Φωτο: pinterest
Στις 5 Μαϊου η εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης. Τα του βίου της Αγίας Ειρήνης είναι άκρως υπερφυσικά και αξιοθαύμαστα, με συνεχή παρουσία και εκδηλώσεις της θείας ενέργειας.
Η Αγία Ειρήνη ήταν κόρη του Λικινίου, του βασιλίσκου της Λικινίας. Γεννήθηκε στη πόλη Μαγεδών και έζησε κατά τους χρόνους του βασιλιά Κωνσταντίνου του Μεγάλου (306-337 μ.Χ.). Το όνομά της ήταν Πηνελόπη. Επειδή ήταν ωραία και υπερέβαλλε κατά το κάλλος όλες τις σύγχρονες κόρες, ο πατέρας της, ο οποίος φοβόταν γι΄ αυτή, την έκλεισε μέσα σε έναν ψηλό πύργο , που τον έκτισε γι΄ αυτό τον σκοπό. Έκλεισε μαζί της και 13 θεραπαινίδες, στο μέσον των οποίων η Ειρήνη διήγε πλούσιο βίο, έχοντας χρυσό θρόνο, τράπεζα και λυχνία. Ορίστηκε από τον πατέρα της να μείνει στον πύργο για έξι έτη και παιδαγωγός της ήταν ο γέροντας Απελλιανός (Μεγ. Συν. 1967, μην. Μάϊος, σελ. 123-128).
Μια ημέρα είδε η Αγία να εισέρχεται στον πύργο ένα περιστέρι με κλάδο ελιάς στο στόμα του, τον οποίο κλάδο άφησε επάνω στη τράπεζα. Με παρόμοιο τρόπο είδε και αετό που κρατούσε στο ράμφος του στεφάνι, πλεγμένο με άνθη, το οποίο άφησε επάνω στη τράπεζα. Έπειτα είδε έναν κόρακα, που εισήλθε από άλλο παράθυρο και κρατούσε φίδι, που το άφησε κι εκείνο πάνω στη τράπεζα. Βλέποντας αυτά η μακαρία Ειρήνη αναρωτιόταν και σκεπτόταν τι δηλώνουν.
Όταν απήλθε ο πατέρας της, ανέλαβε τη βασιλεία ο Σεδεκίας, ο οποίος ανάγκασε την Αγία να θυσιάσει στα είδωλα. Επειδή η Αγία αρνήθηκε, διέταξε και την έριξαν πρηνή μέσα σε βαθύ λάκκο που βρίσκονταν διάφορα ερπετά και δηλητηριώδεις όφεις. Η δε Αγία έμεινε εκεί δεκατέσσερες ημέρες, όμως εξήλθε αβλαβής. Στη συνέχεια της πριόνισαν τα πόδια, αλλά με την επιστασία του Αγγέλου κατέστη υγιής. Έπειτα την έδεσαν σε τροχό, που το νερό που τον κινούσε κάτω σταμάτησε και η Αγία έμεινε αβλαβής. Εξ αιτίας αυτού του θαύματος πίστεψαν στον Χριστό οκτώ χιλιάδες ψυχές. Ο βασιλιάς Σεδεκίας ξέπεσε της βασιλείας και ο γιος του Σαβώρ πολεμούσε αυτούς που τον εκθρόνισαν. Η Αγία Ειρήνη τον συνάντησε εκτός της πόλεως Μαγεδών με το στράτευμά του. Προσευχήθηκε και όλοι τυφλώθηκαν και δεν έβλεπαν πού να πάνε. Προσευχήθηκε πάλι η Αγία και δώρισε σε αυτούς με την θεία Χάρη το φως των οφθαλμών τους. Εκείνοι όμως οι αχάριστοι κάρφωσαν τις φτέρνες της και την φόρτωσαν με σάκο γεμάτο άμμο, αναγκάζοντάς την να βαδίσει σε απόσταση τριών μιλίων.
Η γη σκίστηκε και δέχτηκε μέσα δέκα χιλιάδες άπιστους και εξ αιτίας αυτού πίστεψαν στον Χριστό άλλες τριάντα χιλιάδες άνθρωποι. Ο βασιλιάς όμως παρέμεινε άπιστος. Τότε ήλθε Άγγελος Κυρίου, τον χτύπησε και τον θανάτωσε. Η Αγία έλαβε άδεια να κινείται εντός της πόλεως και να κάνει θαύματα. Πορεύθηκε στον πύργο που ήταν ο πατέρας της με τον ιερέα Τιμόθεο και κατόρθωσε με τη διδασκαλία της να προσέλθουν στην πίστη του Χριστού πέντε χιλιάδες ειδωλολάτρες. Μαζί με αυτούς πίστεψαν και τριάντα τρεις άνδρες, οι οποίοι ήταν διορισμένοι να φυλάνε τον πύργο και δέχτηκαν το Άγιο Βάπτισμα. Μετά από αυτά η Αγία πήγε στην πόλη Καλλίνικο, όπου βασιλιάς ήταν ο Νουμεριανός, συγγενής των πρώην βασιλέων. Αφού παρουσιάστηκε σε αυτόν, ομολόγησε τον Χριστό. Εκείνος την έκλεισε διαδοχικά μέσα σε τρία πυρακτωμένα χάλκινα βόδια. Το τρίτο, αν και ήταν άψυχο, παραδόξως περπάτησε και έπειτα σκίστηκε. Η Αγία βγήκε έξω αβλαβής. Εκατό χιλιάδες πίστεψαν στον Χριστό που είδαν το θαύμα. Όταν ο βασιλιάς επρόκειτο να πεθάνει, παράγγειλε στον έπαρχο να τιμωρήσει τη Μάρτυρα με διάφορα βάσανα. Ο έπαρχος έδεσε την Αγία με αλυσίδες και άναψε μεγάλη πυρά κάτω από αυτήν, αλλά κατήλθε Άγγελος Κυρίου, ο οποίος έσβησε το πυρ και τη διαφύλαξε αβλαβή. Ο έπαρχος μόλις είδε το θαύμα, πίστεψε στον Χριστό μαζί με τους οικείους του. Η φήμη της Αγίας έφθασε μέχρι στον βασιλιά Σαβώριο της Περσίας ,που ζούσε στους χρόνους του Μεγάλου Κωνσταντίνου, το έτος 330μ.Χ. Αυτός διέταξε να αποκεφαλίσουν την Αγία. Αποκεφαλίστηκε η Αγία και τέθηκε εντός τάφου, αλλά και πάλι αναστήθηκε από θείο Άγγελο, ο οποίος την μακάρισε γιατί μαρτύρησε για τον Χριστό. Επίσης, ο Άγγελος μακάρισε εκείνους που πίστεψαν στον Χριστό εξ αιτίας της Αγίας και μακαρίζει αιωνίως όσους μνημονεύουν το όνομά της και εορτάζουν την ημέρα του Μαρτυρίου της. Αφού αναστήθηκε η Αγία , εισήλθε στη πόλη η οποία καλείτο Μεσημβρία, κρατώντας στα χέρια της κλάδο ελιάς και έτσι παρουσιάστηκε στον βασιλιά, ο οποίος μόλις την είδε πίστεψε στον Χριστό και βαπτίστηκε από τον πρεσβύτερο Τιμόθεο, μαζί με πολλές χιλιάδες ανθρώπους.
Έπειτα η Αγία πήγε προς τους γονείς της. Πένθησε τον αποθανόντα πατέρα της, χαιρέτισε τη μητέρα της και αναλήφθηκε πάνω σε νεφέλη και έφθασε στην πόλη Έφεσο, όπου έμεινε για ένα χρονικό διάστημα και έκανε θαύματα, τιμώμενη σαν Απόστολος. Μετά από αυτά συνάντησε τον διδάσκαλό της Απελλιανό. Αφού η Αγία δίδαξε στην Έφεσο, παρέλαβε μαζί της έξι και τον Απελλιανό και εξήλθε από την πόλη. Αφού βρήκε φρεσκοσκαμμένο τάφο που κανένας δεν είχε ταφεί εκεί, μπήκε μέσα σε αυτόν και στον τάφο έθεσε ο Απελλιανός λίθο. Διέταξε η Αγία για τέσσερες ημέρες να μην κινήσει κανένας τον λίθο που έμελλε να θέσει ο δάσκαλός της. Μετά από δύο ημέρες πορεύθηκε στον τάφο ο Απελλιανός και τον βρήκε ανοιγμένο και άδειο. Αυτά τα αληθινά γεγονότα, στους ταπεινούς και ασθενείς λογισμούς των ανθρώπων ίσως φαίνονται απίθανα, αλλά για τον Θεό όλα είναι δυνατά.
Η αγιογράφηση της Αγίας Ειρήνης
Η Αγία Μεγαλομάρτυς Ειρήνη εικονίζεται όρθια, σε μετωπική στάση, στο συγκεκριμένο έργο του αείμνηστου αγιογράφου Φώτη Κόντογλου. Φορεί βασιλικό-αγγελικό μακρύ φόρεμα εσωτερικά, και μαφόριο λιθοποίκιλτο στην τραχηλιά και στην παρυφή εξωτερικά. Στη μέση και στους βραχίονες της είναι τυλιγμένος ο λώρος των αγγέλων, ο οποίος κατεβαίνει εμπρός της και είναι πεποικιλμένος στην παρυφή και στον κάμπο με μαργαριτάρια . Στον κάμπο του λώρου τα μαργαριτάρια είναι τοποθετημένα σε σχήμα ισοσκελούς σταυρού καθέτως. Η κόμη της Αγίας είναι βοστρυχωτή και φθάνει μέχρι τη βάση του λαιμού. Στην κεφαλή φέρει στέμμα με απαστράπτοντες πολύτιμους λίθους. Στο υψωμένο αριστερό χέρι της κρατεί μακρύ σταυρό (με διπλή κεραία) του Μαρτυρίου της , και η δεξιά χείρα της είναι υψωμένη σε σχήμα ομολογίας της πίστεως, δηλώνοντας την υπομονή και αφιέρωση της Αγίας στο θέλημα του Κυρίου. Η λεπτότητα, η γλυκύτητα και η αρχοντιά των χαρακτηριστικών του προσώπου της Αγίας δηλώνουν την αγάπη και ανιδιοτελή προσφορά της για τη φώτιση και τη σωτηρία των ανθρώπων. Η λεπτή και ψηλή μορφή αναδεικνύει το ουράνιο ύψος της Αγίας. Το πεδίο στον κάμπο χωρίζεται σε τρία επίπεδα, στο γήινο, στο υψωμένο τείχος της Ιερουσαλήμ (της γήινης πνευματικής επίγνωσης των ανθρώπων) και στο ουράνιο, δυσθεώρητο ύψος, στο οποίο εντοπίζεται η ψυχοπνευματική υπόσταση της Αγίας .
Απολυτίκιον.
Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
Ειρήνης τον άρχοντα, ιχνηλατούσα σεμνή, ειρήνης επώνυμος, δι΄επιπνοίας Θεού, εδείχθης πανεύφημε· συ γαρ του πολεμίου, τας ενέδρας φυγούσα, ήθλησας υπέρ φύσιν, ως παρθένος φρόνιμη· διο Μεγαλομάρτυς Ειρήνη, ειρήνη ημίν αίτησαι.
Μακάριοι όσοι τιμούν τη μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης.
Ο Θεός μαζί σας!
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
5/5/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου