύπη τον υιό του ιδιοκτήτη των λουτρών.
β. Ανάσταση του Δόμνου και μετάνοια της Ρωμάνας
Η Ρωμάνα έριξε την ευθύνη στον Ιωάννη λέγοντας:
-Μάγε ανεκαλύφθησαν οι μαγείες σου, από την ημέρα που ήρθες μας εγκατέλειψε η θεά Άρτεμις. Ανάστησε τον υιό του κυρίου μου ή θα σε σκοτώσω.
-Πες μου, είπε ο Αγ. Ιωάννης, τι είναι εκείνο το οποίο προκάλεσε τόσο μεγάλο πένθος σε σένα.
Η Ρωμάνα αγρίεψε και ράπισε τον Αγ. Ιωάννη. Του είπε ότι είναι πονηρός δούλος και κάνει ότι δεν γνωρίζει ότι ο υιός του Διοσκορίδου πέθανε μέσα στο λουτρό.
Ο Αγ. Ιωάννης περιχαρής, υποχώρησε λίγο και μπήκε στο λουτρό. Προσευχήθηκε και αποδίωξε το ακάθαρτο πνεύμα, ώστε να εισοικίσει στο σώμα η ψυχή του νεανίσκου. Τον ανέστησε και τον παρουσίασε στη Ρωμάνα λέγοντας:
-Λάβε τον υιό του κυρίου σου.
Η Ρωμάνα μετανόησε, έπεσε στα πόδια του Αγ. Ιωάννη και πίστεψε στον Ιησού Χριστό.
γ.Ανάστασις του Διοσκορίδου
Ο Διοσκορίδης όταν άκουσε ότι πέθανε ο γιος του ,πέθανε κι εκείνος από τη πολλή του λύπη. Ο
Δόμνος παρακάλεσε μετά δακρύων τον Αγ.Ιωάννη να αναστήσει τον πατέρα του. Ο Αγ. Ιωάννης ανέστησε τον πατέρα του Δόμνου λέγοντας:
-Εν ονόματι του Ιησού Χριστού του Θεού ανάστηθι.
Αναστήθηκε ο νεκρός, ο Διοσκορίδης πίστεψε στον αληθινό Θεό και κατηχήθηκε στον λόγο του Χριστού.
δ.Βάπτισις του Διοσκορίδου, Δόμνου και Ρωμάνας
-Άνθρωπε του Θεού βάπτισον ημάς εις το όνομα του Θεού σου, του είπε ο Διοσκορίδης.
Ο Ιωάννης ζήτησε να εξέλθουν από τον οίκο του Διοσκορίδου όλοι οι ευρισκόμενοι εντός.
Η Ρωμάνα ζήτησε συγχώρηση, έδωσε στον Αγ. Ιωάννη τα χαρτιά της αγοράς των δύο Αποστόλων ως δούλους και ο Απόστολος βάπτισε και τους τρεις. Έκτοτε κατοικούσαν στο σπίτι του Διοσκορίδου. Στο λουτρό ο Αγ.Ιωάννης έδιωξε το ακάθαρτο πνεύμα που κατοικούσε εκεί.
ε. Κήρυγμα του Αγ.Ιωάννου προς τους Εφεσίους ,συντριβή της Αρτέμιδος
Στη γιορτή της Αρτέμιδος όλοι λευκοφορούσαν. Ο Αγ.Ιωάννης φόρεσε σκόπιμα τα ρούχα της δουλειάς του στη κάμινο του λουτρού και στάθηκε σε ψηλό τόπο , εκεί που ήταν το άγαλμα της θεάς. Οι Εφέσιοι θύμωσαν και έριχναν πέτρες. Οι πέτρες δεν κτυπούσαν όμως τον Αγ.Ιωάννη, αλλά το άγαλμα που έπεσε κάτω συντρίμμια. Τότε ο Απόστολος ύψωσε τη φωνή του και είπε:
-Γιατί εγκαταλείψατε τον Δεσπότη Θεό τον πάσης της κτίσεως Δημιουργό, ο οποίος σας τίμησε με λογική ψυχή και υπετάγητε στα θελήματα των δαιμόνων οι οποίοι χαίρουσι δια την απώλεια σας; Τους ζήτησε να ξυπνήσουν. Τους προκάλεσε να προσευχηθούν στη θεά τους για να δει κι αυτός κάποιο θαύμα και να πιστέψει σε αυτήν.
στ. Θανάτωσις και αύθις ανάστασις των διακοσίων στρατιωτών και θεραπεία του παραλυτικού
Οι Εφέσιοι αγανάκτησαν και έριχναν ασύστολα πέτρες στον Αγ. Ιωάννη, αλλά καμιά δεν τον κτυπούσε. Εκείνοι δαιμονίστηκαν και έσχιζαν τους χιτώνες τους. Ο Αγ.Ιωάννης μίλησε στο πλήθος αλλά θεωρούσαν μύθους τους λόγους του. Τότε αναστέναξε και είπε:
-Κύριε Ιησού Χριστέ, εν οικτιρμοίς και μέτρω παιδείας πιστοποίησον τους ανθρώπους τούτους, ότι συ είσαι ο Θεός και πλην σου δεν υπάρχει έτερος.
Ευθύς έγινε σεισμός μέγας και βρασμός της γης και από τον φόβο πέθαναν έως διακόσιοι άνδρες, οι λοιποί παρακάλεσαν τον Αγ.Ιωάννη να αναστήσει τους αποθανόντες. Ο Αγ.Ιωάννης αναβλέψας στον ουρανό παρακάλεσε τον Θεό μετά στεναγμών και δακρύων λέγοντας σιωπηρά:
-Ο ων Θεός προς τον αεί όντα Πατέρα, Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού, ο επιφανείς επί σωτηρία πάντων των ανθρώπων και συγχωρήσας εις ημάς τους πιστεύοντας επί σε τας αμαρτίας ημών, αυτός συγχώρησον και τούτους τους τεθνηκότας και ανάστησον αυτούς δια της παντοδυνάμου χειρός σου και άνοιξον τας καρδίας αυτών προς φωτισμόν της γνώσεως σου, δος δε και εις εμέ τον δούλον σου θάρσος του μετά παρρησίας λαλείν τον λόγον Σου.
Πάλι έγινε βρασμός της γης και αναστήθηκαν οι αποθανόντες. Όλους τους βάπτισε.
ζ. Το τέχνασμα του εχθρού
Υπήρχε ένας δαίμονας που κατοικούσε για 249 χρόνια στον ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο. Αυτός μεταμορφώθηκε σε δικαστικό υπάλληλο με δήθεν γραπτές κατηγορίες και τεκμήρια κατά του Αγ. Ιωάννου και κάθισε σε έναν τόπο κλαίγοντας. Από εκεί πέρασαν δύο πραγματικοί δικαστικοί υπάλληλοι τους οποίους έπιασε ο δαίμων και τους έπεισε να ορκιστούν ότι θα συλλάβουν τους δύο “μάγους” έναντι ποσότητας χρυσού. Ο Αγ. Ιωάννης όμως ενημερώθηκε από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και προετοίμασε τον Αγ. Πρόχορο. Συνέλαβαν τους αγίους και τους έκλεισαν σε ιδιωτική οικία για να τους θανατώσουν. Όμως ο Διοσκορίδης ενημερώθηκε από τη Ρωμάνα και τους πήρε υπό την προστασία του στον οίκο του, με το επιχείρημα ότι θα έπρεπε να παρευρίσκεται και ο κατήγορος για να είναι βάσιμες οι κατηγορίες. Ο δαίμων εμφανίστηκε και ακολούθησε τους δύο δικαστικούς και το πλήθος στον οίκο του Διοσκορίδου, απειλώντας το πλήθος να κάψουν το σπίτι του Διοσκορίδου αν δεν παραδώσει τους δύο μάγους. Ο Αγ.Ιωάννης ζήτησε να παραδοθούν για να φανεί η δύναμη του αληθινού Θεού. Συρόμενοι ο Αγ.Ιωάννης και ο Αγ. Πρόχορος διήλθαν από τον ναό της Αρτέμιδος. Ο Απόστολος του Θεού ζήτησε να σταθούν λίγο και αφού ύψωσε τα χέρια του με στεναγμούς αλάλητους ζήτησε όπως καταπέσει ο ειδωλολατρικός εκείνος ναός και κανένας άνθρωπος να μην πάθει κακό. Αμέσως κατέπεσε το περισσότερο μέρος του ναού. Ο Αγ.Ιωάννης πίεσε τον δαίμονα και ομολόγησε ότι είχε 249 χρόνους στον ναό της Αρτέμιδος και ότι εξήγειρε τον λαό εναντίον του. Τον διέταξε να φύγει από εκείνον τον τόπο. Ο δαίμονας έφυγε και πολλοί πίστεψαν στον Χριστό, αλλά υπήρχαν και άλλοι, όπως ο Μαρέωνας που ήθελαν τον θάνατο των αγίων.
Γ΄ΜΕΡΟΣ
Η εξορία του Αγίου Ιωάννου στην Πάτμο και η δράσις αυτού
α. Τα καθ΄οδόν προς την εξορίαν θαύματα αυτού
Ο αυτοκράτορας Δομιτιανός έστειλε δέκα αξιωματικούς και αρκετούς στρατιώτες με διαταγή να εξορίσουν τον Αγ.Ιωάννη στη Πάτμο και να εξετάσουν τη κατάσταση των ναών της Εφέσου. Ο Κύριος προετοίμασε τον Αγ.Ιωάννη, λέγοντας του ότι θα εξοριστεί σε μία νήσο η οποία είχε πολύ μεγάλη ανάγκη της παρουσίας του. Έδεσαν τον Αγ. Ιωάννη με σίδερα και αλυσίδες λέγοντας ότι αυτός είναι μάγος δεινός , τον δε Αγ. Πρόχορο, αφού τον κτύπησαν ανελέητα τον άφησαν ελεύθερο. Όταν ταξίδευαν με το πλοίο ένας νέος έπεσε από απροσεξία στη θάλασσα. Ο πατέρας του ήθελε να πέσει κι αυτός από τη λύπη του. Ζήτησαν στον Αγ.Ιωάννη να τους βοηθήσει. Ο Απόστολος στηρίχθηκε στον Αγ. Πρόχορο και σηκώθηκε με τις αλυσίδες. Προσευχήθηκε στον αληθινό Θεό. Ξαφνικά έγινε βρασμός στη θάλασσα και κινδύνεψαν να πνιγούν. Τότε σηκώθηκε ένα ψηλό κύμα και έριξε στα πόδια του Αγ.Ιωάννου τον νέο που είχε πέσει στο νερό. Όλοι θαύμασαν τη δύναμη του αληθινού Θεού. Έλυσαν τον Αγ.Ιωάννη, αλλά ταξιδεύοντας έγινε μεγάλη τρικυμία και κόντεψε να βυθιστεί το πλοίο. Ο Απόστολος προσευχήθηκε και αμέσως έπαυσε και ησύχασε η θάλασσα. Αφού έφθασαν σε έναν τόπο λεγόμενο “Μύρων”, ασθένησε ένας από τους αξιωματικούς, έπαθε δυσεντερία και κόντεψε να πεθάνει. Λόγω αυτού του γεγονότος έμειναν επτά ημέρες εκεί. Ο Αγ.Ιωάννης τον θεράπευσε και οι αξιωματικοί προσέπεσαν στα πόδια του Αποστόλου και του είπαν “όλη η γη είναι στη διάθεσή σου, πήγαινε όπου θέλεις”. Ο Αγ.Ιωάννης όμως τους παρότρυνε να πράξουν όπως είχαν λάβει διαταγή για να μην τιμωρηθούν. Έφτασαν στη Πάτμο και εισήλθαν στη πόλη Φλωρά. Οι αξιωματικοί ήθελαν να μείνουν μαζί με τον Αγ. Ιωάννη. Έμειναν δέκα ημέρες, τους βάπτισε, τους δίδαξε, τους ευλόγησε και τους απέλυσε εν ειρήνη.
β. Περί του Μύρωνος και του υιού αυτού Απολλωνίδου
Στη πόλη Φλωρά, στην οικία του Μύρωνος, πλουσίου που διέμειναν οι Άγιοι, απελευθέρωσε τον υιό του Απολλωνίδη από πνεύμα πύθωνος και βάπτισε πάντες εις το όνομα του Ιησού Χριστού.
γ. Περί της θυγατρός του Μύρωνος
Η Θυγατέρα του Μύρωνα Χρυσίππη ήταν σύζυγος του ηγεμόνα της πόλης. Με τη συγκατάθεση του άνδρα της επέστρεψε στον οίκο του πατέρα της με τον γιο της, διδάχτηκε τον λόγο του Θεού και βαπτίστηκε Χριστιανή. Επέστρεψε κατόπιν συμβουλής του Αγ. Ιωάννου στον οίκο του ανδρός της, ο δε Μύρων ελεούσε τους φτωχούς και πολύ μεγάλη χαρά υπήρχε στην οικία του.
δ. Περί του Βασιλείου και της γυναικός αυτού
Ο Βασίλειος είχε γυναίκα την Χάρι η οποία ήταν στείρα. Συνάντησε τον Ρόδωνα, ανεψιό του Μύρωνος και ζήτησε να τον βοηθήσει ο Αγ. Ιωάννης. Ο Απόστολος, αφού κατήχησε τον Βασίλειο, στη συνέχεια συνάντησε την Χάρι και την ευλόγησε λέγοντας:
-Χαίροις Χάρις, η Χάρις του Θεού να φωτίση την καρδίαν σου και του ανδρός σου , και να δώση εις σε καρπόν κοιλίας αγαθόν.
Βαπτίστηκαν και οι δύο και ζήτησαν στον Αγ. Ιωάννη να ευλογήσει τον οίκο τους. Αφού πέρασαν δύο έτη και έληξε η η προθεσμία της ηγεμονίας του Λαυρεντίου, του ανδρός της Χρυσίππης, βαπτίστηκε και αυτός.
ε. Περί Χρύσου και Πολιτάρχου
Ο Χρύσος στη πόλη Φλωρά είχε γυναίκα τη Σελήνη και μονογενή γιο που τον ενοχλούσε ακάθαρτο πνεύμα. Όταν άκουσε για τα θαύματα του Αγ.Ιωάννη πήγε με τον γιο του Μύρωνος να τον συναντήσει. Ο Αγ. Ιωάννης του είπε:
-Χρύσε αι αμαρτίαι σου κατακρατούσι και τυραννούσι τον υιόν σου. Μίσησε την δωροληψίαν και την προσωποληψίαν κατά τας δίκας, δια να εύρης έλεος παρά του Θεού.
Ο Απόστολος θεράπευσε το παιδί, το σφράγισε τρεις φορές και έδιωξε το πονηρό πνεύμα.
Ο Χρύσος πρότεινε να δώσει χρήματα για να πάρει τη σφραγίδα του Ιησού Χριστού, αλλά ο Αγ. Ιωάννης του είπε να κάνει ελεημοσύνες στους φτωχούς. Βάπτισε και τους τρεις . Έκτοτε παρέμεναν οι άγιοι μέσα στο σπίτι του Μύρωνος.
στ. Η κατάρρευσις του ναού του Απόλλωνος
Μετά από τρία χρόνια στη Πάτμο και αφού πλήθος λαού πίστεψε και βαπτίστηκε , μια μέρα εξήλθαν στην αγορά που ήταν ο ναός του Απόλλωνος. Εκεί μαζεύτηκαν πολλοί που ήταν διχασμένοι μεταξύ τους. Οι ιερείς του Απόλλωνος κατηγορούσαν τον Αγ. Ιωάννη ότι βρίζει τους αθάνατους θεούς. Ο Απόστολος είπε προς τους ιερείς:
-Ιδού αφίεται ο οίκος υμών έρημος εν ονόματι του Χριστού.
Κατέπεσε ο ναός του Απόλλωνος χωρίς να τραυματιστεί κανείς. Οι ιερείς συνέλαβαν τον Αγ. Ιωάννη, τον κτύπησαν άσχημα και τον έφεραν στον ηγεμόνα δεμένο με αλυσίδες. Όταν το έμαθε ο Μύρων μετέβη στον ηγεμόνα Ακύλα με τον γιό του Απολλωνίδη και ανέλαβε ο ίδιος στον οίκο του τους δύο αγίους. Ο Μύρων επέμενε να κάθεται ο Αγ. Ιωάννης εντός της οικίας, αλλά ο Άγιος του απάντησε με τον λόγο του Χριστού:
-Ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως πρόβατα εν μέσω λύκων.
ζ. Η θεραπεία του δαιμονιώντος νέου και του παραλυτικού
Οι άγιοι μετέβησαν στη πόλη Τύχη όπου ο Αγ. Ιωάννης βοήθησε τον γιο μίας χήρας να εξέλθει πνεύμα πονηρό κι έναν παραλυτικό να θεραπευτεί. Ο Ρόδων, ο ανεψιός του Μύρωνος ζήτησε να βαπτιστεί , επίσης ο Απόστολος θεράπευσε και έναν ξένο παραλυτικό, τον οποίο βάπτισε και νουθέτησε να τηρεί τις εντολές του Κυρίου.
η. Περί του Ιουδαίου Κάρου
Εξήλθαν μετά παρέλευση ημερών από την οικία του Μύρωνος και ήλθαν σε ένα παραθαλάσσιο μέρος που λεγόταν Πρόκλον. Ένας Ιουδαίος ονόματι Κάρος φιλονικούσε με τον Αγ. Ιωάννη για τα βιβλία του Μωυσέως. Κάποια στιγμή άρχισε να βλαστημάει και ο Απόστολος του είπε:
-Σιώπα, πεφίμωσο.
Ο Κάρος έμεινε κωφός και άλαλος. Εκεί ήταν και ένας Αρεώτης φιλόσοφος ο οποίος είπε στον Ιωάννη:
-Διδάσκαλε το μέλι δεν γνωρίζει καμμία πικρία και το γάλα καμμία κακία. Ύστερα ζήτησε στον Κάρο να προσπέσει στα πόδια του Αποστόλου και εκείνος να τον αποδεσμεύσει για την αγάπη και την ευσπλαχνία. Με τον λόγο του Αγ. Ιωάννη μίλησε ο Κάρος και την επόμενη πήγε στην οικία του Μύρωνος και τον βάπτισε.
θ. Περί Κύνωπος του μάγου
Στην Πάτμο υπήρχε ένας μάγος ονόματι Κύνωψ, ο οποίος κατοικούσε σε έρημο τόπο και ήταν κατοικητήριο ακαθάρτων πνευμάτων από πολλά χρόνια. Τον προσέγγισαν οι ιερείς του Απόλλωνα και του ζήτησαν να θανατώσει τον Αγ. Ιωάννη, ο οποίος τους γκρέμισε τον ναό τους. Ο Κύνωπας έστελνε δαίμονες προς τον Απόστολο που διέμενε στην οικία του Μύρωνος, αλλά ο Αγ. Ιωάννης τους εξόριζε εκτός της νήσου. Στο τέλος ένας από τους δαίμονες επέστρεψε και είπε τα πάντα στον Κύνωπα. Ο Κύνωπας εισήλθε στη πόλη , έκανε επίδειξη μαγείας ενώπιον του Αγίου με αποτέλεσμα ο λαός να κτυπήσει τον Απόστολο και να τον αφήσει πλησίον στη θάλασσα ως νεκρό.
Ο Αγ. Ιωάννης ανέκαμψε και ζήτησε στον Αγ. Πρόχορο να ειδοποιήσει τους αδελφούς στην οικία του Μύρωνος. Στο τέλος απίθωσε τον Κύνωπα με τη δύναμη της Τριαδικής Θεότητος στο βάθος της θάλασσας και εξόρισε τους δαίμονες του μάγου που παρίσταναν αναστημένους νεκρούς , προσφιλή πρόσωπα ορισμένων ανθρώπων ,και με αυτόν τον τρόπο ξεγέλασε ο άθλιος το πλήθος. Οι κάτοικοι αγανάκτησαν κατά του Αγ. Ιωάννη και περίμεναν τρεις μέρες κοντά στη θάλασσα να εξέλθει ο Κύνωπας. Οι περισσότεροι από τη ζέστη και τη πείνα λιποθύμησαν και τρία παιδιά πέθαναν.
ι. Ανάστασις των τριών παίδων και και φωτισμός των Πατμίων
Ο Αγ. Ιωάννης προέτρεψε το πλήθος του κόσμου που περίμενε τέσσερες ημέρες στη θάλασσα να εξέλθει ο Κύνωπας και ανέστησε τα τρία παιδιά λέγοντας:
-Ο δια της εν τη εσχάτη ημέρα φοβεράς σάλπιγγος εγείρων τους απ΄αιώνος κοιμηθέντας, Κύριε Ιησού Χριστέ, δώρησαί μοι τω σω δούλω τας ψυχάς των τριών τούτων παίδων, όπως ενδοξασθή Σου το πανάγιον όνομα επί σωτηρία του λαού σου τούτου.
