Φωτό: Gavriil Tachtatzis στο FB
Εκείνα τα αλησμόνητα χρόνια της δεκαετίας του 1960, που εμείς πρωτοσηκώσαμε τη βαριά σχολική σάκα με τα μπλε τετράδια για να φοιτήσουμε στην Πρώτη Δημοτικού, στο Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας, οι παραδοσιακές οικογένειες σήκωναν το βάρος και αδιαμφισβήτητο χρέος του συνεχούς υπολογισμού και κράτησης των προσχημάτων, όσον αφορούσε τη θεμιτή και αθέμιτη παρουσία, καθώς και την επέμβαση της πεθεράς.
Βεβαίως, πολύ παλιότερα, κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας, σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας, η πεθερά πρωτοστατούσε και ήταν υπεύθυνη για την επιλογή του γαμπρού ή της νύφης αντίστοιχα. Ο υποψήφιος γαμπρός την επισκεπτόταν με δώρα, γλυκίσματα, μέλι και καρύδια και περνούσε από ενδελεχή έλεγχο. Έπρεπε να προσπαθήσει σκληρά, να ιδρώσει για να αποκτήσει τη γυναίκα της αρεσκείας του....τυχερός ήταν όταν τον συμπαθούσε και τον ενέκρινε η μέλλουσα πεθερά του! Όσο για τις νύφες, εκείνες δεν επισκέπτονταν τις μέλλουσες πεθερές, γιατί μία ζωή, ιδίως κατά την εφηβεία και ενηλικίωσή τους, ήταν υπό συνεχή παρακολούθηση, όσον αφορούσε την πρόοδό τους και την κατάκτηση όλων εκείνων των "προσόντων", που συνέθεταν το προφίλ μίας καλής κόρης, μελλοντικής συζύγου και μητέρας για την εποχή τους.
Εκτός Ελλάδας, οι Έλληνες του εξωτερικού, παρομοίως αντιμετώπιζαν την πεθερά και της απέδιδαν πρωτεύοντα ρόλο, κατά τις δεκαετίες 1950-1970. Κι αν μεν οι πεθερές ήταν θεοσεβούμενες, συνετές και διακριτικές, πρόοδο σημείωναν οι νέες οικογένειες, όταν όμως η παρέμβαση και/ή επέμβασή τους ήταν αλόγιστη, η καταστροφή ήταν αναπόφευκτη.
Θυμάμαι μία ιστορία που έλεγαν οι θείες μου στη Βοστόνη το έτος 1977: Μία μητέρα ήταν πολύ ανήσυχη γιατί η μοναχοκόρη της έχανε σημαντικό βάρος κατά τους πρώτους μήνες του γάμου της. Άρχισε να ιδεοληπτεί και να ψυχαναγκάζεται, σκεπτόμενη ότι ο γαμπρός της ήταν σαν "ενεργειακό βαμπίρ" και πολύ ταλαιπωρούσε ερωτικά την κόρη της στη συζυγική κλίνη. Σύντομα αποφάσισε να το διαπιστώσει δια ζώσης , προτού είναι πολύ αργά! Τα Αμερικάνικα κρεβάτια είναι ψηλά ...άνετα κάποιος μπορεί να κρυφτεί κάτω από αυτά. Ένα αλησμόνητο βράδυ, λούφαξε η πεθερά κάτω από το κρεβάτι των νεονύμφων και περίμενε να δει τι θα ακολουθήσει. Ο γαμπρός ήταν ζωηρούλης, αλλά δεν θα έλεγε κσνείς ότι ταλαιπωρούσε τη νεαρή σύζυγό του. Κάποια στιγμή, η κόρη διαμαρτυρήθηκε γιατί νύσταζε ,ο σύζυγος επέμενε και η μάνα της φούντωσε! Ήταν αδύνατον η νευρική πεθερά να κρατήσει τα προσχήματα. Σαν αστραπή άπλωσε το χέρι της και τράβηξε με δύναμη του γαμπρού το πόδι! Ήταν δε τόσο μεγάλο το σοκ γι΄αυτόν, ώστε έχασε ακαριαία τη φωνή του. Τελικώς , η κόρη χώρισε...δεν μπορούσε να ζει με έναν "άλαλο".... Η μητέρα της, μια ζωή υποστήριζε ότι "καλύτερα να έχω το κορίτσι μου χωρισμένο παρά πεθαμένο". Ποτέ δεν άκουσε την άποψη της κόρης της, τι ειλικρινά συνέβαινε, και ούτε παραδέχθηκε ότι άδικησε και έβλαψε τον γαμπρό της.
Ορισμένες πεθερές είναι άγγελοι εξ ουρανού, ενώ άλλες ιδιαίτερα αυταρχικές, παρεμβατικές και αδίστακτες. Μέχρι το ζευγάρι να σταθεί μόνο στα πόδια του, γεμίζοντας τον οικογενειακό κάλαθο με κοινές απόψεις, συμφωνίες και επιλογές για μία αρμονική συμπόρευση, η ελεγκτική παρέμβαση της πεθεράς είναι λόγος συζυγικής αστοχίας και δυσαρμονίας του ζευγαριού και/ή παλινδρόμησης σε πρότερο στάδιο σύγχυσης. Παλιά ήταν τόσο παγιωμένη η στάση της πεθεράς, οι αξίες και απόψεις της, ώστε κατά τη γνώμη της δεν υπήρχε εναλλακτικός τρόπος και πορεία πλεύσεως, όσον αφορούσε τη νέα οικογένεια.Όλοι έπρεπε να ακολουθήσουν το πρόσταγμά της. Αρκετά ζευγάρια, λόγω της συνεχούς επέμβασης της πεθεράς και των αντίστοιχων προστριβών μεταξύ τους, δεν άντεχαν. Η αρχική αγάπη και ο ενθουσιασμός μαραινόταν σύντομα και τελικώς χώριζαν, προκειμένου να απαλλαγούν από το διαρκές άγχος και τα ψυχολογικά προβλήματα, που βίωναν ιδίως κατά το πρώτο στάδιο του γάμου τους.
Εύλογο είναι να ρωτήσετε τι σχέση έχουν όλα αυτά με την πεθερά του έτους 2025.
Η ανθρωπότητα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο, όσον αφορά τη σχέση του ζεύγους με τις μητέρες των συζύγων, ακόμη και η λέξη πεθερά δεν ακούγεται συχνά. Οι μητέρες του ζεύγους είναι οι πρώτες φιλενάδες με τις νύφες και τους γαμπρούς τους, είναι αρκετά ευαισθητοποιημένες... προσπαθούν να μην αστοχήσουν και προκαλέσουν προβλήματα στα παιδιά τους.
Εμείς είμαστε οι σημερινές πεθερές, με τα καλά και τα στραβά μας, που κάθε ημέρα μαθαίνουμε μέσα από τις συμπεριφορές των παιδιών μας και τίποτα πλέον δεν είναι δεδομένο, εκτός από τον Χριστό και την εσταυρωμένη αγάπη Του.
Μπορεί η "πεθερά" να έχασε την παλιά ισχύ της σε οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο, αλλά αναβαθμίστηκε ορατά ο ρόλος της ως μητέρα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν καλύτερες συνθήκες για πιο ειλικρινή προσέγγιση και επαφή, χωρίς την κοινωνική persona και τα πολλά προσχήματα.
Το γραφείο της πεθεράς με τις άδειες και βεβαιώσεις "καλής συμπεριφοράς του γαμπρού" μπορεί να έκλεισε λόγω αλλαγής εποχών, αλλά ας φροντίσουμε να μην ανοίξει κανένα άλλο, όπου ο γαμπρός θα κυνηγά την πεθερά για τις νυχτερινές εξόδους της... Γιατί είναι γεγονός ότι οι πεθερές δεν είναι πλέον τόσο πεθερές.... επιθυμούν διακαώς να είναι ελεύθερες!
Ο Θεός μεθ΄ημών,
Ευθυμία Η. Κοντοπούλου
3-4-2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου