Οι ρίζες της Βαλύρας: Ένα δοκίμιο αφιερωμένο στους ανθρώπους της γης

                       

                                                 Φωτό:  Stasinos Bovis FB

«Χωρίς ρίζες, το δέντρο δεν στέκει». Η φράση αυτή αποτυπώνει με απλό αλλά ουσιαστικό τρόπο την πραγματικότητα της ελληνικής υπαίθρου. Στη Βαλύρα Μεσσηνίας, οι ρίζες αυτές είναι οι άνθρωποι του πρωτογενούς τομέα: οι αγρότες ελαιοπαραγωγοί, οι κτηνοτρόφοι και οι μελισσοκόμοι. Άνθρωποι που με τον καθημερινό τους μόχθο στηρίζουν όχι μόνο την τοπική οικονομία, αλλά και την ίδια τη ζωή του χωριού.

Η ελιά κατέχει ξεχωριστή θέση στον τόπο μας. Είναι σύμβολο ειρήνης, αντοχής και συνέχειας, όπως ακριβώς και οι ελαιοπαραγωγοί της Βαλύρας. Με υπομονή και σεβασμό στη φύση, καλλιεργούν τη γη που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους, προσφέροντας ένα προϊόν ποιοτικό, αναγνωρισμένο και άρρηκτα δεμένο με τη μεσσηνιακή ταυτότητα. Το ελαιόλαδο δεν είναι απλώς προϊόν· είναι ιστορία, πολιτισμός και καθημερινός κόπος.

Δίπλα στους ελαιώνες, όμως, ζουν και εργάζονται οι κτηνοτρόφοι της περιοχής. Με φροντίδα και επιμονή, εκτρέφουν τα ζώα τους, συχνά κάτω από δύσκολες συνθήκες, προσφέροντας βασικά αγαθά διατροφής και διατηρώντας ζωντανή μια αρχέγονη σχέση ανθρώπου και φύσης. Η κτηνοτροφία συμπληρώνει την αγροτική παραγωγή, στηρίζει τις οικογένειες και συμβάλλει στην αυτάρκεια και τη βιωσιμότητα της τοπικής κοινωνίας.

Ιδιαίτερη θέση κατέχουν και οι μελισσοκόμοι της Βαλύρας. Με σεβασμό στο περιβάλλον και γνώση της φύσης, φροντίζουν τις μέλισσες, τους μικρούς αλλά πολύτιμους εργάτες της ζωής. Το μέλι, πέρα από την υψηλή διατροφική του αξία, συμβολίζει τη συνεργασία, την ισορροπία και την αρμονία του οικοσυστήματος. Χωρίς τις μέλισσες, η αγροτική παραγωγή δεν θα μπορούσε να ευδοκιμήσει, καθώς η επικονίαση είναι απαραίτητη για τη συνέχεια της ζωής.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν τις βαθιές ρίζες του δέντρου της Βαλύρας. Πάνω σε αυτούς στηρίζονται τα επαγγέλματα, οι οικογένειες, η τοπική αγορά και η κοινωνική συνοχή. Καφετέριες, ταβέρνες, τουρισμός και εμπόριο αντλούν ζωή από τον πρωτογενή τομέα, που συχνά μένει αόρατος αλλά είναι απολύτως αναγκαίος.

 Σε σύγκριση με το συμβολικό «μεγάλο δέντρο» της πρώτης εικόνας, που δείχνει πώς ο πρωτογενής τομέας στηρίζει συνολικά την τοπική οικονομία, η  δεύτερη και η τρίτη φωτογραφία    εστιάζουν στο μικρότερο αλλά πολύτιμο «χρυσό δέντρο» της ελιάς, από το οποίο εξαρτάται άμεσα η οικιακή οικονομία του Βαλυραίου αγρότη.

                   

                                                        Φωτό:  Stasinos Bovis FB

Ο κ. Στασινός Μπόβης στις ρίζες του δένδρου ως ειδήμων βιοκαλλιέργειας και ο κ. Διαμαντόπουλος πάνω στην ελιά  "ως  άρχοντας"! Ο κύριος Διαμαντόπουλος δεν παρουσιάζεται ως απλός εργάτης, αλλά ως μέρος του ίδιου του δέντρου, δείχνοντας ότι το εισόδημα, η επιβίωση και η καθημερινότητά του είναι δεμένα κυριολεκτικά και συμβολικά με την ελαιοπαραγωγή. Έτσι, ενώ η  πρώτη εικόνα μιλά για τη βάση της τοπικής οικονομίας σε συλλογικό επίπεδο, η δεύτερη και η τρίτη αποτυπώνουν την προσωπική διάσταση αυτής της βάσης: πώς ένα και μόνο δέντρο μπορεί να αποτελεί τον πυρήνα μιας οικογενειακής ζωής μέσα στο ευρύτερο οικονομικό οικοσύστημα της Βαλύρας.

                                    

                                                      Φωτό:  Diamadopoulos  FB

Οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι και οι μελισσοκόμοι του χωριού μας δεν ζητούν τίποτε περισσότερο από σεβασμό, αναγνώριση και ουσιαστική στήριξη. Είναι οι φύλακες της γης, της παράδοσης και του μέλλοντος. Αν θέλουμε το δέντρο της τοπικής ανάπτυξης να παραμείνει όρθιο και δυνατό, οφείλουμε να προστατεύσουμε τις ρίζες του.

Γιατί στη Βαλύρα, όπως και παντού, χωρίς αυτές τις ρίζες, το δέντρο δεν στέκει.

Θερμές ευχαριστίες στον κ. Στασινό Αθαν. Μπόβη, ελαιοπαραγωγό στη Βαλύρα, για την έμπνευση και το φωτογραφικό υλικό!