Γυναίκες της αμαρτίας που αγίασαν

 

                                        Φωτό:  pemptousia gr

Επίκαιρο είναι, αυτή την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Ε΄ Κυριακής των Νηστειών, αφιερωμένης από την Εκκλησία μας στην Αγία Μαρία Αιγυπτία, το βιβλίο του Αρχιμανδρίτου Νεκταρίου Α. Ζιόμπολα, με τίτλο ¨Γυναίκες της αμαρτίας που αγίασαν”. Παρουσιάζεται ο πρότερος βίος και τη μεταστροφή της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, της Οσιομάρτυρος Ευδοκίας, της Οσίας Μαρίας Αιγυπτίας, της Αγίας Θεοδώρας της εν Αλεξανδρεία, της Αγίας Πελαγίας, της Αγίας Ταϊσίας και της Αγίας Μαρίας του Αβραμίου . Επίσης, με θεία διάκριση αποκαθίσταται η αλήθεια σχετικά με την Αγία Μαρία Μαγδαληνή και την Υμνωδό του Βυζαντίου Κασσιανή.

Το βιβλίο συνοδεύεται από την εικόνα του εξωφύλλου για να μένει στους πιστούς προς γνώση και τιμητική προσκύνηση. Ο θεόπνευστος πατήρ Νεκτάριος ασχολείται και με άλλα θεολογικής φύσεως θέματα , που αφορούν βασικές γνώσεις των πιστών. Πρόκειται περί κειμένων σχετικών με την αμαρτία, μετάνοια, εξομολόγηση και τα δάκρυα τής μετανοίας.

 Στο 590 σελίδων πνευματικά και ψυχικά ωφέλιμο βιβλίο -κυκλοφορεί από το Ορθόδοξο Ίδρυμα "ο Απόστολος Βαρνάβας" - ο πανοσιολογιώτατος κ. Νεκτάριος Α. Ζιόμπολας  μοιράζεται τα ακόλουθα  με τους αναγνώστες του:

“Δικαιολογημένη στο άκουσμα της φράσεως αυτής η απορία, το αν και πώς τούτο συνέβη. Το ότι συνέβη, είναι ζώσα πραγματικότητα, αφού αυτές οι Αγίες είναι γνωστές και επώνυμες με γνώση του βίου τους, είναι ιερά Πρόσωπα, καθιερωμένα, και εορτάζονται από την Εκκλησία. Απομένει το πώς μπόρεσαν από το ένα άκρο, δηλαδή την πληθωρική αμαρτία που χρόνια ζούσαν, να φθάσουν στο άλλο τελείως αντίθετο σημείο, στην αγιότητα του βίου. Να διανύσουν τη μεγαλύτερη σε ηθικό επίπεδο απόσταση, να διαβούν τον Ρουβίκωνα και από το ναδίρ της ρυπαρής ζωής να φθάσουν στο ζενίθ, σε ηθική τελειότητα βίου. Όντως τούτο είναι άλμα και άθλος ζωής.

Ενώ λοιπόν ζούσαν έντονα την πορνική σεξουαλική ζωή, συνέβη το όντως κάτι άλλο στη ζωή τους. Σχεδόν όλες άκουσαν για πρώτη φορά στη ζωή τους εποικοδομητικό-αφυπνιστικό λόγο Θεού, που πάντα επίκεντρό του έχει τον Θεάνθρωπο, φιλάνθρωπο Ιησού Χριστό. Διαπίστωσαν χωρίς έξωθεν βία ότι ευρίσκονται σε λάθος δρόμο, ότι η άκρως κατώτερη σαρκική ηδονή στο βάθος είναι “εις πίθον Δαναϊδων υδροφορείν”,

είναι πάθος ακόρεστον, είναι παγίδα και πλάνη που “προς στιγμήν λιπαίνει τον φάρυγγα” και οδηγεί στο πουθενά. Όντως “μητρόπολις κακών η ηδονή” τονίζει ο ιερός Χρυσόστομος, και ότι η σωφρονισμένη ζωή, η κυριαρχία των κατώτερων ορμών- εκτός του ιερού χώρου του γάμου- είναι η όντως ζωή. Το απέδειξαν όλες αυτές εμπράκτως, αφού μετά βδελυγμίας άφησαν τη σαρκική-πορνική ζωή.

Μαζί με την αφύπνιση ως από ληθάργου και τη συναίσθηση της αμαρτίας των, έκαναν χρήση της Μετανοίας. Ενήργησε πάνω τους ένα έντονο ψυχικό γεγονός , ο εσωτερικός “σεισμός” που στη γλώσσα της Εκκλησίας λέγεται ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ-ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, η οποία συνοδεύτηκε και με τα ανάλογα δάκρυα. Συνέβη και σε αυτές το μεγάλο ζητούμενο της Εκκλησίας για ένοχες ηθικά ψυχές, που είναι η μετάνοια και η οποία είναι η απάντηση στην πρώτη λέξη του Χριστού όταν εξήλθε στο δημόσιο βίο, “Μετανοείτε”.

Συνέβη το κύριο έργο της Εκκλησίας που είναι η επιστροφή του κάθε ενόχου και αμαρτωλού στην υπεύθυνη ηθική ζωή, και μάλιστα στην εκκλησιαστική μυστηριακή ζωή. Αυτή πλέον τη ζωή ισοβίως έζησαν οι πρώην αμαρτωλές αυτές γυναίκες. Την έζησαν κατά απόλυτο τρόπο , έτσι σε αυτές συνέβη το ακατανόητο λογικά ώστε να λάβουν χάρη Θεού να γίνουν ακόμη μερικές από αυτές κήρυκες του Ευαγγελίου και να λάβουν το χάρισμα της θαυματουργίας, έως να αναστήσουν και νεκρούς.

Η μετάνοια αυτών των ιερών μορφών και η ζωή που έζησαν, χαροποίησαν τον Ουράνιο κόσμο, εύρε σ΄ αυτές επαλήθευση ο λόγος του Χριστού: “Χαρά έσται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι” (Λουκ.ιε΄7).

Να τονιστεί ότι γυναίκες αμαρτωλές που μετανόησαν είναι πάμπολλες, αλλά εδώ ο λόγος για άκρως λιγοστές και ονομαστές που έφθασαν στην κορυφή της εν Χριστώ ζωής, αγίασαν. Ευρύς λόγος για παρεξηγημένες ιερές Μορφές της Εκκλησίας. Πρώτη είναι η καλλιπάρθενος μεγάλη Μυροφόρος και ισαπόστολος Μαρία η Μαγδαληνή, και η Βυζαντινή Υμνωδός Κασσιανή. Χωρίς να έχουν σχέση με την αμαρτωλή ζωή, πολλοί σήμερα από σύγχυση και ημιμάθεια αλλά και πολεμική στάση κατά της Εκκλησίας του Χριστού, τις αναφέρουν ως ένοχες και αμαρτωλές. Αυτό είναι άκρως άδικο, αν όχι βαρύτατη ασέβεια και βλασφημία. Υποχρέωση να ειπωθεί η αλήθεια γύρω από τη ζωή τους για ηθική αποκατάσταση. Ως προς τη σπίλωση του προσώπου της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής προέκυψε και ο μυθώδης “Κώδικας Ντα Βίντσι”. Ό,τι πιο έκτροπο και χυδαίο κατά της πίστεως και του Ιησού Χριστού. Οι εν λόγω Αγίες στην εικόνα αυτού του βιβλίου είναι και παραμένουν παραδείγματα Μετανοίας. Με την τέλεια αλλαγή της ζωή τους έχουν δηλώσει ότι εμπόδια για χριστιανική ζωή δεν είναι όποια αμαρτία, αλλά η αμετανοησία, η παραμονή στο κακό, αφού το “αμαρτάνειν ανθρώπινον, το εμμένειν σατανικόν”.

Είθε με θεία διάκριση να δαμάσουμε τα πάθη των αλόγιστων επιθυμιών του νου και της καρδιάς και της κοιλίας μας και με ένδυμα αναστάσιμο να εορτάσουμε το Άγιο Πάσχα.

Ο Θεός μαζί σας!

Ευθυμία Η. Κοντοπούλου

31/3/2023