Αναστήθηκαν τα παιδιά και την επόμενη ημέρα συγκεντρώθηκε το πλήθος στην οικία του Μύρωνα και πολλούς τους βάπτισε ο Απόστολος.
ια. Περί του Ιουδαίου Φίλωνος
Ο Φίλων ήταν νομικός που γνώριζε κατά γράμμα τον Μωσαϊκό νόμο. Η γυναίκα του ήταν λεπρή.
Όταν είδε τον Αγ. Ιωάννη στην αγορά άρχισε να συζητεί για τα Μωσαϊκά βιβλία και ο Απόστολος του τα ερμήνευε. Φιλονίκησε με τον Αγ. Ιωάννη για δύο ημέρες και τη τρίτη ημέρα του είπε ο Απόστολος:
-Φίλων, Φίλων, δεν χρειάζεται η Θεία Γραφή πολυλογίαν , αλλά υπακοήν εις τα υπ΄αυτής διδασκόμενα και καθαράν καρδίαν.
Κάποιος ήταν ξαπλωμένος στη γη από σφοδρό πυρετό και ο Αγ. Ιωάννης τον θεράπευσε.
Τότε ο Φίλων έπιασε το χέρι του Αποστόλου και τον ρώτησε “τι είναι αγάπη”.
-Νομικέ, αγάπη είναι ο Θεός και εκείνος ο οποίος έχει την αγάπη, έχει τον Θεόν, απάντησε ο Άγιος.
Ο Φίλων προσκάλεσε τον Αγ. Ιωάννη στην οικία του και μόλις εισήλθε καθαρίστηκε η γυναίκα του Φίλωνα από τη λέπρα. Κάθισαν εκεί με τον Αγ. Πρόχορο μερικές ημέρες, τους κατήχησε και τους βάπτισε ο Απόστολος.
ιβ΄ Θεραπεία του χωλού και του πατρός αυτού ιερέως των ειδώλων
Όταν έφυγαν από το σπίτι του Φίλωνα πήγαν πλησίον στη θάλασσα, μαζεύτηκε πλήθος και οι ιερείς του Απόλλωνα που ενήργησαν εναντίον του με τον μάγο Κύνωπα. Ένας ιερέας θέλοντας να τον πειράξει του είπε:
-Διδάσκαλε έχω υιό χωλό και στα δύο πόδια. Θεράπευσε αυτόν για να πιστέψω στον Εσταυρωμένο.
-Εάν πιστέψεις θα θεραπευτεί ο υιός σου ,του απάντησε ο Άγιος.
-Όχι, πρώτα κάνε τον υιό μου υγιή και ύστερα θα πιστέψω, απάντησε ο ιερέας.
- Μην πειράζεις τον απείραστο, και μη βλασφημής απιστών εν δε τω ονόματι του Ιησού Χριστού να γίνης και εσύ χωλός και από τους δύο πόδας, είπε ο Απόστολος.
Παρέλυσαν τα νεύρα του απίίστου ιερέα , έπεσε στη γη και έμεινε ακίνητος.
Ο Αγ. Ιωάννης είπε στον άλλο ιερέα:
- Ύπαγε εις τον οίκον τούτου του ασθενούς και δείξον τον πάσχοντα υιόν του εις τον μαθητήν μου. Ο Αγ. Πρόχορος μεταβίβασε το ακόλουθο στον ασθενή:
-Είπε ο Απόστολος του Χριστού Ιωάννης ίνα έλθης ταχέως προς αυτόν εν ονόματι του Εσταυρωμένου.
Το παιδί εγέρθηκε, ακολούθησε και όταν είδε τον Άγιο τον προσκύνησε.
Ο Αγ. Ιωάννης ελέησε και ανέστησε και τον ιερέα που ζήτησε ευσπλαχνία. Βάπτισε τον ιερέα και όλον τον οίκο του.
ιγ΄Θεραπεία του υδρωπικού
Την επόμενη ημέρα πήγαν σε μία στοά που λεγόταν Δομεστία. Ήταν ένας υδρωπικός εκεί για έξι χρόνια καταβεβλημένος που δεν μπορούσε να μιλήσει. Έγραψε το εξής στον Άγ. Ιωάννη:
-Τω Αποστόλω και μαθητή του Χριστού ο ταλαίπωρος εγώ ελέησόν με και ανάστησον με από της ασθενείας μου.
Ο Απόστολος του έγραψε αντίστοιχα:
-Τω ανθρώπω τω έχοντι το πάθος του ύδρωπος, Ιωάννης ο Απόστολος του Χριστού, εν ονόματι του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος να γίνης υγιής. Πολλοί βαπτίστηκαν λόγω του θαύματος, και ο υδρωπικός που ανεγέρθη αισθανόταν σαν να μην είχε ποτέ ασθενήσει.
ιδ΄Απελευθέρωσις της επιτόκου γυναικός του ηγεμόνος
Η γυναίκα του ηγεμόνα υπέφερε για τρεις ημέρες γιατί δεν μπορούσε να γεννήσει. Ο ηγεμόνας έστειλε ανθρώπους να ειδοποιήσουν τον Αγ. Ιωάννη .Όταν πλησίασε ο Απόστολος στο σπίτι γέννησε η γυναίκα. Τότε ρώτησε τον ηγεμόνα γιατί τον φώναξε. Εκείνος απάντησε για να ευλογήσει τον οίκο του. Ο Απόστολος απάντησε:
-Αν πιστέψεις εις τον Σωτήρα Χριστόν θα γίνη εις τον οίκο σου σωτηρία.
Τους δίδαξε και βάπτισε τον ηγεμόνα, την δε γυναίκα του δεν μπορούσε να τη βαπτίσει εκείνη τη περίοδο, γιατί έπρεπε πρώτα να σαραντίσει. Έμειναν εκεί τρεις ημέρες και στη συνέχεια επέστρεψαν στον οίκο του Μύρωνος όπου ο Άγιος χειροτόνησε ορισμένους πρεσβυτέρους, τέλεσε θεία λειτουργία και μετέδωσε τα Θεία Μυστήρια.
ιε΄Περί της τελουμένης θυσίας εις τον Λύκον κατά την πρώτη εκάστου μηνός εις την πόλιν Μυρινούσαν
Την πρώτη του Αυγούστου πήγαν στην πόλη Μυρινούσα. Εκεί είδε ο Απόστολος έναν αλυσοδεμένο νέο που τον ετοίμαζαν για θυσία στον Λύκο . Κάθε πρώτη του μήνα θυσίαζαν έναν νέο στον ευεργέτη τους Λύκο. Ο Άγ. Ιωάννης έταξε καλό δώρο σε έναν κάτοικο και του ζήτησε να του δείξει τον Λύκο.
Μόλις βρέθηκαν στο ποτάμι ανέβηκε κατά φαντασία με ποικίλο στολισμό ο Λύκος. Ο Άγιος ρώτησε τον δαίμονα πόσα χρόνια έχει σε εκείνον το τόπο και είπε 165 χρόνια. Στο όνομα του Ιησού Χριστού τον διέταξε να φύγει σε έρημο τόπο και έγινε άφαντος. Ο Άγ. Ιωάννης εξήγησε στον άνθρωπο ότι ο Λύκος ήταν ένα πνεύμα πονηρό που διέφθειρε τις ψυχές των ανθρώπων. Κατήχησε και βάπτισε τον άνθρωπο στο ποτάμι. Όταν πλησίασαν οι ιερείς τους διαφώτισε και τους ζήτησε να ελευθερώσουν τον νέο. Όλοι θαύμασαν την δύναμη του Χριστού.
ιστ΄ Ανάστασις του εν λουτρώ πνιγέντος νέου
Ο Άγ. Ιωάννης στάθηκε σε ένα τόπο εντός της πόλης που λεγόταν Μικρά Στοά. Μαζεύτηκε γύρω του πλήθος και κήρυττε Χριστόν Εσταυρωμένον. Οι ιερείς όμως πικραίνονταν κατ΄ αυτού. Ένας από τους ιερείς είχε γιο ονόματι Μονάν, ο οποίος λουόμενος εκείνη την ημέρα πνίγηκε στο λουτρό. Ο ιερέας ζήτησε στον Άγιο να τον αναστήσει. Ο Απόστολος όντως τον ανέστησε στο όνομα του Ιησού Χριστού και τον ρώτησε τι του συνέβη. Είπε εκείνος ότι ένας Αιθίοπας τον έπνιξε. Ο Άγ. Ιωάννης κατάλαβε ότι ο δαίμονας τον οποίο έδιωξε από τα λουτρά του Διοσκορίδου πήγε και φώλιασε εκεί στα λουτρά της Μυρινούσας. Ρώτησε τον δαίμονα πόσα χρόνια είχε εκεί και είπε έξι. Τον έδιωξε μακριά, σε έρημο τόπο. Ο ιερέας, ο γιος του και όλος ο οίκος του βαπτίστηκαν στο όνομα του Ιησού Χριστού.
ιζ. Η θεραπεία του πάσχοντος υιού της χήρας
Έφυγαν μετά από επτά ημέρες και πήγαν στην πόλη Φλογείον. Εκεί πλησίασε τον Άγ. Ιωάννη μία χήρα λέγοντας ότι ξόδεψε όλη την περιουσία της για να βοηθήσει τον γιο της που τον κτύπησε πονηρός δαίμων. Ο Άγιος είπε στη χήρα να φέρει τον γιο της και τον θεράπευσε. Ο θεραπευμένος νέος προσκύνησε τον Άγ. Ιωάννη και έμειναν τρεις ημέρες στον οίκο της χήρας, όπου τους βάπτισαν.
ιη. Καταστροφή του ναού του Διονύσου
Τη τέταρτη ημέρα εξήλθαν στην αγορά και μαζεύτηκε πλήθος τους οποίους δίδασκε ο Άγ. Ιωάννης. Οι ειδωλολάτρες τελούσαν μεγάλη εορτή του Θεού Διονύσου. Ο Απόστολος δίδασκε την μετάνοια και επιστροφή στον αληθινό Θεό. Οι ιερείς του έκαναν παρατήρηση να μην παρεμβαίνει και δημιουργεί σύγχυση εμποδίζοντας την τελετή του Θεού Διονύσου. Ο Άγ. Ιωάννης τους αγνόησε. Είχαν τότε εκπέσει τα ήθη και σε εκείνον τον ειδωλολατρικό ναό υπήρχε μία ακάθαρτη παράδοση . “Προσέφεραν θύματα φαγητά και πολλά ποτά, εισερχόμενοι δε άνδρες και γυναίκες χωρίς παιδιά, αφού έτρωγαν και έπιναν έκλειναν τις θύρες του ναού .Συνεφθείρονταν διαπράττοντας παν είδος αισχράς πράξεως και ακολασίας ,ωσάν ίπποι θηλυμανείς και αναίσχυντοι”. Οι ιερείς έδεσαν τον Άγ. Ιωάννη, τον πήγαν μακριά από τον ναό και αφού τον χτύπησαν άσχημα και τον άφησαν μισοπεθαμένο, συνέχισαν τις εορταστικές αισχροπραξίες τους. Ο Άγ.Ιωάννης προσευχήθηκε και κατέρρευσε ο ναός του Διονύσου, καταπλακώνοντας τους δώδεκα ιερείς, χωρίς να πάθει κάποιος άλλος κακό.
ιθ΄Περί Νοητιανού του μάγου
Στη πόλη εκείνη υπήρχε ένας μάγος ονόματι Νοητιανός που είχε γυναίκα που την έλεγαν Φορά και δύο γιούς, τον Ραξ και τον Πολύκαρπο. Ήταν οργισμένος που ο Άγ.Ιωάννης γκρέμισε τον ναό του Διονύσου. Ο λαός έλυσε τον Άγιο και τον παρακαλούσε να μην οργιστεί και πάθουν κι αυτοί κακό. Ο Νοητιανός θέλησε να παγιδεύσει τον Άγ. Ιωάννη λέγοντας ότι αν αναστήσει τους δώδεκα ιερείς θα πιστέψει στον Χριστό .Ο Απόστολος είπε σε αυτόν:
-Μη πλανάσαι, ω Νοητιανέ, στηριζόμενος εις μαγείας και ψευδείς ελπίδας.
Ο Νοητιανός είπε ότι θα αναστήσει εκείνος τους δώδεκα ιερείς .Επικαλέστηκε δώδεκα δαίμονες και τους ζήτησε να λάβουν την μορφή των δώδεκα ιερέων, να τον ακολουθήσουν για να θανατωθεί ο Άγ. Ιωάννης. Οι δαίμονες απάντησαν ότι δεν μπορούν να παραστούν ενώπιον του Αγίου. Ο Απόστολος το κατάλαβε και έστειλε τον Πρόχορο να τους εξαφανίσει. Ο λαός στη συνέχεια όταν δεν βρήκε τους αναστημένους ιερείς εξοργίστηκε κατά του Νοητιανού και μερικοί ήθελαν να τον σκοτώσουν. Επέστρεψαν και ζήτησαν συγχώρηση από τον Άγ. Ιωάννη. Ο Άγιος τους είπε να πορευθούν προς το φως. Την επόμενη ημέρα βάπτισε 220 άνδρες στον ποταμό. Ο Νοητιανός δεν έπαυε τις κακουργίες του κατά του Αγίου, γι αυτό ο Αγ. Ιωάννης προσευχήθηκε και είπε:
-Κύριε Ιησού χριστέ, ο επί Ελισσαίου του Προφήτου τους επ΄αυτόν παραγενομένους αορασία πατάξας, αυτός πάταξον και του Νοητιανού πηρώσει την του σώματος οφθαλμών, όπως αποβλέψη προς σε δια των οφθαλμών της ψυχής.
Τυφλώθηκε ο Νοητιανός και παρακαλούσε τον Άγιο να τύχει ελέους και να αξιωθεί της εις Χριστόν πίστεως. Ο Άγ. Ιωάννης τον κατήχησε και τον βάπτισε και αμέσως ανέβλεψε. Εισήλθε ο Απόστολος στην οικία του Νοητιανού και κονιορτοποιήθηκαν όλα τα ευρισκόμενα είδωλα εκεί. Έμειναν δέκα ημέρες σε αυτόν τον οίκο.
κ. Περί Σωσιπάτρου του σώφρονος και της μητρός αυτού Προκλιανής
Όταν αντικαταστάθηκε ο ηγεμόνας της Πάτμου, ήλθε έτερος διοικητής των Κυκλάδων Νήσων ονομαζόμενος Μακρίνος, ωμότατος προς τους Χριστιανούς. Επισκέφτηκε την πόλη Φλωράν. Εκεί κατοικούσε μία πλούσια χήρα, η Προκλιανή και είχε γιο 24 ετών, ωραιότατο στη ψυχή και στο σώμα ,τον Σωσίπατρο. Η Προκλιανή είχε δαιμόνιο και ήθελε ως εραστή τον γιο της. Εκείνος την απωθούσε αλλά αυτή τον δέσμευε με πολλούς τρόπους. Μια ημέρα που δίδασκε ο Άγιος Ιωάννης σε ένα δημόσιο τόπο στάθηκε ο Σωσίπατρος πλησίον του. Ο Απόστολος στράφηκε προς τον Σωσίπατρο και του είπε γλυκύτατα:
-Εις μίαν πόλιν υπήρχε μία γυνή ονομαζομένη “Απάτη”, έχουσα υιόν εύμορφον, τον οποίου το όνομα ήτο “Μη Απατώμενος”.Εις δε εχθρός κάκιστος έσπειρε λογισμούς εις την “Απάτην” δια να απατήσει τον “Μη Απατώμενο”.Πλην η μεν “Απάτη” ηπατάτο, ο δε “Μη Απατώμενος” δεν ηπατάτο. Ενοχλήσασα επί πολύν χρόνον η “Απάτη” τον “Μη Απατώμενο” και μηδέν κατορθώσασα, κατηγόρησε συκοφαντήσασα αυτόν εις τον κριτήν, συγγεγή αυτής υπάρχοντα. Ούτος δε διέταξεν αφρόνως να τιμωρήσωσι σκληρώς τον ¨Μη Απατηθέντα”, όμως άνωθεν θεία δίκη τον καθαρόν εκαθάρισε και τον σκοτεινόν περισσότερον εσκότισε. Ποίον λοιπόν εκ των δύο νομίζεις, ω Σωσίπατρε, ότι είναι δίκαιον να επαινέσωμεν; Την μητέρα ή τον υιόν;
-Δίκαιον είναι να επαινέσωμεν τον υιόν και να αποστραφώμεν την μητέρα αυτού, είπε ο Σωσίπατρος.
-Ύπαγε λοιπόν μετ΄ειρήνης εις τον οίκον σου και έχε την μητέρα σου ως μητέρα και όχι ως απάτην, απάντησε ο Άγ. Ιωάννης.
Ο Σωσίπατρος έπεσε στα πόδια του και ζήτησε να φιλοξενήσει τους Αγίους στον οίκο του.
Η Προκλιανή διαμαρτυρήθηκε έντονα. Τη φιλοξενία την παρείχε μόνος του ο Σωσίπατρος. Δεν τον άφηνε ούτε να ξεπροβοδίσει τους καλεσμένους. Ο Σωσίπατρος την έσπρωξε , ακολούθησε τους Αγίους και για τέσσερες ημέρες δεν επέστρεψε πίσω. Η Προκλιανή τον συνάντησε με τον Άγ. Ιωάννη και άρχισε να φωνάζει και να κλαίει, με αποτέλεσμα δύο στρατιώτες οδήγησαν την μάννα και τον γιο στον ηγεμόνα. Η Προκλιανή κατέθεσε ότι ο γιος της κατά τις τελευταίες δέκα ημέρες της επιτίθεται σεξουαλικά .Ο ηγεμόνας αγανάκτησε και ζήτησε να τον θανατώσουν με φαρμακερά θηρία τυλιγμένα σε νωπά δέρματα βοδιών. Προσπάθησε ο Άγιος να υπερασπιστεί τον Σωσίπατρο, αλλά δεν τον άκουσε ο ηγεμόνας. Επηρεασμένος από την Προκλιανή ζήτησε να θανατωθεί με τον ίδιο τρόπο και ο Άγ. Ιωάννης. Ο Απόστολος του Θεού αναστέναξε προσευχόμενος νοερώς προς τον Θεό, πριν δε συμπληρώσει την ευχή κινήθηκε η γη και έγινε μέγας κρότος. Ξεράθηκε το χέρι του ηγεμόνα και της Προκλιανής και όσοι παρευρίσκονταν εκεί έμειναν ως νεκροί. Ο ηγεμόνας φώναξε προς τον Άγ. Ιωάννη:
-Άνθρωπε του Θεού, ποίησον ευχή ίνα αποκατασταθή η χείρ μου υγιής και παύσει ο κλόνος της γης, όπως πιστεύσω και εγώ εις τον υπό σου κηρυττόμενον Θεόν.
Ο Άγιος επικαλέστηκε την Τριαδική Θεότητα:
-Υιέ και Λόγε του Θεού και Πατρός, ο την παντοδύναμον σου χείρα εξαποστείλας ενθάδε προς σωφρονισμόν των αφρόνων και ακολάστων, αυτός κατάπεμψον και το πλήθος των αφάτων σου οικτιρμών και πάντα εις την αρχαίαν τάξιν αποκατάστησον, συ γαρ ει ο Βασιλεύς των αιώνων και πάσης δυναστείας και ισχύος επικρατών Ιησού Χριστέ.
Όλα αποκαταστάθηκαν. Ο ηγεμόνας βαπτίστηκε με την οικογένεια του, η Προκλιανή μετανόησε πικρά, ασχολήθηκε με νηστεία , προσευχή και ελεημοσύνη, βαπτίστηκαν και ο Σωσίπατρος σταδιακά συγχώρησε τη μητέρα του και έζησαν ακολουθώντας το θέλημα του αληθινού Θεού.
κα΄ Περί της συγγραφής του Ιερού Ευαγγελίου
Με τη βοήθεια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και των θεόπνευστων λόγων του Αγ. Ιωάννου, με τα μέγιστα σημεία και τέρατα τα οποία έκανε ο Θεός, πίστεψαν σχεδόν όλοι οι κάτοικοι στη Πάτμο. Όταν πέθανε ο Δομιτιανός, ο επόμενος βασιλιάς δεν εμπόδιζε τη διδαχή του Χριστού. Διέταξε να απολυθεί από την εξορία ο Άγ. Ιωάννης και να μεταβεί όπου θέλει. Ο Απόστολος αποφάσισε να επιστρέψει στην Έφεσο για να παρηγορήσει και τους εκεί αδελφούς. Οι αδελφοί στην Πάτμο δεν ήθελαν να φύγει και τελικά του ζήτησαν να τους αφήσει μία γραπτή παρακαταθήκη με τον λόγο του Θεού, ως στήριγμα στη πίστη τους. Αφού τους το υποσχέθηκε, παρέλαβε τον Άγ. Πρόχορο και αφού εξήλθαν μακριά από την πόλη έως ένα μίλι, σε τόπο ήσυχο λεγόμενο ‘Κατάπαυσις”, ανήλθαν στο εκεί ευρισκόμενο υψηλό όρος και έμειναν για τρεις ημέρες. Ο Άγ. Ιωάννης δεν έφαγε τίποτα και παρακάλεσε τον Θεό όπως δώσει το Ευαγγέλιο γραπτώς στους πιστούς αδελφούς. Τη τρίτη ημέρα ο Άγ. Ιωαννης ζήτησε στον Άγ. Πρόχορο να πάει στη πόλη και να φέρει χάρτες (χαρτί) και μελάνη (μελάνι).Όταν επέστρεψε του είπε να τα αφήσει και να επιστρέψει σε δύο ημέρες. Μετά από δύο ημέρες βρήκε τον Άγ. Ιωάννη όρθιο και προσευχόμενο, ο οποίος του είπε:
-Λάβε τον χάρτην και την μελάνην και στήθι εκ δεξιών μου.
Ξαφνικά έγινε μεγάλη αστραπή και βροντή, ώστε σαλεύτηκε το όρος ολόκληρο. Ο Άγ. Πρόχορος από τον φόβο του έπεσε κατά γης σαν νεκρός. Ο Άγ Ιωάννης τον σήκωσε και του είπε:
-Τέκνον Πρόχορε, εκείνα τα οποία θα ακούς από το στόμα μου γράφε εις τους χάρτας.
Καθώς στεκόταν ο Απόστολος του Θεού όρθιος και έβλεπε, άρχισε να λέγει:
“Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο Λόγος”. Μετά από δύο ημέρες και έξι ώρες συμπληρώθηκαν οι θείοι λόγοι του Ευαγγελίου, προσευχήθηκε ο Άγ. Ιωάνννης, κατέβηκαν από το βουνό και πήγαν στην οικία του Σωσιπάτρου. Ο Απόστολος ζήτησε στον Σωσίπατρο να πάει στη πόλη και να βρει καλές μεμβράνες για τη καθαρογράφηση του Αγίου Ευαγγελίου. Ο Άγ. Πρόχορος ανέλαβε τη καλλιγραφική απόδοση. Το κείμενο δόθηκε στην εκκλησία στη Πάτμο για να γίνει αντιγραφή για όλες τις εκκλησίες. Τους χάρτες τους πήραν μαζί τους όταν έφυγαν για να τους παραδώσουν στους αδελφούς στην Έφεσο.
κβ΄ Η Θεραπεία του Τυφλού
Την επόμενη ημέρα εξήλθαν στα χωριά της Πάτμου και δίδαξε ο Άγ. Ιωάννης σε έναν τόπο που λεγόταν Αγροικία. Υπήρχε ένας ιερέας του Δία ονομαζόμενος Εύχαρις , ο οποίος είχε γιο τυφλό. Ο τυφλός γιος ζήτησε να θεραπευτεί από τον Άγ. Ιωάννη. Ο Άγιος, αφού τον κράτησε από το χέρι, έκανε στους οφθαλμούς αυτού τον τύπο του Τιμίου Σταυρού και είπε:
-Εν ονόματι του Ιησού Χριστού, ανάβλεψον. Αμέσως ανέβλεψε. Ο Εύχαρις προσέπεσε στα πόδια του Αγίου και του ζήτησε να εισέλθει στον οίκο του. Ο Απόστολος του Θεού τους κατήχησε και τους βάπτισε όλους στον οίκο του Εύχαρι.
ΜΕΡΟΣ Δ΄
Η εις Έφεσον επιστροφή και Μετάστασις του Ιωάννου
α. Η επιστροφή εις Έφεσον
Αφού αποχαιρέτησαν τους πάντες και βρήκαν πλοίο που ταξίδευε προς τα μέρη της Ασίας, ανεχώρησαν από τη Πάτμο. Σε δεκατέσσερες ημέρες έφθασαν σε απόσταση τριών μιλίων από την πόλη της Εφέσου. Όταν έμαθαν οι αδελφοί την άφιξή τους τους προϋπάντησαν σε ένα τόπο πριν την πόλη και κάθισαν να αναπαυθούν λίγο. Ο Διοσκορίδης είχε πεθάνει και τους παρέλαβε στον οίκο του ο γιος του Δόμνος. Έμειναν εκεί και έρχονταν οι αδελφοί να διδαχτούν και να βαπτιστούν.
β. Η Μετάστασις του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου
Ο Άγ. Ιωάννης με τον Άγ. Πρόχορο έμειναν 15 χρόνια στην Πάτμο και 26 επιπλέον χρόνια, εκτός από τα αρχικά 9 έτη στην Έφεσο. Μια ημέρα, όταν συμπληρώθηκαν τα 26 έτη και ήταν ο Άγ. Ιωάννης σε ηλικία 105 ετών και 7 μηνών ,είπε στον Άγ. Πρόχορο και στους κοντινούς μαθητές του:
-Λάβετε σκαπτήρα εις τας χείρας σας και ακολουθήσατέ με.
Εξήλθαν από την πόλη και αφού έφθασαν σε έναν παραθαλάσσιο τόπο τους είπε ο Άγιος να καθίσουν.
Ήταν η ώρα του Όρθρου, πριν την ανατολή του ηλίου. Ο Άγιος απομακρύνθηκε λίγο και προσευχήθηκε.
-Σκάψατε εις την γην όσο είναι το ύψος μου σταυροειδώς ,τους είπε.
Στη συνέχεια συμβούλεψε τον Άγ. Πρόχορο:
-Τέκνον Πρόχορε, να υπάγεις εις τα Ιεροσόλυμα, διότι εκεί πρέπει να τελειώσεις τον βίο σου και συνέχισε:
-Σύρατε το χώμα της μητρός μου γης και σκεπάσατε με. Στην αρχή τον σκέπασαν μέχρι τα γόνατα και στη συνέχεια ζήτησε να τον σκεπάσουν μέχρι τον τράχηλο. Τους ζήτησε και κάλυψαν το πρόσωπό του με πανί και να τον ασπαστούν για τελευταία φορά. Τον ασπάστηκαν κλαίγοντας και τους απέλυσε εν ειρήνη. Τότε ο ήλιος ανέτειλε και ο Άγιος παρέδωσε το πνεύμα του. Επέστρεψαν στους αδελφούς και διηγήθηκαν τι συνέβη. Εκείνοι ζήτησαν να δουν τον τάφο. Όταν πήγαν να επισκεφτούν τον τάφο, μετά από τρεις ημέρες , ήταν άδειος και μόνο τα υποδήματα του Αγίου βρέθηκαν. Θυμήθηκαν τον λόγο που είπε ο Κύριος στον Άγιο Πέτρο:
-Εάν αυτόν θέλω μένειν έως έρχομαι, τι προς σε; Δόξασαν τον Τριαδικό Θεό.
Ο Νικηφόρος Βλεμμίδης λέγει:
Ο Άγ. Ιωάννης όχι μόνον μετέστη αλλά και ανέστη, κοιμηθείς μεν και αποθανών, είτε ως εν ριπή αλλαγείς και φθοράν αποτινάξας και αφθαρτισθείς. Θα έλθη δε πάλι λέγει εν αφθάρτω σώματι ίνα ελέγξει τον Αντίχριστον.
Ο Ιωάννης Ευγενικός, ο οποίος φιλοπόνησε τους οίκους για τον ¨Αγ. Ιωάννη Θεολόγο λέγει τα εξής:
Χαίρε ότι μεταστάσεως συμμετέσχες ως Υιός
Χαίρε ότι Αναστάσεως, οία Λόγου αδελφός.
ΙΙ. Η αγιογραφική απεικόνιση του Αγίου Ιωάννου
Θεολόγου, του Αγίου Προχόρου και ο συμβολισμός
του Αετού
Στη γκραβούρα που παραθέτουμε εικονίζεται ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και ο Άγιος Πρόχορος εντός του Σπηλαίου της Αποκαλύψεως στην Πάτμο. Ο Άγιος Ιωάννης παρουσιάζεται με το σώμα του στραμμένο προς τα αριστερά ενώ οι οφθαλμοί του ατενίζουν τον Θεό σε κατάσταση έκστασης. Ο Λόγος του Θεού, με βροντώδη φωνή ,λίγο πριν να γραφεί το Ευαγγέλιο , αποκάλυψε στον Άγ. Ιωάννη:
“ Εν αρχή ήν ο Λόγος και ο Λόγος ήν προς τον Θεόν και ο Θεός ήν ο Λόγος”.Ο Άγιος Πρόχορος, ένας από τους εβδομήντα Αποστόλους , ως βοηθός του Αγίου Ιωάννου συγγράφει το Ευαγγέλιο πάνω σε χάρτες εκείνης της εποχής ,με μελάνη. Είναι ακουμπισμένος στο τραπέζι και το σώμα του έχει κλίση προς τα εμπρός. Αν και ο Άγιος Πρόχορος αναφέρει ότι ο Άγιος Ιωάννης του είπε να καθίσει δεξιά του για να γράψει, οι αγιογράφοι τον απεικονίζουν άλλοτε δεξιά και άλλοτε αριστερά, αντικριστά προς τον Άγιο. Δεχόμαστε τον θείο λόγο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι καθήμενος δεξιά του Πατρός, και είναι ακρογωνιαίος λίθος. Ο Πρόχορος εικονίζεται νέος σε ηλικία. Ο Άγιος Ιωάννης έχει ακουμπήσει το δεξί χέρι του πάνω στο δεξί του γόνατο, δηλώνοντας την κατάσταση της ετοιμότητας, κάθαρσης και ταπείνωσης για να δεχτεί τον Λόγο του Θεού, ενώ σηκώνει το αριστερό του χέρι και ομολογεί την πίστη , αγάπη και υπακοή του προς το θείο θέλημα. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός τον ευλογεί καθοδηγώντας τον. Μεταξύ των δύο αγίων στέκεται δυνατός αετός με σχεδόν ανοιγμένα φτερά ,με την κεφαλή στραμμένη προς τον Θείο Λόγο. Ο αετός είναι ένα από τα τέσσερα Ευαγγελικά ζώδια. Η συγκεκριμένη απεικόνιση βασίστηκε σε αντίγραφο από πολύ παλιά εικόνα, άγνωστου αγιογράφου. Σταδιακά, μετά την πτώση του Βυζαντίου, ο αετός αντικαταστάθηκε από έναν άγγελο με φωτοστέφανο πίσω από τον αυχένα του Αγίου Ιωάννου. Τα φωτοστέφανα στη γκραβούρα προέκυψαν από τα σφυρήλατα ασημένια φωτοστέφανα της αντίστοιχης εικόνας στην οποία βασίστηκε η γκραβούρα. Ο αετός είναι σύμβολο όλων των ουρανίων δυνάμεων, είναι η πνευματική αρχή, η ανάληψη, η έμπνευση, η απαλλαγή από τα δεσμά , η νίκη, η θεωρία, η αποθέωση, η θεία βασιλεία και αυθεντία, η ισχύς και το ύψος του Θεού ( Μεντιδάκης 1997,Τυπ. και Συμβ. στην Ορθ. Λατρ., σελ. 291).Συμβολίζει την επικράτηση του πνεύματος επί του σώματος και τις ουράνιες δυνάμεις, ενώ αντίστοιχα το φίδι συμβολίζει τις χθόνιες (J. P. Clebert, 2004, Bestiario, σελ. 26).Ο Κύριος αποκαλείται ο Αετός ο Μέγας (Αποκ. 12, 14). "Αετός" ονομάζεται και η παράσταση με μία πόλη με τρεις ποταμούς που τη διασχίζουν και αετός να πετά επάνω τους. Σε αυτή την παράσταση πατούσε παλιά, κατά τη χειροτονία του, ο επίσκοπος. Η πόλη σημαίνει την επισκοπή, οι ποταμοί την κατάρτιση του χειροτονούμενου επισκόπου και ο αετός τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο αετός είναι σύμβολο του Χριστού που σώζει από τις αμαρτίες. Στα αναλόγια στην εκκλησία σημαίνει την έμπνευση του Ευαγγελίου (Μεντιδάκης, 1997, Τυπ. και Συμβ. στην Ορθ. Λατρ., σελ. 293).Είναι ένα από τα τέσσερα θηρία της Αποκαλύψεως. Ο Απόστολος Λουκάς έχει ως σύμβολο τον ταύρο, ο Μάρκος τον Λέοντα, ο Ματθαίος τον άνθρωπο και ο ς Ιωάννης τον αετό. Ο αετός δηλώνει επίσης όλα τα θαυμαστά έργα που θα συμβούν μετά τη διάδοση του θεόπνευστου Ευαγγελίου.
Εδώ ολοκληρώνεται η σύντομη διαδρομή μας, όσον αφορά τις Περιοδείες του Αγίου Ιωάννου θεολόγου στη Μικρά Ασία. Ευλογημένοι όσοι έχουν μελετήσει σε βάθος το Ευαγγέλιο του Αγίου Ιωάννου και την Αποκάλυψη. Είθε η δύναμη του αγαπημένου Αποστόλου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να δίνει θεία φώτιση στον νου και ένδυμα στη ψυχή, υγεία και κατά Θεόν διάκριση. Είθε η ψυχή ελεύθερη από τα πάθη να φέρεται προς τον Θεό σαν τον αετό. Να εποπτεύει τα γήινα πράγματα αλλά να μην επηρεάζεται από αυτά και να ανελίσσεται πνευματικά.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
8/5/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου