Μη μου πεις..... είσαι κλέφτης!

 

Τούτη η γνωριμία της Ειρήνης, φοιτήτριας ψυχολογίας και επισκέπτριας στο Καζίνο στο Λουτράκι, ένα Καλοκαίρι πριν κάποια χρόνια, στάθηκε η αφορμή για τη συγγραφή της πτυχιακής της εργασίας. Έναν πρώην διαρρήκτη και διευθυντή εταιρείας με πόρτες ασφαλείας γνώρισε, και γοητεύτηκε από τις υψηλές νοητικές του ικανότητες και την ευελιξία της σκέψης του, ως προς την επίτευξη των ιδιοτελών-προσωπικών του στόχων, ώστε άρχισε να μελετά συστηματικά την ψυχολογία των ατόμων με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, και εγκληματική συμπεριφορά.

Τέχνες κατεργάζεται ο σχιζοειδής και άρπαγας νους τού διαρρήκτη, βρίσκεται διαρκώς σε εγρήγορση, επιδιώκοντας ως αμοιβή, για τους κόπους της διεστραμμένης σκέψης του, την κλοπή της περιουσίας των άλλων, άνευ ιδιαίτερης προσπάθειας και πιθανού κινδύνου, μακριά από τις δημόσιες αρχές και το όμμα του νόμου.

Δεν διαθέτει προσωπικά κίνητρα για επένδυση σε σταθερή εργασία, δεν υπακούει ουσιαστικά σε εντολές ανωτέρων, δεν συναισθάνεται τον συνάνθρωπο, δεν είναι ευσυνείδητος, δεν έχει όρια όσον αφορά την παρορμητική συμπεριφορά του, κατ΄ εξαίρεση, για την εργασιακή του απασχόληση, αποδεκτές είναι ορισμένες θέσεις “αρχηγού”, χωρίς σταθερό ωράριο εργασίας, με υψηλές αποδοχές, και δυνατότητα εξέλιξης των “παράνομων ταλέντων” του. Σπάνια είναι η περίπτωση του πρώην διαρρήκτη που συνάντησε στο Καζίνο, η νεαρή φοιτήτρια ψυχολογίας, αφού δύσκολα δύναται, ένας τέτοιος άνθρωπος, να ενταχθεί σταθερά στο κοινωνικό σύνολο!

-Εμένα με έχουν κλέψει τέσσερις φορές, μοιράστηκε μαζί του, προκαλώντας τον σε συζήτηση . Μία όταν πήγα στην Εθνική Βιβλιοθήκη στην Αθήνα να φωτοτυπήσω την ασπίδα του Αχιλλέα, και πολύ χάρηκα όταν τελικά τα κατάφερα. Στο μετρό δεν θυμάμαι πώς κρατούσα την τσάντα μου ... παρατηρούσα εκστατική τις λεπτομέρειες στην γκραβούρα με την ασπίδα, όλη την ώρα. Τη δεύτερη φορά, πήγαινα να καταθέσω 100 ευρώ στην τράπεζα. Κρατούσα μία εντυπωσιακή φούξια τσαντούλα, δώρο από την καλύτερη φίλη μου...την είχα περάσει στον αριστερό μου ώμο. Ξαφνικά, ένας μεσήλικας με πλησίασε επάνω σε μηχανή, λίγο έξω από την τράπεζα, και σχεδόν με έσυρε κάτω, τραβώντας την τσάντα μου...ήταν αδύνατον να προβάλω αντίσταση.

-Οι έξυπνες γυναίκες, όταν κρατούν ωραίες τσάντες, φροντίζουν να είναι άδειες, τα λεφτά και την ταυτότητα τα κρύβουν στον κόρφο τους και τα έγγραφα σε φθηνή, πάνινη τσάντα, στο δεξί τους χέρι, της απάντησε.

-Και το κινητό τηλέφωνο; ρώτησε εκείνη.

- Με το τελευταίο της σειράς μοντέλο κινητού κυκλοφορούν στον δρόμο.... τέτοιο που και να το δωρίζεις στον άλλο να μην το δέχεται... το ακριβό κινητό το κρύβουν επιμελώς σε εσωτερική τσέπη.

-Και στο σπίτι, που μένω  με τη συμφοιτήτριά μου, μάς έκλεψαν...σήκωσαν τους φορητούς υπολογιστές μας και μάς πήραν ό,τι κοσμήματα είχαμε....

-Τα κοσμήματα είναι δημόσιο σκάνδαλο.... προκαλούν πολύ. Μήπως μένετε σε ισόγειο διαμέρισμα;

- Πώς το κατάλαβες;

-Οι περισσότερες κλοπές γίνονται από τις μπαλκονόπορτες, να πάρετε σκύλο, απάντησε χαμογελαστά εκείνος.

-Και ποιος μπορεί να μάς έκλεψε;

-Όποιος πέρασε απέξω και είδε από τις κουρτίνες σας ότι το σπίτι εσωτερικά αξίζει να διαρρηχτεί..διαθέτει ελκυστικά αντικείμενα, εκτός και σας παρακολουθούν συστηματικά....έχουν πληροφορίες κάποιοι για εσάς.

-Ποια είναι ελκυστικά αντικείμενα για έναν κλέφτη;

Ό,τι ελαφρύ και πολύ ακριβό.... οι κλέφτες θέλουν να έχουν άνεση στις κινήσεις τους...παράλληλα οι περισσότεροι διαθέτουν γνώσεις παλαιοπώλη και μεταπωλητή...γνωρίζουν καλά τι κινείται στην αγορά. Δεν θα ασχοληθούν για παράδειγμα με τα βιβλία σας...θα αρπάξουν εκείνο που θα τους δώσει το μεγαλύτερο κέρδος και δεν θα τους εμποδίσει να εξαφανιστούν αστραπιαία.

-Τι άλλο πρέπει να προσέχουμε;

-Να έχετε διπλές κουρτίνες ή να κατεβάζετε τα παντζούρια όταν ανάβετε τα φώτα. Να προσέχετε όταν κάνετε μπάνιο, να μην έχετε μόνο το φως του μπάνιου αναμμένο και βλέπουν οι άλλοι ότι είσαστε απασχολημένες στο λουτρό. Γιατί σε διάστημα ενός λεπτού μπορούν να μπουν μέσα και να αρπάξουν ό,τι βρουν! Τα φώτα να μην αναδεικνύουν τα πράγματα του εσωτερικού χώρου του διαμερίσματος σας στα βλέμματα των περαστικών.

Επίσης, ο ιδιοκτήτης πρέπει να βάλει σιδεριά ασφαλείας στη μπαλκονόπορτα, γιατί ήδη σας έχουν σταμπάρει! Θα περιμένουν να αγοράσετε τους νέους υπολογιστές σας για να σας κλέψουν ξανά.

-Κοίτα! Τον έχω συνέχεια μαζί μου.

-Και το λες; Θα σου τον κλέψω τώρα εγώ, της απάντησε χαμογελώντας.

-Ποια ήταν η πιο επιτυχημένη κλοπή σου;

-Στο σπίτι ενός μικρο- εφοπλιστή, που έμενε σε διαμέρισμα τρίτου ορόφου, κοντά στην οδό Ρηγίλλης, στην Αθήνα.....πριν αρκετά χρόνια!Και να φανταστείς ότι εκεί κοντά υπάρχει αστυνομικό τμήμα!

-Και πώς το οργάνωσες;

-Τον γνώρισα σε ένα μπαρ στο Κολωνάκι. Φορούσε χρυσό ρολόι..πανάκριβο, και βαρύ χρυσό σταυρό...επιμελώς κρυμμένο. Λίγο η αλυσίδα φαινόταν μέσα από το πουκάμισό του. Αυτός διακωμωδούσε τους κλέφτες, λέγοντας ότι το βράδυ, πριν πέσει να κοιμηθεί, αφήνει το πορτοφόλι του με 20 ευρώ και το χρυσό του ρολόι στο τραπεζάκι της εισόδου, με ένα σημείωμα που γράφει:

“Αγαπητέ κλέφτη, αυτά είναι τα μόνα ακριβά αντικείμενα μέσα σε αυτό το διαμέρισμα. Πάρε τα και μη με ξυπνήσεις, γιατί πάσχω από καρδιά.”

Όταν διέρρηξα το διαμέρισμά του, κοιμόταν βαθιά, φορούσα γυναικεία μάσκα και του μίλησα αυστηρά, πάγωσε ολόκληρος: “Μη βγάλεις ούτε άχνα. Κλέφτρα είμαι, του είπα, δεν θα σου κάνω κακό.....αλλά κι εσύ δεν ήσουν εντάξει...έπρεπε να είχες αφήσει στην είσοδο και τον σταυρό , για να μην σε ενοχλήσω καθόλου!”

Του έκανα μετά τρεις ημέρες παζάρια από τηλεφωνικό θάλαμο, κοντά στο γραφείο του στον Πειραιά, και τελικά χρυσοπλήρωσε τον σταυρό του και τον πήρε πίσω. Όσον αφορά το ρολόι του, βρήκα καλύτερη προσφορά και το πούλησα σε έναν παλιό ανταγωνιστή του.

-Και τώρα που έχεις τόσο υψηλή θέση εργασίας, ποιον κλέβεις; ρώτησε η Ειρήνη.

-Κλέβω λιγάκι μόνο για να ισοφαρίσω ....κατά τα άλλα νόμιμη είναι η επιχείρηση... η εφορεία, όπως η ΔΕΗ και οι τράπεζες με τα πανωτόκια, νόμιμες επιχειρήσεις είναι..... πρωτίστως το Κράτος, νόμιμη επιχείρηση είναι, μόνο που εμείς οι κλέφτες δεν τις επιλέγουμε!

-Και στην εξοχή, κατά τις καλοκαιρινές διακοπές μάς έκλεψαν.... πρόσθεσε η Ειρήνη. Είχαμε νοικιάσει ένα αγροτόσπιτο, λιγάκι απομονωμένο από το κοντινότερο χωριό....μπήκαν από το παράθυρο, όταν πήγαμε ένα απόγευμα βόλτα, και μάς άδειασαν τα πορτοφόλια....ευτυχώς δεν πήραν τις ταυτότητές μας, γιατί τις είχαμε πάρει μαζί μας.

-Σπίτι στο χωριό, χωρίς σκύλο και πινακίδα “προσοχή σκύλος” δεν νοείται. Χωρίς προστατευτικές σιδεριές σε όλα τα παράθυρα και πολύ καλά ασφαλισμένη είσοδο, παραμένει το σπίτι ανοιχτή πρόκληση για κάθε επίδοξο διαρρήκτη.

-Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε περισσότερη αστυνόμευση...τουλάχιστον αυτό ζητούν οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες.

-Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει , αλλά όχι να επιλύσει αποτελεσματικά το πρόβλημα των διαρρήξεων. Οι κλέφτες προηγούνται των αστυνομικών, ενώ οι δεύτεροι καταφθάνουν κατόπιν εορτής. Αστυνομικά δαιμόνια δεν παράγει εύκολα ο τόπος...εκτός και κάποιος μέσα του φέρει μεταλλαγμένο το γονίδιο του κλέφτη!

-Μα τι μού λες τώρα; Είναι σαν να μου λες ότι ο Θεός , που τα γνωρίζει όλα , δεν χαρίζει τάλαντα στον αστυνομικό για να κάνει σωστά τη δουλειά του και ούτε σπουδάζει και επενδύει σε πρακτική, για να δύναται να ανταπεξέλθει αποτελεσματικά στον εργασιακό του ρόλο.

-Ο Θεός, που τα γνωρίζει όλα... δεν θέλει να είναι κλέφτης ο άνθρωπος, αλλά αρνίο... ο διάβολος επιμένει να βασανίζει με πολλά τεχνάσματα το θύμα του, και να του καλλιεργεί συστηματικά “νου κλέφτη” στο άδειο του κεφάλι. Ξέρεις τι μεγάλη κατάρα είναι να κουβαλάς μέσα σου έναν αεικίνητο νου που δεν χορταίνει με τίποτα; Αν δεν κάνει παρανομία βυθίζεται σε λήθαργο...πονά το σώμα, σέρνονται τα πόδια...βιώνεις παρενέργειες.... ζητάς να κλέψεις κάτι ή να εξαπατήσεις κάποιον για να ισιώσεις...να έλθεις στα συγκαλά σου, να αισθανθείς υπεροχή ενάντια στον νόμο. Βιώνεις μεγάλο οργασμό, χτυπάει η καρδιά σου δυνατά, καθώς θαυμάζεις τα κλοπιμαία, τα νέα σου ακριβά αποκτήματα, αισθάνεσαι ότι γίνεσαι όλο και πιο πλούσιος, ή τουλάχιστον πιο άνετος στην κάλυψη των προσωρινών σου αναγκών!

-Και δεν έχεις τύψεις συνειδήσεως;

-Αυτό το έχεις θάψει από τη μέρα που γεννήθηκες! Δεν ξέρεις ότι όλα τα ωραία πράγματα είναι παράνομα; Πριν χρόνια, σε αυτό εδώ το Καζίνο, ένας καθωσπρέπει κύριος, έπαιξε στα χαρτιά και παρέδωσε σε έναν κλέφτη την ίδια του την αρραβωνιαστικιά. Για χρόνια κρατούσε τη νεαρά , υπό την απειλή του όπλου ο “ τζογαδόρος” , σε διαμέρισμα στην Αθήνα, μέχρι που εκείνη έμαθε σιγά-σιγά τα κόλπα του, διεπίστωσε τις αδυναμίες του, τον απομυθοποίησε, και τελικά τον πρόδωσε με έναν ανώτερό του...αρχηγό συμμορίας.

-Μάς έλεγε ένας παππούς με τη γυναίκα του, ότι κάποιος στο χωριό τους δίνει λεπτομερείς πληροφορίες στους κλέφτες για την οικονομική κατάσταση των κατοίκων. Στοχεύουν , παρακολουθούν και γνωρίζουν με ακρίβεια πού, πώς , πότε και με τι να χτυπήσουν. Οι άτυχοι γέροντες, είχαν μία παλιά σιδερένια πόρτα στην είσοδό τους και δεν είχαν φροντίσει να βάλουν στο έδαφος έστω έναν εσωτερικό σύρτη...η κλειδαριά ήταν προπολεμική. Έσπρωχνες λίγο και η πόρτα υποχωρούσε. Τρεις έκαναν τη διάρρηξη, μία ήταν γυναίκα. Μιλούσαν κανονικά Ελληνικά και ήταν ηλικίας 30-40 ετών...φορούσαν κουκούλες όλοι τους. Ζήτησαν χρήματα, αλλά οι παππούδες δεν είχαν τα λεφτά στο σπίτι, ευτυχώς τα είχαν καταθέσει στην τράπεζα. Τότε, τους κλείδωσαν μέσα σε ένα μικρό δωμάτιο, που για καλή τους τύχη είχε ένα μικρό μπαλκόνι ...στη συνέχεια έκαναν το σπίτι ανάστατο. Τους έκλεψαν σεντόνια καλά και κεντήματα, που τα βρήκαν μέσα σε ένα παλιό μπαούλο. Δυο ημέρες φώναζαν τους γείτονες απελπισμένοι να τους ανοίξουν, τελικά τους άκουσαν και τους ελευθέρωσαν μισολιπόθυμους....Το ψυχολογικό κόστος ήταν μεγάλο. Ο παππούς παρανόησε και γέμισε τουφέκια το συρτάρι κάτω από το κρεβάτι του....Η γιαγιά άρχισε να πονά φρικτά στο κεφάλι της. Έγινε ο βίος τους αβίωτος. Κατέφθασε η αστυνομία, έκαναν μήνυση κατά αγνώστου...όμως κανένας δεν μπόρεσε να τους παρηγορήσει, εκτός από την εικόνα της Παναγίας στο εικονοστάσι τους.

-Ας πρόσεχαν! Η αστυνομία δεν είναι ο φτερωτός Ζορό να τους φυλάει τη στέγη... υπάρχει καθημερινά πολύ μεγάλη γραφειοκρατική εργασία στα αστυνομικά τμήματα....αυτό βέβαια είναι άκρως ευνοϊκό για τους διαρρήκτες. Πρέπει να πάρουν οι πολίτες το θέμα της προστασίας του εαυτού τους και της ιδιοκτησίας τους στα χέρια τους....με νόμιμο τρόπο βέβαια. Δεν είναι απαραίτητο να οπλοφορούν! Σωστή σκέψη χρειάζεται...αλλά ποιος είναι τόσο έξυπνος για να προηγηθεί των κλεφτών;

-Του διαβόλου εννοείς! Να σε ρωτήσω, οι πόρτες ασφαλείας δεν παραβιάζονται;

-Πολλές εξ αυτών ανοίγουν πιο εύκολα από μία πόρτα με απλή κλειδαριά, με μία πιστωτική κάρτα ανοίγουν τάχιστα....γι΄ αυτό εσωτερικά αυτές οι πόρτες φέρουν σύρτη ασφαλείας. Αλλά, την είσοδο ασφαλίζεις κι ο “επισκέπτης” μπορεί να σου έλθει ουρανοκατέβατος από τη στέγη, από το διπλανό μπαλκόνι, η να του ανοίξεις εσύ, χωρίς να το καταλάβεις! Είναι να μην πέσεις στην περίπτωση... Χρειάζεται να έχεις τεταμένη την προσοχή και να είσαι προετοιμασμένος για μία πιθανή εισβολή στον χώρο σου.

-Έχεις ταξιδέψει καθόλου εκτός Ελλάδας;

-Πήγα ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στο Πουέρτο Ρίκο, στη Νότια Αμερική, και παρατήρησα ότι δεν υπήρχε σπίτι χωρίς γερές εξωτερικές σιδεριές σε πόρτες και παράθυρα, σε ολόκληρο το νησί. Οι κάτοικοι είχαν τα μάτια δεκατέσσερα! Καμιά αστυνομία παγκοσμίως, στις προηγμένες χώρες, δεν έχει πατάξει τις κλοπές και τα εγκλήματα....και οι Έλληνες δεν αξιοποιούν τις συμπεριφορές των κλεφτών...αντιγράφουν αποτυχημένα δυτικά πρότυπα αστυνόμευσης....

-Μήπως είσαι λιγάκι άδικος; Η αστυνομία δεν μελετά τις κινήσεις των κλεφτών, και τη συμπεριφορά των εγκληματιών;

-Αυτό που μελετά είναι ένα ψήγμα... δεν γνωρίζουν τα σχολιαρόπαιδα τι σημαίνει κλέφτης.

-Μόλις σε κατέγραψα! του  απάντησε χαμογελώντας.

-Συνεργάζεσαι με την αστυνομία;

-Ποιος ξέρει...μπορεί!

-Χάρηκα που σε γνώρισα Ειρήνη...αδειούχος αστυνομικός είμαι στο τάδε Τμήμα στην Αθήνα, της είπε, και της έδειξε επισήμως την κονκάρδα του.

-Και τι συμπέρανες για εμένα;

-Είσαι ειλικρινής, μελετηρή, ενδιαφέρεσαι για τον άνθρωπο και την επιστήμη σου και αναγνωρίζεις τον αγώνα της Ελληνικής Αστυνομίας. Μικρή είσαι ακόμη...δεν έχεις μπροστά σου το Μάστερ και το Διδακτορικό;

-Πες μου τώρα εσύ, τι κατάλαβες για μένα;

- Δεν κατάλαβα....

-Τελικά.... να σου πω;

-Μη μου πεις.... είσαι κλέφτης!  αποκρίθηκε διαισθητικά, και αποχωρώντας διακριτικά άλλαξε ραγδαία το σκηνικό.....

Κάθε προστασία στα θύματα των κλοπών και στις περιουσίες τους, στη γενέτειρά μας Βαλύρα.

Ο Θεός μεθ΄ημών

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

7/4/2024

-