Παναγία Υπαπαντή. Φωτό: Messinia Live
Την Υπαπαντή του Κυρίου μας τίμησε σήμερα μεγαλοπρεπώς, ως είθισται, η Καλαμάτα και η Μεσσηνία ολόκληρη. Τι σημαίνει όμως "Υπαπαντή" και τι αντίκτυπο έχει στη σημερινή οικογένεια αναλύει στη συνέχεια η φιλόλογος και θεολόγος κα Σοφία Μπεκρή.
Χρόνια Πολλά Μεσσηνία μας. Η Παναγία μας Υπαπαντή είθε να μεσιτεύει για κάθε χριστιανό που με ευλάβεια τιμά τη μνήμη της.
«Δεῦτε, οὖν, καὶ ἡμεῖς Χριστῷ συναντηθῶμεν…», μᾶς προτρέπει ὁ θεῖος ὑμνογράφος σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τροπάρια τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς. Καὶ ὄχι μόνον «συναντηθῶμεν», ἀλλὰ καί «δεξώμεθα αὐτόν, οὗ τὸ σωτήριον ὁ Συμεὼν ἑώρακεν.»
Ὑπάρχει, ἄραγε, ὡραιότερη προτροπὴ ἀπὸ αὐτήν, ἀγαπητοί μου; Ὄχι μόνον νὰ συναντηθοῦμε μὲ τὸν Κύριο, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν δεχθοῦμε, νὰ δεχθοῦμε δηλαδή «τὸ σωτήριον», τὴν σωτηρία μας, ποὺ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Νὰ δεχθοῦμε Αὐτὸν ποὺ εἶδε μὲ τὰ μάτια του καὶ δέχθηκε στὶς ἀγκάλες του ὁ θεοδόχος Συμεών, γιὰ νὰ τὸν εὐλογήσῃ καὶ νὰ εὐλογηθῆ ἀπὸ Ἐκεῖνον, «ὡς ἔπρεπε», σύμφωνα μὲ τὸ ὑπέροχο Κοντάκιο.
Στὸ παρὸν ἄρθρο, θὰ ἑστιάσωμε κυρίως στὴν εὐεργετικὴ ἀποδοχὴ τοῦ σωτηρίου αὐτοῦ μηνύματος. Ἐὰν διαβάσωμε τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς ἡμέρας καὶ ῥίξωμε μιὰ κάπως προσεκτικώτερη ματιὰ στὴν εἰκόνα τῆς Ὑπαπαντῆς, θὰ δοῦμε ὅτι ὁ Χριστὸς ὁδηγεῖται στὸν οἶκο τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν οἰκογένειά του, τὴν μητέρα Του, τὴν Παρθένο Μαρία, καὶ τὸν προστάτη της, τὸν Ἰωσήφ. Ἐκεῖνοι, πιστοὶ στόν «νόμο τοῦ Μωϋσέως» καὶ στόν «νόμο τοῦ Κυρίου», ἐπιτελοῦν ὅλα τὰ σχετικὰ μὲ τὸν σαραντισμὸ τοῦ βρέφους καὶ τὴν ἀπόδοση τῶν καθιερωμένων προσφορῶν (Λουκ., β’ 22-24).
Ὁ Συμεών, ἀπὸ τὴν πλευρά του, ποὺ συμβολίζει τόν «παλαιὸ νόμο», ὑποδέχεται στὴν ἀγκαλιά του τόν «νέον νόμο», τὸν Χριστό, εὐλογεῖ Ἐκεῖνον καὶ τοὺς γονεῖς Του καὶ εὐλογεῖται, ὅπως εἴπαμε, μὲ τὴν σειρά του ἀπὸ τὸν Χριστό («καὶ χεῖρας τοῦ Συμεὼν εὐλογήσας, ὡς ἔπρεπε»).
Ὅλοι εἶναι εὐεργετημένοι ἀπὸ τὴν εὐλογημένη αὐτὴν συνάντηση. Οἱ γονεῖς τοῦ Κυρίου θαυμάζουν «ἐπὶ τοῖς λαλουμένοις περὶ αὐτοῦ», γιὰ τὴν προφητεία δηλαδὴ τοῦ Συμεὼν περὶ τοῦ Κυρίου, ὅτι θὰ εἶναι «φῶς εἰς ἀποκάλυψιν λαῶν καὶ δόξα λαοῦ του Ἰσραήλ». Ἡ Παναγία εἰδικὰ προβληματίζεται σίγουρα γιὰ τὴν προφητεία περὶ αὐτῆς ὅτι «ῥομφαία διελεύσεται» τὴν καρδία της, τὸ δὲ παιδίον Ἰησοῦς, ἀφοῦ τελέστηκαν «ἅπαντα κατὰ τὸν νόμον Κυρίου», καὶ ἡ οἰκογένεια ἐπέστρεψε στὴν Ναζαρέτ, «ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ’ αὐτό.» (Λουκ., β’ 30-40).
Ὅσο γιὰ τοὺς γηραιοὺς προφῆτες, Συμεὼν καὶ Ἄννα, ποὺ προσέμεναν μὲ λαχτάρα τὸν Κύριο, ἀνταμείβονται ἀπὸ τὸν Ἴδιο, μὲ τὸ νὰ Τὸν ἀντικρύζουν μὲ τὰ μάτια των μόνοι ἐκεῖνοι ἀπ’ ὅλους ὅσοι προφήτευσαν γι᾽ αὐτόν– μὲ ἐξαίρεση τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο. Ἡ προφῆτις, μάλιστα, Ἄννα, ἐνθουσιασμένη ἀπὸ τὴν συνάντηση μαζί Του, τὸν κήρυξε ἀμέσως, ὡς ἄλλος Πρόδρομος, «πᾶσι τοῖς προσδεχομένοις λύτρωσιν ἐν Ἱερουσαλήμ.» (Λουκ., β’ 38).
Ἡ παλαιά, λοιπόν, γενιά, ὅπως εἰκονίζεται στὸ πρόσωπο τῶν προφητῶν, Συμεῶνος καὶ Ἄννης, ἔχοντας ἐκπληρώσει τὸν σκοπό της νὰ δῆ τὸν Κύριο, παραδίδει τὰ σκῆπτρα στὴν νέα γενιά. Οἱ νέοι, οἱ πιστοὶ γονεῖς τοῦ Ἰησοῦ, παίρνοντας τὴν εὐλογία ἀπὸ τὸν οἶκο τοῦ Θεοῦ, θὰ συνεχίσουν νὰ ζοῦν εὐλογημένα στὸν δικό των οἶκο καὶ νὰ μεγαλώνουν τὸ παιδί των «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου τοῦ Θεοῦ», ὥστε Ἐκεῖνο νὰ προοδεύῃ μὲ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Συνεπῶς, ἐὰν ἐπιθυμοῦμε καὶ ἐμεῖς σήμερα νὰ εὐεργετηθοῦμε, δὲν ἔχομε παρὰ νὰ ἐπιδιώκωμε νά «συναντηθοῦμε» μὲ τὸν Χριστό, ὅπως ἀκριβῶς μᾶς καλεῖ νὰ κάνωμε καὶ ὁ ὑμνογράφος: «Δεῦτε, οὖν, καὶ ἡμεῖς Χριστῷ συναντηθῶμεν…».
Ὡς γονεῖς, νὰ ὁδηγοῦμε καὶ ἐμεῖς, ὅπως ἡ Μαρία καὶ ὁ Ἰωσήφ, τὰ παιδιά μας στὸν οἶκο τοῦ Θεοῦ, στὴν Ἐκκλησία, ὥστε νὰ αὐξάνωνται καὶ νὰ προοδεύουν ὄχι μόνον σωματικὰ ἀλλὰ καὶ πνευματικά. Μόνον μέσα στὴν Ἐκκλησία, τὸν οἶκο τοῦ πατρός Του, μποροῦμε νὰ συναντήσωμε τὸν Χριστὸ καὶ νὰ ἀντικρύσουν οἱ ὀφθαλμοί μας τό «σωτήριον», νὰ δοῦμε τὸ φῶς τὸ ἀληθινό.
Νά, γιατὶ ἡ Ὑπαπαντὴ εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχὴν ἑορτὴ σύνολης τῆς οἰκογενείας, ὄχι μόνον τῆς μητέρας, διότι ὅλη ἡ οἰκογένεια χρειάζεται νὰ εἰσέλθῃ στὸν οἶκο τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ εὐλογηθοῦν ὅλα της τὰ μέλη καὶ μάλιστα οἱ νεώτεροι βλαστοί, τὰ τέκνα, ὥστε νὰ λάβουν Πνεῦμα Ἅγιο καὶ νὰ βαδίζουν καὶ ἐκεῖνα, μὲ τὴν σειρά των, σύμφωνα μὲ τὸ παράδειγμα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν γονέων των.
Στὶς ἡμέρες μας, μάλιστα, ποὺ ἡ οἰκογένεια βρίσκεται ἀπροκάλυπτα στὸ στόχαστρο μὲ τὰ κάθε λογῆς σὲ βάρος της νομοθετήματα, χρειάζεται καὶ πάλι τὰ μέλη της νά «συναντηθοῦν» καὶ νὰ συνδεθοῦν μὲ τὸν Θεό, ὅπως τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Πατέρων μας, καὶ μάλιστα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ποὺ προσφάτως τιμήσαμε, τὶς Ἁγίες Μητέρες τῶν ὁποίων ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας τὴν πρώτη Κυριακὴ μετὰ ἀπὸ τὴν Ὑπαπαντή.
Ἂς σπεύσωμε καὶ ἐμεῖς νὰ ἀκολουθήσωμε αὐτὰ τὰ γνήσια πρότυπα ὀρθοδόξων πατέρων καὶ μητέρων, ποὺ προβάλλει πάντοτε ἡ Ἐκκλησία μας, καὶ ἂς οἰκοδομήσουμε καὶ τὶς δικές μας οἰκογένειες πάνω σὲ γερὰ θεμέλια. Ἔτσι, καὶ τὰ παιδιά μας, ζῶντας μέσα σὲ εὐλογημένες ἀπὸ τὸν Χριστὸ οἰκογένειες, θὰ βαδίζουν καὶ ἐκεῖνα στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν θὰ παραπαίουν ἀστήρικτα, γινόμενα βορὰ στὰ χέρια τῶν κάθε λογῆς ἐπιτηδείων.
Ἂς ἐμπιστευτοῦμε, ἐπὶ τέλους, τὴν διαχρονικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν ἁγιασμένων τέκνων της, Πατέρων καὶ Μητέρων, ποὺ μᾶς καθοδηγοῦν πάντοτε, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, σὲ συνάντηση μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ἀποδοχὴ τοῦ σωτηρίου μηνύματός Του: «Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς συναντήσωμεν τῷ Κυρίῳ καὶ δεξώμεθα τὸ σωτήριον αὐτοῦ». Ἀμήν. Γένοιτο!
Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος – θεολόγος
Ορθόδοξος Πολιτιστικός Σύλλογος "Επάλξεις"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου