Φωτο: lyrasi.blogspot.com
Δύο αξιόλογοι ιεροψάλτες πλαισιώνουν το αναλόγιο στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας στις ημέρες μας, εκ δεξιών ο κύριος Παναγιώτης Ι. Ζαφειρόπουλος και εξ ευωνύμων ο κύριος Γεώργιος Α. Περιβολάρης. Πολλοί και αξιόλογοι ιεροψάλτες υπηρέτησαν θεάρεστα στην Ενορία της Βαλύρας, για τους οποίους ιδιαίτερα στοιχεία για τον βίο τους δεν έχουμε, ώστε να μάθουν γι΄ αυτούς οι επόμενες γενιές. Αυτοί ήταν οι Γεώργιος Ξυδόπουλος, Γεώργιος Φωτεινός, Δημήτριος Γεωργακόπουλος, Λεωνίδας Παπαδόπουλος και Ξενοφώντας Γαλανόπουλος. Θεωρήσαμε άκρως απαραίτητο να γνωρίσουμε καλύτερα τους σημερινούς μας ιεροψάλτες, αποτείνοντας φόρο τιμής στο τόσο σημαντικό για τη λειτουργία των Ιερών Ναών της Βαλύρας και για τον δικό μας εκκλησιασμό έργο τους. Για τους υπέροχους ιεροψάλτες του παρελθόντος, περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε σε σχετική ανάρτηση του έτους 2019, στην ιστοσελίδα του καθ. Ιωάννη Δ. Λύρα, στο lyrasi . blogspot.com.
Ο εκ Δεξιών Ιεροψάλτης του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας
Ο πρόσχαρος, ευγενής και βραβευμένος για το έργο του κύριος Παναγιώτης Ι. Ζαφειρόπουλος, γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου το έτος 1936, στο όμορφο χωριό, στη Σπερχογεία, 8 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την Καλαμάτα, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Γιος ιεροψάλτου ο ίδιος, από την παιδική ηλικία, υπηρετούσε εντός του Αγίου Βήματος, του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Σπερχογεία και παρακολουθούσε ανελλιπώς στο ψαλτήριο. Του άρεσαν πολύ τα Βυζαντινά ακούσματα, στα οποία τον μύησε ο αγαπημένος και έμπειρος πατέρας του Ιωάννης. Στα 21 χρόνια του, το έτος 1967, μετά τη στρατιωτική θητεία του, μελέτησε συστηματικά την κλίμακα. Σημαντικός σταθμός στη ζωή του ήταν ο μουσικός Παντελής Παπαθανασίου, με καταγωγή από τα Γιάννενα, ο οποίος τον βοήθησε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του και να βελτιώσει στο μέγιστο βαθμό τις ικανότητές και δεξιότητές του στην ψαλτική. Το έτος 1968 εντάχθηκε ως ιεροψάλτης στην Ενορία της Μικρομάνης, ενώ παράλληλα συνέχισε τα μαθήματα, όσον αφορούσε τη Θεία Λειτουργία, και υπηρέτησε στο ψαλτήριο πιστά και σταθερά. Τα Χριστούγεννα του έτους 1972 και έως το έτος 1976 ανέλαβε επίσημα ως ιεροψάλτης στην Ενορία της Αγίας Τριάδος. Στη συνέχεια χρημάτισε ιεροψάλτης στη γενέτειρά του, στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, για 12 συνεχή έτη.
Τα επόμενα 5 χρόνια υπηρέτησε στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στον Αντικάλαμο, ενώ στη συνέχεια προσλήφθηκε στη Βαλύρα από τον πατέρα Ιωάννη Φωτεινό, το έτος 2014. Από τον Ιούνιο έως και τον Ιούλιο του 2014 έψαλαν μαζί με τον προκάτοχό του στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, ενώ τον Αύγουστο ανέλαβε ο ίδιος επίσημα και μόνιμα ως ιεροψάλτης στην Ενορία της Βαλύρας.
Το έτος 2015, ο Σύλλογος Ιεροψαλτών Μεσσηνίας με την επωνυμία “Κορώνης” - ο σύλλογος φέρει το όνομα του κορυφαίου ιεροψάλτου Κορώνη- βράβευσε τον κύριο Παναγιώτη Ι. Ζαφειρόπουλο , για την περισσότερο από 40 χρόνια προσφορά του, υπηρετώντας πιστά στους ιερούς ναούς της Μεσσηνίας. Η βράβευση έλαβε χώρο στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας.
Ο κύριος Παναγιώτης Ι. Ζαφειρόπουλος ζει με την σύζυγό του Αθανασία μόνιμα στη Σπερχογεία, που απέχει 20 λεπτά από τη Βαλύρα, με το αυτοκίνητο. Είναι ένας πανευτυχής σύζυγος, πατέρας, και παππούς, έχει έναν γιο και μία κόρη, δύο εγγόνια από την κόρη του και τέσσερα δισέγγονα.
Εύχεται ολόψυχα τα νέα παιδιά στη Βαλύρα να προσέλθουν στο αναλόγιο, να το πλαισιώσουν με ευθύνη, να αγαπήσουν την ψαλτική και να διδαχθούν από τις γνώσεις και τις εμπειρίες της προηγούμενης γενιάς, με τις ευλογίες του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, της Υπερευλογημένης Θεοτόκου και του Αγίου Αθανασίου, του Πολιούχου της Βαλύρας
Ο εξ Eυωνύμων Iεροψάλτης του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου Βαλύρας
Ο φιλόπατρης και λάτρης της παλιάς Βαλύρας, κύριος Γεώργιος Α. Περιβολάρης, είναι λαμπρό γέννημα και θρέμμα της. Ήλθε στη ζωή το έτος 1943 και ήταν στο ψαλτήρι από τις αρχές του Δημοτικού Σχολείου, μεγαλώνοντας με τα ακούσματα των ιεροψαλτών εκείνων των καιρών. Στην εορτή της μνήμης της Αγίας Τριάδος, το έτος 1953, όταν προσήλθε ο μακαριστός πατήρ Χρυσόστομος Δασκαλάκης, Μητροπολίτης Μεσσηνίας, στη Βαλύρα, συνάντησε τον μικρό Γιώργο στην παλιά ξύλινη γέφυρα του χωριού. Το παιδί ασπάστηκε εκείνο το δυσθεώρητο ύψος του φωτισμένου Μητροπολίτου , καθώς ο Θείος Νους τού αλησμόνητου Πατρός συνέλαβε τα χαρίσματα του ανήλικου Γεωργίου, και τον ρώτησε:
-Εσύ Γεώργιε δεν θα μας ακολουθήσεις; Δεν θα έλθεις στην εκκλησία;
-Θα έλθω απάντησε ο μικρός Γιώργος, ο οποίος εμπρός στην ωραία πύλη είπε θεάρεστα το “Πιστεύω”.
Τόσο πολύ ενθουσιάστηκε ο Άγιος Πατέρας, ώστε ανακοίνωσε στον Μακαριστό Ιερέα Δημήτριο Ξυδόπουλο:
-Αυτό το παιδί πρέπει να το στείλουμε στη Σχολή της Χάλκης!
Όμως οι ανάγκες επιβίωσης αλλού οδήγησαν τον νεαρό Γεώργιο Α. Περιβολάρη. Υπηρέτησε για τρία έτη στην αεροπορία, ενώ στη συνέχεια ανέλαβε θέση ως δημόσιος υπάλληλος στα γραφεία της διοίκησης, στον Εθνικό Κήπο στην Αθήνα, που είναι πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Παράλληλα ολοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές σπουδές του στη Βιομηχανική Σχολή, παντρεύτηκε και απέκτησε έναν υπέροχο γιο, τον ΄Αγγελο, ο οποίος φέρει το όνομα του Βαλυραίου παππού του και ζει στην Αθήνα. Διαζεύχθηκε το έτος 1980, και η πρώην σύζυγός του δεν είναι πλέον στη ζωή. Από το 1990 και μετά παραιτήθηκε από την εργασία του και ίδρυσε με φίλους του μία χρηματιστηριακή εταιρία, την οποία μεταβίβασε στη συνέχεια σε άλλον. Επίσης, εργάστηκε ως εκπρόσωπος στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Το έτος 2010, και μετά από μεγάλο αγώνα, κατόρθωσε να συνταξιοδοτηθεί και να επιστρέψει στη γενέτειρά του Βαλύρα. Όλα αυτά τα έτη έψαλλε περιστασιακά και κατ΄ ιδίαν, χωρίς να πλαισιώνει κάποιο αναλόγιο, παράλληλα παρακολουθούσε τακτικά την πορεία του Μακαριωτάτου Πατρός Χριστοδούλου, Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Τρία χρόνια πριν ανέλθει στους ουρανούς ο Μακαριώτατος, συναντήθηκαν στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη, στην Αθήνα, στην εορτή της μνήμης του Αγίου, κατά την ημέρα που ο κύριος Γεώργιος Α. Περιβολάρης είχε την ονομαστική του εορτή. Συνομίλησε με τον Μακαριώτατο και του είπε ότι κατάγεται από τη Βαλύρα, από τη γενέτειρα του Σεβασμιωτάτου Πατρός Ευσταθίου, Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρτης.
Πολύ χάρηκε ο αλησμόνητος Άγιος Πατέρας, ακούγοντας το όνομα του Πατρός Ευσταθίου, και αναφώνησε:
-Εξαιρετικό Τέκνο της Εκκλησίας μας!
Όταν επέστρεψε ο κύριος Περιβολάρης στη Βαλύρα, ελεύθερος πλέον από τα δεσμά της οικογένειας και της εργασίας, θυμήθηκε την παλιά και αγαπημένη του τέχνη και θέλησε η ψυχή του να πλαισιώσει το αναλόγιο. Εξ ευωνύμων έψαλλε εκείνη την εποχή ο κύριος Σταύρος Σκρεπετός από τον Μελιγαλά, θεολόγος και παπαδοπαίδι, ο οποίος υπηρέτησε στη Βαλύρα κατά τα έτη 2011-2014. Στη συνέχεια, ο κύριος Σκρεπετός, με προτροπή ενός Αρχιμανδρίτη, ανέλαβε έργο ιεροψάλτου σε Ιερό Ναό στη Μεγαλόπολη. Ο κύριος Σκρεπετός ευχαρίστως δέχτηκε τον κύριο Περιβολάρη στο αναλόγιο και για τρία συνεχή έτη τον βοήθησε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Με την πάροδο των ετών έγινε αποδεκτός για τις ψαλτικές του ικανότητες στη μικρή κοινωνία της Βαλύρας. Οξυδερκής και ανήσυχο πνεύμα ο ίδιος, γηράσκει αεί διδασκόμενος. Παρακολουθεί μαθήματα μέσω του διαδικτύου, έχει μπει σε πολλές ιστοσελίδες που παρουσιάζουν έργα και εκτελέσεις κορυφαίων διδασκάλων της ψαλτικής, και ασχολείται καθημερινά και σε αποκλειστική βάση με τα δύσκολα ακούσματα, υποβάλλοντας τον εαυτό του σε συστηματική πρακτική. Αν δεν ψάλλεις 40 φορές το ίδιο κομμάτι δεν υπάρχει περίπτωση να το εμπεδώσεις, υποστηρίζει ο ίδιος. Δεν τον συγκινεί το καφενείο, ο καφές, το τάβλι, η πρέφα και η συζήτηση περί ανέμων και υδάτων, έτσι για να περνά ο χρόνος. Θλίβεται βλέποντας την εγκατάλειψη της όμορφης γης του χωριού, τους μπαξέδες ακαλλιέργητους και τα καλάμια θεριακωμένα στο ποτάμι. Θυμάται εκείνα τα όμορφα χρόνια της φτώχειας, αλλά και του νερού της Δέσης του ποταμού της Μαυροζούμενας, το αυλάκι και τους μύλους που άλεθαν το σιτάρι , το καλαμπόκι, και το κριθάρι, τα καρποφόρα δένδρα, τις σταφίδες, τα αμπέλια, και ό,τι άλλο τα ευλογημένα χέρια των παππούδων και γιαγιάδων μας φύτευαν. Στέκει στο αναλόγιο αγέρωχος και επικαλείται τις πρεσβείες της Θεοτόκου για να τον κρατά ακμαίο, επιτελώντας ανιδιοτελώς το τόσο σημαντικό έργο του.
Στη Βαλύρα υπάρχουν άξιοι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν υπερβεί τον εαυτό τους, για το κοινό καλό. Αν κάθε Βαλυραίος επένδυε σταθερά σε μία κοινωνική δραστηριότητα, διαθέτοντας ευχάριστα τον περίσσιο χρόνο του, κανένα πρόβλημα δεν θα υπήρχε στην τοπική μας κοινωνία και οι ομορφιές του χωριού μας θα αναδεικνύονταν. Το ίδιο ισχύει και για τα μικρά παιδιά της Βαλύρας. Όσα παιδάκια είναι καλλίφωνα και τους αρέσει η Βυζαντινή μουσική, δεν θα πρέπει να απουσιάζουν τις Κυριακές από το αναλόγιο. Ο κύριος Γεώργιος Α. Περιβολάρης, ως στοργικός πατέρας και δάσκαλος, με ανοιχτές τις αγκάλες, θα δεχτεί τα παιδιά μας και θα τα καθοδηγήσει πατώντας σταθερά και κάνοντας ασφαλή βήματα.
Θερμές ευχαριστίες στον κύριο Γιώργο Π. Φειδά, επιχειρηματία, από το μακρινό Road Island των Η.Π.Α., που πρότεινε ένα αφιέρωμα για τους άξιους ιεροψάλτες της Βαλύρας μας, και στις κυρίες Μαρία Ηλιοπούλου, νεωκόρο, Βάσω και Μαρία Φ. Ηλιοπούλου, για τη διευκόλυνση της επικοινωνίας.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
28/9/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου