Η Βαλύρα με ευλάβεια εορτάζει σήμερα,
1η Νοεμβρίου 2024, τον προστάτη της Όσιο Δαβίδ της Ευβοίας, και ο
σεπτός πατήρ κ. Ιωάννης Φωτεινός χοροστατεί στον Ιερό Ναό των Αγίων
Κωνσταντίνου και Ελένης που είναι επίσης αφιερωμένος στους Αγίους Νεκτάριο και
Δαβίδ Ευβοίας. Προς κοινή ωφέλεια, επιλέξαμε μία μοναδική ιστορία από τον βίο του
Οσίου Δαβίδ (βλπ. Μέγα Συναξαριστή του έτους 1950), η οποία περιγράφει τα
προβλήματα που είχε ο Άγιος με την καταπάτηση του κήπου στο
μοναστήρι του και το πνευματικό ύψος της αντιδράσεώς του στο οποίο είχε ανέλθει
, συνεργεία Θεού , ο παμμακάριστος γέροντας.
« Μοναχός τις ευλαβέστατος, Σάββας ονομαζόμενος, έχων από τους γονείς του χρήματα ικανά, ηγόρασε λαμπρόν κήπον και τον εχάρισεν εις το μοναστήριον του Αγίου Δαβίδ δια ψυχική του σωτηρίαν. Έπειτα από τριάκοντα και πέντε έτη τινές μοναχοί εκ της μονής του Αγίου Νικολάου, ονομαζομένου Γαλατάκη, Παχώμιος και Θεόληπτος, έχοντες πλησίον του κήπου αυτού μικρόν κήπον του ιδικού των μοναστηρίου, αδίκως και παραλόγως ως πλεονέκται το εξουσίαζαν.
Μαθών δε τούτο ο μακάριος Δαβίδ ουδόλως ωργίσθη, ουδόλως κατηράσθη ή ύβρισεν αυτούς δια την πλεονεξίαν των, αλλ΄μ΄όλον ότι επανειλημμένως του είχον κάμει πολλά σκάνδαλα, συγχύσεις και ζημίας, ο Άγιος εφύλαττε την αγάπην και το ρητόν του Ευαγγελίου, «αγαπάτε τους διώκοντας υμάς, και μη επιδυέτω ο ήλιος επί τω παροργισμώ του αδελφού σου». Όθεν εις καιρόν κατά τον οποίον το μοναστήριον των εκινδύνευε να αφανισθή υπό των ληστών, αυτός έκαμεν εις αυτούς ουχί ολίγην την βοήθειαν, μάλιστα τους ωκοδόμησε και φρούριον παρά τη θαλάσση και τους έκαμνε δια παντός μεγάλας ευεργεσίας, νουθετών και διδάσκων αυτούς ευαγγελικώς, ως ακριβής φύλαξ του ιερού Ευαγγελίου.
Ο δικαιοκρίτης όμως Θεός δεν παρείδε μέχρι τέλους το δίκαιον, αλλά επαίδευσε τους αδική σαντες με αρρωστίας μεγάλας δια την ψυχικήν των σωτηρίαν. Πάσχοντες δε οι διαληφθέντες ό,τε Παχώμιος και Θεόληπτος υπό νόσου βαρείας τόσον εσάπησαν αι σάρκες των και φθάνοντες εις το τέλος της ζωής των , ήλθον εις μετάνοιαν, και στέλλοντες προς τον Άγιον εζήτουν συγχώρησιν, δια τα όσα σκάνδαλα και ζημίας του επροξένησαν. Ο μεν Θεόληπτος ηξιώθη της συγχωρήσεως δια γράμματος και ευθύς εκοιμήθη, ο δε Παχώμιος κατά μίμησιν του παραλύτου εβλήθη εις κράββατον, και υπό τεσσάρων ανδρών κρατούμενος επορεύετο προς τον Άγιον. Ο δε Όσιος καταβαίνων εις το κάστρον της Ευρίπου τους συνήντησε καθ΄οδόν και βλέπων ο παμμάκαρ την αθλίαν κατάστασιν του πάσχοντος, έκλαυσε και του έδωκε την συγχώρησιν και ευθύς ως επέστρεψε ο Παχώμιος εις το μοναστήριόν του, επλήρωσε το κοινόν χρέος, και ωμολόγησε προ του θανάτου αυτού, ότι ο κήπος είναι του Μοναστηρίου του Οσίου Δαβίδ, και εδόθη οπίσω.
Λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση! Ας μη
θησαυρίζουμε επί γης αγαθά, ούτε με απληστία να καταπατάμε τα δικαιώματα των
συνανθρώπων μας, ώστε με κεκαθαρμένη την
ψυχή μας να εκδημήσουμε, αφήνοντας στους απογόνους μας ευλογία και όχι δυσβάσταχτη
κατάρα.
Χρόνια Πολλά σε όλους!
Ο Θεός μεθ΄ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
1-11-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου