Αν θέλει ο επισκέπτης να γνωρίσει την παλιά αίγλη της Βαλύρας, βασική προϋπόθεση είναι να επισκεφθεί το κοιμητήριο της, που στολίζει ο μέγας προστάτης των κεκοιμημένων μας, ο Άγιος Γεώργιος, και αντικριστά ο Άγιος Νεκτάριος, στην είσοδο του ιερού ναού. Μοναδικές φωτογραφίες, επί των λευκών μαρμάρων, αρθρώνουν λόγο στον χρόνο, και ξετυλίγουν η καθεμιά τη μοναδική ιστορία της ζωής της και της αγαπημένης της οικογένειας.
Η ειρηνική φυγή της αείμνηστης γιαγιάς Ευγενίας Γρίβα Κοντοπούλου, σε ηλικία 91 ετών, στάθηκε η αφορμή για την αντάμωση συγγενών, παιδικών φίλων, και καλών γειτόνων στη Βαλύρα μας. Μια ζεστή αγκαλιά τύλιξε τους πενθούντες, και καταλάγιασε τον αβάσταχτο πόνο τους. Αυτή ήταν ανέκαθεν η όμορφη γενέτειρά μας, πιστή στα ήθη και έθιμα του τόπου μας , με ακλόνητη θεοσέβεια , θαυμαστή συμπόρευση, και κοινωνική υποστήριξη. Τον δίσκο του τριήμερου και εννιάμερου μνημοσύνου δεν τον ετοίμασε το γραφείο κηδειών, αλλά τον στόλισε περίτεχνα η ίδια η καρδιά μας, με πόρτες ανοιχτές στη Μπιζανιώτικη γειτονιά .
Η κα Μαρία Ηλιοπούλου έφερε τα ρόδια και η κα Μαρία Χρηστάκη σακούλες για το μνημόσυνο, όσο για την κα Ελένη Αδαμοπούλου, πρότεινε τη μίξη των υλικών.
Το ίδιο συνέβη και στο Κοιμητήριο. Οι γυναίκες που παρίσταντο, συντονισμένες φρόντισαν να περιποιηθούν όλους τους παρόντες, ανάμεσά τους και τον πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας Βαλύρας, κο Δημήτρη Τσιλίκα. Ο δημοφιλής αθλητικογράφος της Βαλύρας και καλός μας γείτονας, κος Χρήστος Παπαγεωργίου, ήταν παρών και άκρως υποστηρικτικός. Δύο πολύ καλές δασκάλες, άριστες στην παρασκευή των κολλύβων, η κα Χρύσα Λάγιου και η κα Ελένη Αδαμοπούλου, δοκίμασαν και από τα δικά μας κόλλυβα ευχαρίστως και δεν απογοητεύθηκαν!
Ο σεπτός ιερέας της Βαλύρας κ. Ιωάννης Φωτεινός
κα Κική Τσαγκάρη
Εκείνη που θα μείνει αλησμόνητη, είναι η παρουσία της αρχόντισσας της Βαλύρας, της θείας μας Πότας Γρίβα-Ανδρινοπούλου, αδελφής της εκλιπούσης μητέρας μας Ευγενίας. Ξαπόστασε στα μνήματα και αναλογίστηκε, ότι είναι πλέον η μόνη, από την παλιά γενιά, που επέμεινε από την πολυπληθή Γριβαίικη οικογένεια. Παρηγοριά της είναι η δραστήρια κόρη της Ιωάννα και τα δύο όμορφα εγγόνια της, που ζουν στην Ζυρίχη, και την επισκέπτονται τακτικά.
Η κα Σούλα Μπατάλια ήταν ανάμεσά μας , είναι το δεξί χέρι της θείας Πότας Γρίβα , είναι ο άνθρωπος που δίνει φτερά στα καταπονημένα πόδια της και στο τραυματισμένο συναίσθημά της, αφού σε λιγότερο από δύο χρόνια έχασε τον αγαπημένο της σύζυγο Κώστα Ανδρινόπουλο, τον γαμπρό της Τάσο Ιωαννίδη, και τώρα την αδελφή της Ευγενία.
Είδα σε όνειρο τον πατέρα μας, είπε η αδελφή μου Πώλα Κοντοπούλου. Το αριστερό του χέρι είχε βγει στο φως από τον τάφο και κρατούσε ένα ανθισμένο δειλινό. Αμέσως μετά την εκταφή του, τη θέση του έλαβε η αγαπημένη του σύζυγος και μητέρα μας …ενώ εκείνου τα αγιασμένα οστά την συνόδεψαν, ως ιερό προσκύνημα, στα πόδια της….πολλά δειλινά να ανθίσουν στου ηλίου το φως!
Ευχαριστούμε θερμά όσους μάς τίμησαν με την παρουσία τους τόσο στην κηδεία, όσο και στο μνημόσυνο της μητέρας μας Ευγενίας,
ιδιαιτέρως τον κ. Ιωάννη Λύρα, Βιολόγο
και Ιστοριοδίφη της Βαλύρας.
Θερμές
ευχαριστίες στην κα Βάσω Φ. Ηλιοπούλου, αγιογράφο, για το μοναδικό φωτογραφικό υλικό!
Ο Θεός μεθ΄ ημών,
Οι αδελφές Έφη, Ντίνα και Πώλα Κοντοπούλου
28-11-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου