Θείο μήνυμα μας στέλνει η μακαρία ψυχή της αείμνηστης Βάσως Φειδά, μέσα από το ίδιο της το σπίτι, αφού μία εορτή την οποία αγαπούσε και τιμούσε ιδιαίτερα, ήταν η εορτή της μνήμης της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, και ο εορτασμός της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης, στην ομώνυμη Ιερά Μονή, στο όρος Ιθώμη.
Τόσο οι μορφές της Θεοτόκου, όσο και οι γκραβούρες του Γεωργίου Τσοκανίδη από την Πάτρα, στολίζουν τον χώρο της οικίας της και δημιουργούν ένα συναίσθημα κατάνυξης.
Με τη βοήθεια της κυρίας Βάσως Φ. Ηλιοπούλου, ξαδέλφης της αείμνηστης Βάσως Φειδά, λάβαμε ουράνιο μήνυμα από τη γυναίκα που αγάπησε πολύ τη Βαλύρα, τον τόπο που γεννήθηκε και γαλουχήθηκε με θεία νάματα.
Η παρουσία της Θεοτόκου καθίσταται αντιληπτή, μέσα από την εύλαλη σιωπή Της!
Αγία ήταν η αείμνηστη Ευγενία Φειδά, η αγαπημένη γιαγιά της Βάσως, είχε θείο ψυχικό κρύσταλλο και βαθυστόχαστο χαμόγελο, γεμάτο στοργή, το οποίο κληρονόμησε η εγγονή της. Πόσα μας λέγει μέσα από την αθάνατη και ευλογημένη φωτογραφία της!
Υπερήφανη για την εγγονή της Βασιλική , την κόρη του γιου της Παρασκευά, ήταν η γιαγιά Ευγενία, η οποία τηρούσε με ευλάβεια τη νηστεία και προσευχή σε όλες τις Θεομητορικές εορτές.
Της Βάσως της άρεσε να διηγείται το μεγαλείο της Δόξας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και για τις θαυματουργές ιδιότητες της εικόνας της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης.
Η ένδοξος Κοίμησις της Θεοτόκου
Λέγει ο Άγιος Ιουβενάλης, Επίσκοπος Ιεροσολύμων, “Μες στη θεόπνευστη Γραφή και την αγία, δεν αναφέρεται τίποτα για τον θάνατο της Παναγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, όμως από παράδοση αρχαία και αληθινή πολύ, μάθαμε ότι τον καιρό που ένδοξα κοιμήθηκε, όλοι οι άγιοι Απόστολοι, που πάνω και κάτω τρέχανε στην οικουμένη ολόκληρη τα έθνη για να σώσουν, σε μια στιγμή μαζεύτηκαν στα Ιεροσόλυμα πετώντας πάνω από τη γη, κι όπως κοντά της έφθασαν όραμα αγγελικό τους φανερώνεται και ψαλμωδία θεϊκή ακουγόταν από τις αγγελικές δυνάμεις κι έτσι με δόξα θεϊκή και ουράνια παρέθεσε μες του Θεού τα χέρια την άγια ψυχή της, με τρόπο άρρητο.
Κι ως για το σώμα της, που δέχθηκε τον Θεό, με υμνωδία αγγελική κομίστηκε κι αποστολική, το κήδεψαν και το έθεσαν στον τάφο στη Γεθσημανή.
Για τρεις ημέρες δεν σταμάτησαν οι υμνωδίες των αγγελικών χορών.
Κι από τη τρίτη ημέρα και ύστερα, όταν σταμάτησε η υμνωδία η αγγελική, οι Απόστολοι που ήταν εκεί, άνοιξαν το φέρετρο, να προσκυνήσει το θεοδόχο σώμα, ως θέλησε κι ένας ακόμα, που έλειπε και ήλθε μετά την τρίτη ημέρα. Κι ούτε που διόλου μπόρεσαν να βρουν το σώμα της το πολυδοξασμένο, κι αφού τα σάβανά της βρήκαν που κείτονταν μονάχα και γέμισαν από την ευωδιά που έχυναν την ανείπωτη, το φέρετρο ξανάκλεισαν.
Κι έκπληκτοι εμπρός στο θαυμαστό μονάχα ετούτο μυστήριο να σκεφτούν μπορούσαν ότι αυτός που ευδόκησε να σαρκωθεί προσωπικά κι άνθρωπος να γενεί απ΄ αυτήν, με σάρκα να γεννηθεί ο Θείος Λόγος και Κύριος της Δόξας, αυτός που φύλαξε αβλαβή την παρθενία της και μετά τη γέννα, αυτός δέχθηκε το άχραντο κι αμόλευτο σώμα της, αφού από τον κόσμο τούτον έφυγε, να το τιμήσει κάνοντάς το άφθαρτο και μεταθέτοντας το , πριν από την ανάσταση , που κοινή θα είναι για όλους.
Βρέθηκαν μαζί με τους αποστόλους τότε και ο τιμιώτατος Τιμόθεος ο απόστολος και πρώτος μεσ΄ στην Εκκλησία των Εφεσίων επίσκοπος, κι ο Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης, καθώς το μαρτυρεί ο ίδιος στους λόγους που έγραψε προς τον Τιμόθεο, με θέμα τον Ιερόθεο τον Μακάριο, που κι αυτός τότε ήταν εκεί (Αγιολόγιον-Ημερολόγιον Σαϊτης, 2018).
Η θεολογία της εικόνας της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης
Η εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης δηλώνει τη μίμηση του πρωτοτύπου. Δεν πρόκειται για φυσιοκρατική προσωπογραφία, ούτε ιστορική μαρτυρία, αλλά για θεόπνευστη απεικόνιση. Η χάρη του Αγίου Πνεύματος αναδεικνύει την αγιότητα των αναπαριστώμενων προσώπων του Ιησού Χριστού και της Θεοτόκου και της εικόνας τους και είναι μέσα σε αυτή την χάρη που ενεργείται η σχέση ανάμεσα στον πιστό και στον Θεό, διαμέσου της εικόνας. Ο άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής αναπαρέστησε τη μορφή της Θεοτόκου, η οποία του αποκαλύφθηκε ταπεινή, σεπτή, με διάκριση, σε εγρήγορση, με θεία δύναμη , έχει οφθαλμούς για να δει και αυτιά για να ακούσει τα πάντα, και τόσες άλλες θείες ιδιότητες, που διακρίνουν την Παναγία μας την Οδηγήτρια. Πρόκειται για αχειροποίητη εικόνα και η δύναμη της είναι τεράστια θαυματουργικά.
Η εικόνα μετέχει στην αγιότητα του πρωτοτύπου της , γιατί δεν υπάρχει χάσμα μεταξύ εικόνας και πρωτοτύπου. Εμείς μετέχουμε με τη σειρά μας σ΄ αυτή την αγιότητα όταν προσευχόμαστε, “ευλόγησον ημάς και αγίασον ως φιλάνθρωπος τη λάμψει της Πανάγνου σου Εικόνος” (2ο, 3ο στιχηρό, ήχος δ΄).Επέρχεται μεταμόρφωση, κάνοντας τον εαυτό μας ζωντανή εικόνα της Παναγίας και του Χριστού. Τελικός σκοπός της κτίσης είναι η μεταμόρφωσή της. Ο άνθρωπος ,ως εικόνα του Θεού ,γ ίνεται η οδός μέσα από την οποία ο Θεός ενεργεί πάνω στην κτίση (Ουσπένσκυ, σελ.182). “Ημείς δε κατοπτριζόμενοι την αυτή εικόνα μεταμορφούμεθα από δόξης εις δόξαν” (Β΄Κορ.3,18).
Ο Θεός είναι κάλλος, υποστήριζε ο Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης. Ο Κύριος εβασίλευσεν, ευπρέπειαν ενεδύσατο λέγει ο Δαβίδ στον 92ο ψαλμό. Η αξία του ορατού κόσμου για την εκκλησία στηρίζεται στη μεταμόρφωσή του , με τη συμμετοχή του ανθρώπου, σε λάμψη του Αγίου Πνεύματος, σε αγιότητα και μετοχή στον μέλλοντα αιώνα. Στο μυστήριο της θεώσεως , όταν η ψυχή γίνεται φως, μεταδίδει και στο σώμα από τη δική της λαμπρότητα, όπως η φωτιά μεταδίδει στον σίδηρο από τη δική της ενέργεια, έλεγε ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος. Η εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης έχει μεταμορφώσει γενιές και γενιές ανθρώπων έχει καθοδηγήσει και φωτίσει πολλά από τα τέκνα της , μέσα από το ιερατικό αξίωμα και τον δρόμο του μοναχισμού ιδίως.
Η Μεγαλόχαρη ζητά από εμάς όχι μόνο να είμαστε εικόνα του δημιουργού μας, αλλά μία εικόνα που μοιάζει με τον Θεό μας. Το έργο μας έχει χαρακτήρα δυναμικό και η Παναγία μας είναι η θεία μητέρα ως προς τη διαπαιδαγώγηση και ανατροφή μας. Ο Χριστός αναπαριστά τη θεία απεικόνιση του Ουράνιου Πατέρα μας, είναι θεάνθρωπος που ενώνει αναλλοίωτα και αδιαίρετα τις δύο φύσεις του, “ο εωρακός εμέ εώρακε τον Πατέρα” ,είπε ο Κύριος (Ιωαν.14,9) και “ουδείς δύναται ειπείν Κύριον Ιησούν ει μη εν Πνεύματι Αγίω” (Α΄Κορ.12,3).Ο Θεός έγινε άνθρωπος για να μπορέσει ο άνθρωπος να γίνει ένα με τον Θεό. Στην εικόνα αναπαρίσταται ο θεάνθρωπος όμοιος με άνθρωπο, εκτός από την αμαρτία, έλεγε ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής . Η δόξα του Θεού μεταδίδεται στα ανθρώπινα μάτια μέσα από την εικόνα, μας αγιάζει και μετέχουμε στην αλήθεια της σαρκώσεως του Θεού. Η εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης συνδυάζει την ομορφιά του γήινου με το ουράνιο, αναδεικνύεται η εσωτερική ωραιότητα και η πνευματική καθαρότητα.
Η εικόνα είναι ένας δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε και ένα μέσον για μετάνοια και προσευχή. Μας αποκαλύπτει την απελευθέρωση από τα πάθη , έλεγε ο άγιος Δωρόθεος.
Ο άνθρωπος , μέσα από τη ψυχική του σύνδεση με την εικόνα της Θεοτόκου της Οδηγήτριας, “σπείρεται εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία, σπείρεται εν ατιμία, εγείρεται εν δόξη, σπείρεται εν ασθενεία εγείρεται εν δυνάμει, σπείρεται σώμα ψυχικόν, εγείρεται σώμα πνευματικόν (στιχ. 42-44).
Η προσευχή μας, με κατάνυξη ψυχής, εμπρός στην εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης, αγιάζεται από τη θεία χάρη της και ελκόμαστε ολόκληροι προς τον Θεό από μία άγνωστη δύναμη, που παρασύρει μαζί της και το σώμα μας. Συνεπαρμένη η σάρκα από το πνεύμα, γίνεται όλος ο άνθρωπος πνευματικός (Αββά Φιλήμονος, λόγος πάνυ ωφέλιμος, Φιλ., τομ. ΙΙ).
Το φωτοστέφανο δεν είναι απλά ένα φωτεινό στεφάνι γύρω από την κεφαλή της Θεοτόκου και του Χριστού για την Ορθοδοξία. Είναι ένας ανέσπερος ήλιος της δικαιοσύνης νοητός , μέσα από το κέντρο του οποίου αναδεικνύεται η Θεοτόκος και ο Θεάνθρωπος, στην ευλογημένη εικόνα της Μεγαλόχαρης στην Ιερά Μονή Βουλκάνου. Ο Θεός επιστατεί και τίποτα δεν χάνεται.
Είθε το άμορφο να λαμβάνει μορφή , όλα να μπαίνουν σε τάξη και η ζωή μας να ακτινοβολείται από το άπλετο φως της Παναγίας της “Οδηγήτριας, Επονομαζωμένης τω Όρει Βουλκάνω”.Η χάρη του Αγίου Πνεύματος, που κατοικεί μέσα στην εικόνα της Θεοτόκου ,να γιατρεύει τις ψυχικές και σωματικές μας ασθένειες.
Απολυτίκιον της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης
Μεσσηνίας απάσης προσκυνούμεν το καύχημα, την θαυματουργόν Σου Εικόνα Βουλακνιώτισσα Δέσποινα, βλυσταίνουσαν αφθόνως δωρεάς Χαρίτων ουρανίων τοις πιστοίς και φρουρούσαν πανταχόθεν την Σην Μονήν, τω πόθω καυχωμένων Σοι, δόξα τοις θαυμασίοις Σου Αγνή, δόξα τη θεία Σκέπη Σου, δόξαν την προς ημάς Σου αγαθή προνοία Άχραντε.
Θερμές ευχαριστίες στην κυρία Βάσω Φ. Ηλιοπούλου, για το φωτογραφικό υλικό, από την οικία της αείμνηστης Βάσως Φειδά.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
14 /8/ 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου