Η αρχαία εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης
Οδυνηρές εμπειρίες βίωσαν οι αδελφοί μοναχοί στην Ιερά Μονή Βουλκάνου, τη Μεγάλη Παρασκευή, του έτους 1982. Το σωτήριον έτος 1979 εκάρη μοναχός ο μακαριστός πατήρ Πανάρετος και το 1982 ήταν ήδη ηγούμενος της Μονής Βουλκάνου. Στη ζωή ήταν εκείνη τη χρονική περίοδο ο άγιος πατέρας Νικόδημος και ο μακαριστός τραπεζάρης Αμβρόσιος. Τους επισκέφτηκε τη μεσημβρία της Μ. Παρασκευής ο μακαριστός Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος Θέμελης , ερχόμενος κατευθείαν από την Κορώνη, και αποχώρησε μετά τον Εσπερινό. Μετά την αποχώρηση του Δεσπότη, ταξίδεψε και ο πατήρ Αμβρόσιος για το Πεταλίδι Μεσσηνίας, γιατί είχε να τακτοποιήσει μία οικογενειακή του υπόθεση και διέμεινε εκείνη τη νύχτα στο σπίτι της αδελφής του.
Ο πατήρ Νικόδημος, για λόγους ασφαλείας, αφαιρούσε τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης κατά τη νύχτα, την έκρυβε, και στη θέση της τοποθετούσε μία ξύλινη εικόνα, που κι εκείνη ήταν θαυματουργή, αφού τη χρησιμοποιούσε η Παναγία για να κάνει αισθητή την παρουσία Της προς τα τέκνα Της , ιδίως όταν επρόκειτο για φυσικές καταστροφές , οι οποίες απειλούσαν εκάστοτε την Ιερά Μονή Της.
Όταν έπιασε φωτιά στην Ιθώμη και κινδύνευε να καεί η Ιερά Μονή, εμφανίστηκε η συγκεκριμένη ξύλινη εικόνα αιωρούμενη εμπρός στη γραμμή της φωτιάς και απέτρεψε να πλησιάσουν οι πύρινες φλόγες.
Αυτή τη θαυματουργή εικόνα άφηνε κάθε νύχτα στο προσκυνητάρι του ιερού ναού της Μονής ο άγγελος της Παναγιάς, ο μακαριστός γέροντας Νικόδημος, στη συνέχεια τύλιγε την παλιά εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης σε μία κουβέρτα και την έκρυβε όπου έκρινε η αγία ψυχούλα του, πολλές φορές ξενυχτώντας μαζί Της. Χαιρόταν η Μεγαλόχαρη και με υπέρλαμπρο φως κάλυπτε το σεπτό του σώμα. Έτσι συνέβη και εκείνη τη νύχτα του τρόμου της Μεγάλης Παρασκευής, όπου σταύρωσε ο διάβολος , ο δαίμονας της κλοπής και της απληστίας, τους μακαριστούς πατέρες της Ιεράς Μονής.
Μία άγνωστη συμμορία κλεφτών έσπασε τη κεντρική είσοδο, όρμησε προς τον ιερό ναό που ήταν κλειδωμένος, δεν μπόρεσαν να εισέλθουν και κατευθύνθηκαν προς τον μακαριστό ηγούμενο Πανάρετο . Του ζήτησαν τα κλειδιά του ναού , τούς είπε ότι δεν τα έχει, κι αφού τον έδεσαν σφιχτά πάνω στο κρεβάτι στο κελί του, και του έφραξαν το στόμα μ΄ ένα πασχαλινό αβγό , πήγαν στο κελί του αγίου γέροντα Νικοδήμου. Ήταν πολύ μεγάλη η λάμψη που εξέπεμπε η Θεοτόκος πάνω στο κομοδίνο του σεπτού γέροντα, και αιωρούμενη στο προσκέφαλο του. Του παρέστεκε στους άθλους του νου και της ψυχής του και ανάπαυε το σεπτό σώμα του. Οι ληστές τυφλώθηκαν και δεν μπορούσαν να τον πλησιάσουν. Τον τράβηξαν με το κρεβάτι του μαζί για να τον δουν και όταν τους είπε ότι δεν έχει τα κλειδιά , τον έδεσαν σφιχτά και πήγαν κατευθείαν να διαρρήξουν τον ιερό ναό.
Έσπασαν τα γυάλινα παράθυρα με σατανική λύσσα, μηχανεύτηκαν τα πάντα και κατόρθωσαν να εισέλθουν. Μόνο που δεν βρήκαν την Παναγία εκεί. Έστεκε η δεύτερη εικόνα στο προσκυνητάρι, σαν ένα νεκρό , χοϊκό αντικείμενο, που μόλις είχε εξέλθει η ψυχή του. Τόση φασαρία για ένα κομμάτι ξύλο κι ένα κομμάτι χρυσό, αφιερωμένο από τον ευλογημένο πυροσβέστη!
Η Θεοτόκος παρηγόρησε τον πατέρα Νικόδημο, χαλάρωσε τα δεσμά του και μπόρεσε να σηκωθεί και να πάει να λύσει τον ηγούμενο Πανάρετο. Δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, ούτε να ειδοποιήσουν κανέναν, γιατί τους είχαν κόψει οι βέβηλοι τα καλώδια του τηλεφώνου. Ο πατήρ Νικόδημος, φοβούμενος μην ανακαλύψουν ότι δεν πήραν την σωστή εικόνα και ξαναγυρίσουν, τύλιξε την Παναγία Βουλκανιώτισσα σε μία καθαρή κουβέρτα , κρατώντας την σφιχτά στην αγκαλιά του , και χάθηκε όλη τη νύχτα μέσα στο δάσος, στο διάσελο της Ιθώμης. Επέστρεψε άγρυπνος και ταλαιπωρημένος το γλυκοχάραγμα στον κελί του. Η Μεγαλόχαρη τον σκέπασε με το μαύρο μαφόριο Της, γιατί έλαμπε ολόκληρος, ως ήλιος υπέρλαμπρος, στη σκοτία ο μακάριος , και μπορούσε να προσελκύσει τα αδηφάγα τέρατα των σκοτεινών δαιμόνων κοντά του. Κτυπούσε επίμονα τη μεγάλη καμπάνα ο ηγούμενος, αλλά κανένας δεν άκουγε τον ήχο της ούτε στο Μαυρομάτι, ούτε στη Βαλύρα.
Όταν επέστρεψε ο πατήρ Αμβρόσιος, δεν γνώριζε τι να πρωτοκάνει και τι να αποκαταστήσει. Περπάτησε μέχρι το Μαυρομάτι με τα πόδια, ειδοποίησε τις αστυνομικές αρχές και τον Μητροπολίτη, έγιναν ανακρίσεις επί ανακρίσεων, και τελικά ο αρχικός στόχος του Μητροπολίτη επετεύχθη. Η Αγία εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης έφυγε μόνιμα από το προσκυνητάρι της και εγκαταστάθηκε στις θυρίδες ασφαλείας της Μητροπόλεως Μεσσηνίας. Όχι όμως και η Παναγία Βουλκανιώτισσα , η οποία ουδέποτε εγκατέλειψε τον οίκο της, και μακάριοι είναι εκείνοι που έχουν ανοιχτούς οφθαλμούς και την ορούν κινούμενη ανάμεσά τους. Βέβαια, παρέμεινε άδειο το προσκυνητάρι τόσο για τους μοναχούς, όσο και για τους προσκυνητές , οι οποίοι επισκέπτονταν τακτικά το Μοναστήρι.
Ο πατήρ Νικόδημος σταύρωνε τα χέρια του στο στήθος και έλεγε:
- Πώς να σε αγκαλιάσω Παναγία μου;
-Σε αγκαλιάζω και σε προσκυνώ άγιε πατέρα, του απαντούσε ο Παράκλητος ο αγαθός.
Δεν ήταν όμως μόνο οι πατέρες της Μονής που ενοχλήθηκαν.
Η Θεοτόκος είχε αναλάβει από τη γέννησή του ένα μικρό αγόρι στο χωριό Εύα και το μεγάλωνε με θεία νάματα. Την υπερασπίστηκε στα έντεκα χρόνια του, καλύπτοντας την αγία εικόνα Της με μαύρο ύφασμα στους Αγίους Ταξιάρχες στην Εύα, και γλίτωσε την Παναγία στο τέμπλο του ναού από τους επίδοξους κλέφτες εκείνης της εποχής. Ο μικρός Σταθάκης ήταν πλέον ιερέας στην Εύα και προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στο ποίμνιο του, όταν έγινε η διάρρηξη στην Ιερά Μονή Βουλκάνου. Φώτισε τον νου του η Πανάχραντη , δεν τον άφηνε να κοιμάται τα βράδια, και έλαβε εσωτερική εντολή να κατασκευάσει αντίγραφο της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης, για να μη μένει το προσκυνητάρι της στο Μοναστήρι κενό. Γι΄ αυτόν τον λόγο, επισκέφτηκε τον φίλο και αδελφό του στην Ιερά Μονή Βουλκάνου, τον μακαριστό ηγούμενο Πανάρετο.
- Πρέπει να τοποθετηθεί ένα αντίγραφο αδελφέ Πανάρετε στο προσκυνητάρι, για να γεμίσει με τη χάρη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Θα αποσύρεται το αντίγραφο με παρρησία, όταν θα έρχεται η Αρχαία Εικόνα από τη Μητρόπολη.
-Χρειαζόμαστε την ευλογία του αρχιερέως για να τοποθετηθεί στο προσκυνητάρι αντίγραφο της εικόνας, εξήγησε ο ηγούμενος.
-Θα ενημερώσω τον Δεσπότη, απάντησε ο παπα - Στάθης.
-Κι εσύ Σταθάκη, θέλεις να ασχοληθείς με την αρχαία εικόνα; Δεν πρόκειται να σου δώσω κανένα σχέδιο! Τον κατακεραύνωσε ο Δεσπότης.
Η Παναγία όμως επέμενε και ο εσωτερικός πόθος του παπα - Στάθη δεν μπορούσε να καταλαγιάσει. Διαρκώς άκουγε εντός του , “να μην είναι άδειο το προσκυνητάρι μου”.
Αφού μοιράστηκε την επιθυμία της Θεοτόκου με το ποίμνιο του στην Εύα και τον βοήθησαν οικονομικά , ταυτόχρονα βρέθηκε κι ένα slide με την αγία εικόνα, κατόρθωσε να δώσει παραγγελία στον Αγιογράφο Βοριά στην Αθήνα να ετοιμάσει ένα πιστό αντίγραφο. Όταν αντίκρισε το αντίγραφο της αγιογραφίας της εικόνας ο πατήρ Ευστάθιος δάκρυσε, γιατί είχε μεγάλη επιτυχία. Ήταν Μάϊος μήνας, όταν ολοκληρώθηκε η εικόνα από τον τεχνίτη Ζούβελο, ο οποίος είχε το εργαστήριο του κοντά στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Στο πίσω μεταλλικό μέρος της εικόνας δεν τίμησε τον εαυτό του ο παπα -Στάθης, αλλά τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας και ζήτησε να χαραχτεί το ακόλουθο:
“Εγένετο επί αρχιερατούντος Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου Θέμελη.
Γεμάτος χαρά ο πατήρ Ευστάθιος, κατέβασε το αντίγραφο της εικόνας στη Μητρόπολη Μεσσηνίας για να το ευλογήσει ο Δεσπότης και να αφιερωθεί στην Ιερά Μονή Βουλκάνου.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης ήταν αρνητικός.
-Δεν το δέχομαι και δεν το ευλογώ. Δεν πρόκειται να βασιστώ στον εγωισμό σου για να το δεχτώ στο Μοναστήρι, του απάντησε.
Ο πατήρ Ευστάθιος, αφού έδειξε την εγχάρακτη επιγραφή στο πίσω μέρος της εικόνας και διαβεβαίωσε τον Μητροπολίτη ότι δεν είχε καμία σχέση η συγκεκριμένη πρωτοβουλία του με την προσωπική του προβολή, αλλά επρόκειτο για την εκπλήρωση της επιθυμίας της ίδιας της Θεοτόκου, για να μην είναι άδειο το προσκυνητάρι της, εκείνος παρέμεινε αμετάπειστος.
-Μόνο μία φορά τον χρόνο θα βλέπουν την Αρχαία Εικόνα, η οποία θα καταφθάνει από την Μητρόπολη στο Καθολικό , (στην Παλιά Μονή) του απάντησε , και εφ΄ όσον η εικόνα είναι σε καλή κατάσταση για να πραγματοποιηθεί το εορταστικό πρόγραμμα της λιτανείας και το ιερό προσκύνημα.
Αυτό το συναίσθημα ήταν πρωτάκουστο για την αγνή ψυχή του πατρός Ευσταθίου, ο οποίος ατένιζε την Ιθώμη και αισθανόταν ότι εκεί κατοικοεδρεύει η Παναγιά, η Προστασία και Αγία Μητέρα των Χριστιανών της Μεσσηνίας.
-Η Μεσσηνία , από τον 8ο αιώνα, προσκυνάει την Παναγιά της και κανένας δεν θα της στερήσει αυτό το άγιο προσκύνημα είπε με δυνατούς κραδασμούς μέσα από την καρδιά του ο τίμιος ιερέας , προσεγγίζοντας έναν άγιο πνευματικό και εξομολογήθηκε μετά δακρύων.
-Τέκνον μου, τον καθησύχασε ο άγιος γέροντας, η Παναγία Βουλκανιώτισσα θαυματουργεί στις δώδεκα τα μεσάνυχτα! Αυτό εντυπώθηκε στη μνήμη του παπα -Στάθη.
Κράτησε την εικόνα που κατασκεύασε στο σπίτι του, τη θύμιαζε και την ευλογούσε, ψάλλοντας τις Παρακλήσεις προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
-Παναγία, μητέρα μου , της έλεγε μετά δακρύων, θα σε ανεβάζω στο Καθολικό στην Ιθώμη , θα σε πηγαίνω στη Μεσσήνη και θα σε γυρίζω με τα πόδια, κάθε χρόνο.
Ανήμερα της Παναγίας εκείνη τη χρονιά, έβαλε την εικόνα στο βελούδινο σακουλάκι της και ακολούθησε το αρχαίο μονοπάτι για ν΄ ανέβει στο Καθολικό, στην κορυφή της Ιθώμης. Κάποιες αδελφές, από την Μονή Καλογραιών στην Καλαμάτα, τον ακολούθησαν στη διαδρομή. Μόλις έφτασαν , χωρίς να το αντιληφθεί κανένας , και με εσωτερική καθοδήγηση που έλαβε ο πατήρ Ευστάθιος, τοποθέτησε την εικόνα του κάτω από τα άγια καλύμματα, επάνω στο Ιερό Θυσιαστήριο.
Εν τω μεταξύ, η αρχαία εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης ήταν ήδη εκεί και την προσκύνησε με κατάνυξη ψυχής, ζητώντας να κάνει το θαύμα Της.
Ο πατήρ Νεόφυτος παρευρισκόταν στο Καθολικό. Μαζί τους ήταν κι ένα μικρό αγόρι με θείο χάρισμα, ο Νικολάκης, ο οποίος εκάρη μοναχός μεγαλώνοντας , και χειροτονήθηκε στη συνέχεια αρχιμανδρίτης.
Ο Κύριος, που τα πάντα ορά , κατέλαβε την ομιλία του Νικολάκη και άθελά του το παιδί, χωρίς λόγο και αιτία, φώναξε δυνατά:
-Λείπει ο λαιμός της Παναγίας, λείπει ο λαιμός της Παναγίας!
Όλοι κατατρόμαξαν, η ώρα ήταν 12:02 μεσάνυχτα, και έτρεξαν μαζί με τις αδελφές μοναχές να δουν τι συμβαίνει στην Αγία Εικόνα. Είχε αποκολληθεί κάτω από το χρυσό μέρος η κηρομαστίχη ,από το σαγόνι μέχρι τη βάση του λαιμού της Παναγίας, λες και κάποιος έσκαψε με αιχμηρό αντικείμενο!
-Να αποσυρθεί αμέσως η Αρχαία Εικόνα από το προσκυνητάρι, είπαν όλοι οι παρευρισκόμενοι ιερωμένοι, και μία αδελφή δίπλωσε το κομμάτι της κηρομαστίχης που αφαιρέθηκε, και το τοποθέτησε πάνω στην Αγία Τράπεζα.
Ο πατήρ Νεόφυτος ενημέρωσε τους αδελφούς και ιερείς ότι αποκολλήθηκε η κηρομαστίχη από τη ζέστη. Τοποθέτησαν την αρχαία εικόνα της Παναγίας Βουλκανιωτίσσης στο σακουλάκι της, μαζί με το κομμάτι που αποκολλήθηκε, ειδοποίησαν τον Δεσπότη που ήταν στο κάτω Μοναστήρι και αναζήτησαν μία εικόνα προσκυνήματος για τους χιλιάδες πιστούς, οι οποίοι είχαν ήδη καταφθάσει πεζοπορώντας.
-Χρειαζόμαστε εικόνα επειγόντως για το προσκυνητάρι, είπε αγχωμένος ο πατήρ Νεόφυτος στον παπα - Στάθη.
-Φόρεσε το επιτραχήλιον σου , του απάντησε, και θα σου πω.
Υπάρχει εικόνα τού εξήγησε, και του φανέρωσε το αντίγραφο κάτω από το κάλυμμα της Αγίας Τραπέζης.
Η Θεία Λειτουργία, χωρίς ο κόσμος να το αντιληφθεί , έγινε με το αντίγραφο της εικόνας του παπα -Στάθη, γιατί έτσι επέλεξε εκείνη τη χρονιά η Θεοτόκος! Από το κάτω Μοναστήρι, ειδοποίησαν τον πατέρα Ευστάθιο να παραμείνει μετά τον εορτασμό, γιατί τον ζήτησε και θέλει να του μιλήσει ο Δεσπότης. Ο μακαριστός Μητροπολίτης ήταν στο ηγουμενείο. Προσκύνησε και ευλόγησε την εικόνα του παπα -Στάθη, και έκτοτε παρέμεινε στο προσκυνητάρι της Παναγιάς, για να φωτίζει και να θεραπεύει τα πλήθη , κατά τη διάρκεια όλου του έτους.
Οι σημερινοί νέοι μοναχοί, δεν έχουν πλέον στην Ιερά Μονή Βουλκάνου την συγκεκριμένη εικόνα , έχουν κατασκευάσει ένα νέο, δικό τους αντίγραφο. Η Αρχαία Εικόνα φυλάσσεται σταθερά στη Μητρόπολη Μεσσηνίας, κι όσο για την εικόνα του πατρός Ευσταθίου , είναι άγνωστο πού φυλάσσεται, μάλλον έχει μεταφερθεί στη Μεσσήνη.
Η Παναγία, φωτίζοντας τα πρόσωπα των πιστών, έδειξε τη δύναμή Της, ως Χρυσοπλοκώτατος Πύργος , Δωδεκάτειχος Πόλις , Ηλιοστάλαχτος Θρόνος , Καθέδρα του Βασιλέως και Ακατανόητον Θαύμα.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
14/8/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου